Eimreiðin - 01.09.1915, Qupperneq 10

son. Annað stærsta málið var blaðmálið. Skúli Thóroddsen bar
fram tillögu um að setja nefnd, til að íhuga, hvort nokkurt blað
skyldi út gefa. Var nefnd kosin, til að íhuga það, og varð sú
niðurstaða nefndarinnar, að skrifað væri iðulega í helztu blöð
landsins, eða þá, að Stórstúkan leigði lítinn part í hinu útbreidd-
asta blaði landsins, til að birta skoðanir sínar í. En nefndin hef-
ir þó ekki verið sammála um þetta efni, því P. Thóroddsen lagði
til, að Stórstúkan reyndi að fá útgefanda að bindindistímariti,
sem hún hefði ritstjórn að, þó með litlu eða engu tillagi frá
Stórstúkunni. Margar fleiri tillögur komu fram, og var loks sam-
þykt, að Stórstúkan gæfi út bindindisrit, >svo framarlega sem
400 áskrifendur fást fyrir 1. ágúst næstk.«. En að öðru leyti
var framkvæmdarnefndinni falið málið. Og um haustið byrjaði
blaðið að koma út, og var nefnt »íslenzki Good-Templar», og með
því nafni komu út 7 árgangar af blaðinu. Var fyrst þriggja
manna ritnefnd fyrir blaðinu, Jón Ólafsson (I, 1 — 6, I, 11—II, 8),
Indriði Einarsson, Eórhallur Bjarnarson (I, 1 —10) og Guðlaugur
Guðmundsson (I, 7—II, 8), en með II. árg. 8. blaði verður Ind-
riði Einarsson einn ritstjóri blaðsins, og var það í eitt ár. Urðu
þeir Jón og Guðlaugur þá aftur ritstjórar þess til ársins 1890.
Pað hefir jafnan gengið svo um blað Reglunnar, að það hefir átt
erfitt uppdráttar. Stundum hefir Stórstúkan kostað það að öllu
leyti, og það orðið henni afardýrt. Árin 1897—1899 hefir hvert
númer (örk) (er það er frá dregið, er inn kom) kostað kringum
39 krónur; en þá gaf hún sjálf út blaðið. Vitanlega varð það
til þess, að það var selt á leigu. En altaf hefir blaðið komið út,
og er nú með fjórða nafninu, »Templart, og selt á leigu með
250 króna meðgjöf á ári. Pegar litið er á það, hve illa blaðið
hefir borið sig, þá er ekki að furða, þótt blaðmálið hafi oft síðar
verið meðal helztu mála Stórstúkunnar, og að skoðun meirihluta
nefndarinnar 1886 hafi komið fram oftar en einu sinni í Stórstúk-
unni. En í hvert sinn, er hún hefir komið fram, hefir hún verið
kveðin niður, og blaðið hefir því fyrir góðvild ýmsra templara
getað lifað fram á þennan dag.
Stofnfundur Stórstúkunnar var haldinn í lestrarsal alþingis;
hafði landshöfðingi Magnús Stephensen góðfúslega léð húsið og
fékk þakkarávarp fyrir.
Starfsmenn voru kosnir til tveggja ára, og urðu aðalstarfs-
mennirnir Björn Pálsson stórtemplar, Jón Ólafsson stórkanslari