Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1959, Síða 37

39
28%. Hins vegar eru eiginleikar nautanna hvað mjólkur-
fitu áhrærir áþekkir og góðir hjá báðum. (Samanber töflu
I og II.)
2. Dætur Ægis virðast hafa augljósa yfirburði yfir mæð-
ur sínar, bæði hvað mjólk og mjólkurfitu áhrærir. Mun ekki
fjarri lagi, að munur þessi nemi í reiknaðri smjörfitu um
32%. Dætur Vallar gefa ekki teljandi meiri mjólk en mæð-
urnar, en hins vegar mun betri mjólkurfitu, og nemur af-
urðaaukningin í reiknaðri smjörfitu um 13%, samanber
töflu IV. Með hliðsjón af þessum samanburði ætti erfðagildi
Ægis, hvað fitu álirærir, að vera um 4.2% og Vallar um
4.27%. Þessar tölur eru þó heldur ónákvæmar, meðal annars
vegna ófullnægjandi vitneskju um sumar mæðurnar.
3. Dætur Ægis virðast að lokum hafa nokkra yfirburði
yfir jafnöldrur sínar í héraðinu að meðaltali, bæði hvað
mjólkurhæð og mjólkurfitu álirærir. Miðað við smjörfitu
nemur þetta um 11%. Vallardætur skortir iiins vegar rnikið
til að geta jafnazt á við þessar jafnöldrur sínar hvað mjólkur-
hæð áhrærir. Þótt mjólkurfitan sé ívið hærri nemur áhallinn
samt um 15%, samanber töflu bls. 36.
Að öllu þessu athuguðu er augljóst, að Ægir Iiefur erfða-
eiginleika til mikilla afurða, mjtilkur og fitu og gefur það
honum verulegt kynbótagildi, þrátt fyrir það þótt bygging
lians sé enganvegin ákjósanleg. Völlur hins vegar hefur svo
lélega erfðaeiginleika til mjólkur, að áhrif lians í nautgripa-
stofninum eru ekki æskileg, þrátt fyrir það þótt hann virðist
hafa góða eiginleika til mjólkurfitu og bygging hans verði
að teljast dágóð.
Þess má geta að Völlur varð ófrjór og var því drepinn
löngu áður en rannsókn var lokið og vitað var um kynbóta-
gildi hans.