Eimreiðin - 01.09.1915, Qupperneq 29

i85
störfuðu þessi ár ákaflega mikið Sigurbj. Á. Gíslason, kand. theol.,
Ólafía Jóhannsdóttir, Jóhann skáld Sigurjónsson, og síðast, en ekki
sízt, Sigurbur Júl. Jóhannesson, er mun, að fráteknum stórtemplar,
hafa átt mestan þátt í hinu mikla fjöri, er þá var í Rvíkurstúk-
unum. Samhliða þessu fjöri risu upp innanfélags-óeirðir, en þær
urðu aðeins til þess, að auka á áhugann fyrir fundarsókninni og
gera menn enn duglegri og ósérhlífnari. Og samhliða því, sem
þetta líf var í stúkunum í Rvík, þá óx Reglunni fiskur um hrygg
um land alt. Fyrstu tvö árin voru stofnaðar 37 nýjar stúkur, og
öll árin voru alls stofnaðar 50 nýjar stúkur. Voru regluboðendur
þessi ár sérstaklega margir, og var vikið frá þeirri gömlu reglu,
30. Séra Guðm. Einarsson.
31. Sigurður Eiríksson.
að hafa sérstakan regluboða, en aðallega hugsað um, að fá dug-
legan mann í hverju héraði. Peir, er mest störfuðu að regluboð-
uninni þessi ár, voru Sigurður regluboði Eiriksson, er stofnaði 10
undirstúkur, Helgi Sveinsson, bankastjóri á Isafirði, er stofnaði 7;
séra Bj'örn Porláksson á Dvergasteini stofnaði 5, Ólafur N. Moller,
verzlunarmaður á Blönduósi, 4 og þeir Indriði og Sigurbjörn sín-
ar 3 hvor þeirra. En af þeim öllum, er við regluboðunarstarfið
hafa fengist, hefir Sigurður Eiríksson reynst lang-duglegastur og
giftudrjúgastur. S. Eir. er heldur vel máli farinn á fundum, held-
ur snotrar ræður, en er þó enginn ræðusnillingur. En það er ein-
hver hulinn kraftur, sem gerir það að verkum, að hann hefir reynst
öllum öðrum betri »agitator«. Hann hefir, eins og einn vinur
minn eitt sinn sagði, »lag á að tala við karlana,« einkum er
hann má vera í næði, að tala við þá einn og einn fyrir sig.