Eimreiðin - 01.09.1915, Qupperneq 11

167
og Indriði Einarsson stórritari. En Björns naut ekki lengi við í
þessu starfi. Hann flutti alfarinn til Skotlands í ágúst, og tók
Jón Ólafsson þá við stórtemplarsstarfinu, og gegndi því til næsta
þings, 1888.
Pegar litið er á þessi tvö fyrstu ár Reglunnar, þá er það al-
veg undravert, hve vel Jóni Ól. hefir tekist að stjórna Reglunni,
og stýra málefnum hennar til sigurs. Má það þakka hans mörgu
og miklu hæfileikum, en ekki hvað sízt því, að hann mun vera
einna fremstur í fylking með að skilja og þekkja til hlítar lög,
reglur og venjur Reglunnar. Þegar Stórstúkan tók við, átti það
svo að heita, að 22 stúkur væru lifandi, og að þær hefðu 542
meðlimi. Eu er Stórstúkan tók til starfa, þá kom það strax í
ljós, að ýmsar af þessum stúkum
voru ekki nema nafnið eitt. Þær
höfðu aldrei verið annað en bind-
indisfélög, og þau höfðu aldrei
skilið Regluna. Pegar Stórstúkan
var stofnuð, þá leiddi nokkurn
kostnað af því, ferðakostnað aðal-
lega. Pessum kostnaði var jafnað
niður á stúkurnar. En þó hann
væri ekki mikill, þá var áhuginn
og skilningurinn á málefninu ekki
meiri en svo, að margar stúkurnar
kusu heldur að leggja niður starf
sitt, en að greiða þennan kostnað.
í*egar J. Ól. gaf skýrslu sína til þingsins 1888, þá minnist hann
á þetta atriði, og farast þá svo orð: »Satt að segja hefir Regl-
an búið að því, fram til þessa, hve illa hún hefir verið stofn-
uð1) hér á landi. Enginn af þeim, sem höfðu á hendi stjórn
Reglunnar, áður en St. St. var stofnuð, hefir haft neina kunn-
áttu eða þekkingu, eða einu sinni áhuga, á Reglunni. ?að
er harður dómur, en órækur; hefði áhugi lifað hjá þeim á Regl-
unni, þá hefði hann fyrst og fremst hlotið að lýsa sér í því,
að hann hefði knúð þá til að kynna sér eðli og fyrirkomulag
Reglunnar, og reyna að skilja það, reyna að þekkja lög, reglur
og venjur hénnar og störf. Hið sanna ástand Reglunnar hér á
l) Leturbreytingin er hans.