Aldamót - 01.01.1901, Blaðsíða 87

8;
verki. ÞaS getur oröið fyrir þrýsting sorgar eSa mót-
lætis í einhverri mynd. ÞaS er samvizkan, er vakna
þarf. ÞaS er auga hennar, er upp verSur aS líta; ann-
ars er öll rökleiSsla til einskis. Sál mannsins þarf aS
komast í samband viS guS. MaSurinn þarf aS lifa þaS
aS standa frammi fyrir augliti drottins. Eftir þaS er
hægt aS tala viS hann um spádómana og kraftaverkin
og alt hiS annaS.
VI.
Hversu sterkum tökum sem þessi seytjándu aldar
guSfræSi náSi á hugum manna, og hversu nærri sem
hurS kann aS hafi skolliS hælum meS þaS, aS hinn
frjálsmannlegi skilningur Lúters á ritningunni yrSi al-
veg fyrir borS borinn, og þrælkun bókstafsins sett í
staSinn, varS þaS þó ekki aS öllu leyti, fyrir náS hans
og tilstilli, er leiSir allan gang mannkynssögunnar.
Fyrsta lífshreyfingin í gagnstæSa átt var hin svonefnda
pietista-hreyfing á Þýzkalandi. ASur hafSi nin hreina
kenning veriS eitt Og alt í hugum manna, og oft frem-
ur lítiS um annaS hugsaS. Pietistarnir lögSu aSal-
áherzluna á lífiS,—sannkristilegt, heitt, og sístarfandi
trúarlíf. ÁSur hafSi hugsunarfræSin og hin sundurliS-
andi starfsemi mannsandans ráSiS lögum og lofum í
guSfræSinni; þaS var leitast viS aS finna hverri lit-
breyting hugsunarinnar algild og tæmandi orSatiltæki,
er sitja mætti viS um aldur og æfi,—bókstaf svo full-
kominn, aS allar aldir mætti viS hann una.
En nú vilja menn hinnar nýju lífshreyfingar, pie-
tistarnir, láta tilfinningarnar, trúarmeSvitundina,
hjarta hins endurfædda manns, fá aS ná rétti sínum,—
fá aS flétta sinn þátt inn í hugsun skynseminnar um