Aldamót - 01.01.1901, Page 30

3°
vitanlega er ákafur andstæöingur Ólsens, ritgjörö, sem
af alefli ræöst á þessa bók og telur hana að aðalefninu
til ósanna og afvegaleiöandi. þá minnist ,,ísafold“
bókarinnar að því leyti, að geta þess með fám orðum,
að hún hafi fengið þennan fordæmingardóm. Ekki
væri þetta neitt tiltökumál af öðru eins blaði og
,,Heimskringlu“ í Winnipeg, sem hefir það fyrir meg-
inreglu að minnast ekki andstæðinga sinna eða þess,
sem gjört er í þeirri átt, nema til ills, en hefja sér-
hverja heimsku almenningsmálum viðvíkjandi, sem
vinir hennar og fylgismenn eru að flagga með, upp til
skýjanna. En af ,,ísafold“ er þetta í mesta máta til-
tökumál. því á því er ekki minsti vafi, að þegar á
alt er litið, er hún lang-fremsta og bezta íslenzka
blaðið, og ritstjórar hennar einhverjir rnikilhæfustu,
vitrustu og frjálslyndustu mennirnir, sem íslenzka
þjóðin á nú í eigu sinni. En svona ríkt er þrándar-
eðlið í oss Islendingum, svona mikil sérkreddu-til-
hneigingin, að líka það blað gjörir sig sekt í þessari
hlutdrægni. því naumast getur það neinum dulizt, að
það að ,,ísafold“ hefir ekki sint bókinni um kristni-
tökuna öðruvísi en nú hefir verið frá sagt, stendur í
beinu sambandi við ritdeilu þeirra nafna út af staf-
setningarmálinu og kala þann, sem henni samfara hef-
ir glæðst í huga þeirra hvors til annars.
Nú skal eg koma til kristindómsmálanna. Er
þess þá fyrst að minnast,sem áður hefir allra snöggvast
verið á drepið, að kristindómurinn er sameiningarafl,
hið lang-sterkasta, sem komið hefir fram í mannkyns-
sögunni. Hið guðlega markmið kristindómsopinber-
unarinnar er augsýnilega það, að gjöra alt fólk um
víða veröld að guðs börnum og á þann hátt draga