Ársrit Hins íslenska fræðafjelags í Kaupmannahöfn - 01.01.1920, Side 113

Kristian Kálund
»3
um dögum síðar að kveldi hins 4. júlí andaðist hann, en
hafði verið á fótum um daginn.
Enginn útlendur maður hefur varið kröftum sínum
um jafnlanga æfi svo óskiftum í þarfir íslenskra bók-
menta og vísinda sem dr. Kálund. Frá því hann í æsku
varð sjálfum sjer ráðandi, má heita að hann hafi varið
öllu lífi sínu í þágu þeirra, nema þau fáu ár, sem hann
var kennari, og þó ritaði hann á þeim árum hina miklu
íslands lýsingu sína. Pað eru fáir íslendingar, sem hafa
gert eins vel og hann, og enn færri, sem hafa gert betur.
Gömlum íslenskum handritum varð hann kunnugri en
nokkur annar maður, og mjög fáir menn hafa verið eins
fróðir um ísland og vel að sjer í íslenskum bókmentum
og sögu eins og hann.
Eftir ráðstöfun Kálunds var lík hans brent, og var
útför hans 10. júlí. Askan var síðan grafin hjá móður
hans og systur í Gentofte kirkjugarði. Reit þann ljet
Kálund hirða vei. Nú er þar dálítill bautasteinn til minn-
ingar um hann; og Fræða tjelagið á að sjá um reitinn.
Dr. Kálund bjó síðustu ár æfi sinnar í sama húsi
sem Finnur Jónsson, Nyvej nr. 4 Hann hafði haft meiri
kynni af honum en nokkrum öðrum íslendingi; þeir höfðu
sjest nærri daglega mikinn hluta ársins í Árnasafninu.
Eitt sinn eftir að Kálund var orðinn veikur síðasta vorið,
sem hann lifði, sagði hann við Finn Jónsson að best
væri að hann segði honum, að arfleiðsluskrá sín væri í
skrifborði sínu, og hann greindi hvar. Annað mintist
•hann eigi á hana við neinn Islending.
Eftir andlát Kálunds var arflejðsluskrá hans opnuð
og kom þá í ljós, að hann hafði ritað hana 1. júlí 1913,
rúmu ári eftir að fræðafjelagið var stofnað, og að hann
hafði gert það að aðalerfingja sínum. Hann hafði erft
eftir systur sína skuldabrjef að nafnverði 5000 kr. Pau
gaf hann verðlaunafjelagi handa hjúkrunarkonum í Kaup-
8