Eimreiðin - 01.09.1915, Qupperneq 38

194
V. ÁRIN 1903—1909.
Aðalverk Stórstúkunnar þessi ár var aðflutningsbannið, og
með árinu 1903 hefst að nýju glansöld í sögu Reglunnar. Indriði
Einarsson var orðinn þreyttur sem stórtemplar, og Reglan stóð
hérumbil í stað tvö síðustu stjórnarár hans. En árið 1903 var
Párbur Jhóroddsen læknir kosinn stórtemplar, og gegndi hann því
starfi þessi ár, og leiddi málið til sigurs. Mest af tímabilinu var
kona hans, Anna Thóroddsen, stórvaratemplar.
Deilurnar um aðflutningsbann eða vínsölubann höfðu staðið
árin 19O1 —1903 meira og minna í öllum stúkum landsins, eink-
37. I*. J. Thóroddsen.
38. Anna Thóroddsen.
um og sérstaklega í Rvíkurstúkunum, því þar voru flestir leið-
togarnir með vínsölubanni. Indriði Einarsson var enn sem fyr
eindreginn bannmaður. í skýrslu sinni til Stórstþ. lagði hann til,
að unnið væri að aðflutningsbanni. Hann »óttaðist, að pantanir
kæmu í stað sölunnar nú, og að hér kæmist það ástand á, að
allir, sem verzluðu og pöntuðu vörur, smeygðu í bréfin með
pöntunum sínum pöntunum á vínföngum frá viðskiftamönnum.
Eftir nokkurn tíma kynni svo hver verzlun á landinu að leika
þessa list, og síðara ástandið yrði þá lakara hinu fyrra«. En
það var ekki talið líklegt, að bannmenn mundu verða í meiri-
hluta á Stórstþ., þó þeir eflaust væru í stórum meirihluta meðal
bindindisvina víðsvegar um landið. Pað sást bezt og greinilegast
á málfundi, er nokkru áður (15/is 1902) var haldinn í Rvík að
minni tilhlutan, þar sem, þrátt fyrir það, þó aðalræðumennirnir