Eimreiðin - 01.09.1915, Qupperneq 16

I 72
Strax á fyrstu árum Stórstúkunnar fór hún að gefa gautn
barnastarfseminni, og barnastúkur voru stofnaðar. Og er Jón
Olafsson lét af stórtemplarastörfum 1S88, var meðlimafjöldinn
664 fullorðnir + 169 börn = 833.
Á stórstúkuþingi 1888 var Guilaugur Gubmundsson kosinn
stórtemplar, Hjdlmar Sigurðsson, amtskrifari, stórgæzlumaður ung-
templara, Magnús Zakaríasson stórritari og Sigurður Jónsson, fanga-
vörður, stórgjaldkeri, og gegndi hann þeim starfa til 1895, og
svo aftur 1897—1903. Sigurður heitinn var stakur áhugamaður
um bindindismálið, trúr og tryggur, þar sem alstaðar annarstaðar,
í breytni sinni. Vann hann með alúð að starfa sínum og vildi
láta sem mest gott af sér leiða. Magnús heitinn starfaði þessi
ár mikið að Reglumálum; var hann dugnaðarmaður mesti, en
hans naut því miður of stutt við. Hjálmar heitinn var vakinn
og sofinn í að hugsa um Regluna, og tel ég efamál, hvort nokk-
ur annar maður hefir haft jafnmiklar nýjar hugmyndir til fram-
kvæmda, bæði inn á við, til að fjörga og lífga félagslífið, og út
á við, til að auka og efla viðgang þess. Hann vann ákaflega
mikið fyrir Regluna, var í óteljandi nefndum, og ritaði aragrúa
af blaðagreinum, bæði í ísafold, Fjallkonuna og Templar.
Næsta stórstúkuþing var haldið 1889. Var þá breytt um
flesta æðstu embættismennina, nema Guðlaug. En þegar næsta
stórstúkuþing. 1891, var haldið, var enginn þeirra í starfi sínu,
nema ef segja má svo um Ólaf Rósenkranz. Fyrsti varamaður
stórtemplars var kosinn Gestur Pálsson, en 2. varamaður (vara-