Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1959, Qupperneq 19

19
Af blöndu þessari var kvígunum svo gefið eitt kg fyrir
hver 2.5 kg af mjólk með 4% fitu, sem þær mjólkuðu um-
fram 4.5—5 kg á dag.
Mjólkin úr kvígunum var vegin tvo daga, hvorn eftir
annan, vikulega, og vikumjólkin reiknuð eftir meðaltali
þeirra. En sameiginleg fiturannsókn var gerð af mjólk
beggja mælingardaga og vikulega reiknað út 4% feit mjólk,
en eftir henni var fóðurþörfin ákveðin.
Engin sérstök óhöpp urðu í sambandi við fóðrun eða
nytjun kúnna, sem orð er á gerandi. Smá misfellur urðu þó.
Nr. 10 var slöpp eftir burð, át illa, fékk meðal en var lengi
að ná sér og hefur sennilega aldrei náð þeirri mjólkurhæð,
er hún annars hefði náð. Frá nr. 35 gekk gröftur eftir burð
og var hún skoluð út. Þetta virtist þó ekki há henni, því
hún át stöðugt hey og mat af beztu lyst. Nokkrar kvígur
mörðu spena. Nr. 21 þann 8/1, nr. 30 þann 7/2 og nr. 22
og 31 um miðjan maí, en allt var þetta óverulegt og lagað-
ist fljótt aftur. Þann 2/4 veiktist nr. 5, önnur bezta kvígan,
af niðurgangi og geltist þá mikið, úr 15.3 kg niður í 11.8.
Hún náði sér þó fljótt aftur en náði ekki fyrri nyt (14.2 kg).
Þetta er allt miðað við 4% feita mjólk. Nr. 10 var sædd
24/2, en á eftir fór frá henni gröftur og var hún skoluð,
mun hafa fengið legbólgu og varð kálflaus.
Aðrar misfeliur gengu jafnt yfir báða flokka. Aftaka veð-
ur gerði 24/12 og kólnaði þá nokkuð í fjósinu. Geltust kvíg-
urnar örlítið í bili, en ekki hafði það neinar varanlegar af-
leiðingar. Lakari afleiðingu hafði það, að í marzbyrjun tók
að bera á vatnsskorti síðari hluta dags, og þraut vatn oft
alveg frá kl. 15—16 og þar til kl. 20. Þetta olli óróa og því,
að kvígurnar geltust nokkuð. Til þess að bæta úr þessu var
settur vatnsgeymir í fjósið, er miðlaði vatni þegar það þraut
í kerfinu, en ekki var því lokið fyrr en 8. marz.
Kýrnar fóru út 14. júní og gengu eftir það allt sumarið á
ræktuðum bithaga, sem þó var all misjafn að gæðum og olli
það nokkrum sveiflum í mjólkinni. Eftir að kvígurnar voru
2*