Eimreiðin - 01.09.1915, Qupperneq 57

213
unnar afarmikið. Vann Jón Pálsson trúlega að starfi sínu, en
starfið hvíldi nær eingöngu á hans herðum, því hinir höfðu ekki
vilja eða mátt til að aðstoða hann. Og þess verður ekki krafist
af neinum einum inanni, að hann stjórni jafnstórum félagsskap
og Reglan er, svo fullkomið sé. Meðstjórnendur hans verða að
geta aðstoðað hann, er þörf krefur. En auk þess hlaut að koma
deyfð eftir bannlögin. Regluboðarnir voru þreyttir, og það gat
ekki hjá því farið, að templurum fækkaði. fað er því ómögulegt
að krefjast þess, að Reglan tæki þá framförum. En Reglan á
Jóni skildar þakkir fyrir starf sitt, og nær er mér að halda, að
erfitt hefði orðið að forða því, að Reglan hefði klofnað í tvent
á Seyðisfirði 19n, hefði hans ekki
notið við. Guðrún Jónasson og
Guðm. skáld Guðmundsson hafa
hvort í sínu lagi unnið Reglunni
mikið gagn síðan; hún með starf-
semi sinni í ungtemplara þágu, en
hann ekki hvað sízt með ljóðum
sínum og brennandi áhuga.
1913 tók Indriði Einarsson aft-
ur við yfirstjórninni. Hefir Reglan
síðan haldið við með meðlima-
fjölda, enda lætur honum starfið
vel, hefir jafnvel gert kraftaverk.
Pví er það ekki kraftaverk, að
lífga við félög, er talin hafa verið dauð, með bréfaskriftum
einum.
Stærsta starfið, er síðustu ár liggur eftir templara, er fá-
tækrastarfið í Rvík. Páll Jónsson kom fram með þá hugmynd,
að templarar og aðrir gæfu gjafir til matgjafa handa fátæklingum
bæjarins. Málið fékk hinar beztu undirtektir og gjafir víðsvegar
að. Helztu borgarar bæjarins mæltu með því, og gáfu gjafir.
Einkum gáfu margir kaupmenn góðar gjafir. Templarar létu í té
hús og ljós fyrir ekkert, og kvenfólkið í Reglunni starfaði að því,
flest án alls endurgjalds. Af þeim, er auk Páls hafa sérstaklega
mikið starfað að þessu, má nefna forstöðukonuna, ungfrú Maríu
Pétursdóttur, Flosa trésmið Sigurðsson og konu hans, Jónínu
Jónatansdóttur, frú Karólínu Hinriksdóttur og Jón steinsmið
Hafliðason. Hefir starfi þessu verið haldið áfram og gjafir borist