Ársrit Hins íslenska fræðafjelags í Kaupmannahöfn - 01.01.1920, Síða 67

Barbarskir víkingar
67
sló þá opt í skærur með þeim og kristnum mönnum og
veitti ýmsum betur, en aldrei náðist hald á Dragut, þó
stundum væri hann nauðlega staddur. Verst var þó
Tyrkjum við riddarana á Malta, því að þeir voru jafnan
harðastir í horn að taka, enda var Sóliman þeim mjög
reiður, því að honum þótti þeir hafa launað sjer illa líf-
gjöfina. Ásetti hann sjer því að gera út af við þá, hvað
sem það kostaöi. Riddarar komust á snoðir um herbúnað
soldáns; styrktu þeir nú sem best virki sín og hjetu á
kristnar þjóðir til hjálpar sjer, en sú hjálp reyndist bæði
lítil og kom seint. Settust Tyrkir með ógrynni hers um
virkin á Malta í maí 1565 og sátu um þau í þrjá mán-
uði, en fengu þó ekki unnið höfuðborgina og urðu loks frá
að hverfa. Foringjar Tyrkja höfðu farið rangt að í byrjun
og guldu þess. Dragut kom ekki fyr en nokkuð var liðið
á umsátina. Sá hann skjótt glappaskotið, sem hinir höfðu
gert, en úr því varð þó ekki bætt þá. Fjell hann er um-
sátin stóð sem hæst, og áttu Tyrkir þar á bak að sjá
sínum besta manni. En vörn sú, er riddarar veittu, er
ein hin frægasta í sögunni. I’egar Dragut leið fór að
fækka köppum meðal víkinga; þó áttu þeir nokkra dug-
andi menn eftir það, og má sjerstaklega nefna Ali Pasha,
sem venjulega er nefndur Ochiali, ítalskan trúskifting og
óþrifinn geitnakoll, en annars hraustmenni og kappa.
Hann var galeiðuþræll, en reis úr þrældómi, varð ríkis-
stjóri í Algier, lagði Túnis undir stórtyrkjann, og varð
að lokum yfiraðmíráll hans, en það var hin þriðja hæsta
staða þar í landi, næst soldáninum og stórvesírnum.
Ochiali dó um 1580.
Árið eftir Maltaförina andaðist Sóliman mikli. Kom
þá til ríkis Selim II., er Spánverjar kalla »el bebedor«
(drykkjurút). Hann vildi auka ríki sitt, komst í stríð við
P'eneyinga út af Kýprus og tók hana af þeim. Fyrir til-
styrk páfans, sem studdi Feneyinga, gengu Spánverjar í
5*