Frjáls verslun - 01.04.1997, Síða 56

STJÓRNUN
íþróttahreyfingin hefur byggst upp á
sjálfboðaliðastarfi. Eg tel að það geti
gengið eins lengi og meginhluti starf-
seminnar er á sjálfboðaliðastigi. Aftur á
móti þegar staðan er orðin eins og hún
er núna þá blasa vandamálin við. Menn
eru farnir að fá meira og minna greitt.
Leikmenn, þjálfarar, dómarar og aðrir,
auk þess sem dýrt er orðið að borga til
sérsambanda. Þeir, sem eiga að sjá um
að afla peninganna og reka þessa starf-
semi, örmagnast. A endanum geta þeir
ekki sætt sig við það að allir séu launað-
ir nema þeir sjálfir,” segir Brynjar.
„Eg held að handboltinn hafi gengið
í gegnum nokkur stig. A fyrsta stiginu,
sem tók enda á árunum 1982-'85, voru
allir sjálfboðaliðar í handboltanum. Síð-
an kom annað stigið þegar byijað var að
borga afburðaleikmönnum. Oft voru
það leikmenn sem keyptir voru til lið-
anna og það kerfi gat gengið þokkalega
upp. Það voru flestir nokkuð sáttir við
það kerfi vegna þess að verið var að fá
góðu leikmennina til liðanna til þess að
Brynjar Harðarson, viðskiptaíræðingur og formaður handknattleiksdeildar
Vals til nokkurra ára: „Handboltahreyfingin gengur ekki lengur upp út frá
stjórnunar- og félagslegu sjónarmiði.”
ná betri árangri sem allir í liðinu nutu í
betri afkomu og meiri skemmtun.
Síðan kom þriðja stígið þar sem far-
Brynjar Harbarson, formaður handknattleiksdeildar Vals:
GENGUR EKKIUPP!
Þrátt fyrir velgengni í Jaþan er handboltakreyfingin aö gliöna innan frá.
Stjórnarmenn í félögum píska sig ekki mikiö lengur út i sjálfboöavinnu viö aö
afla fiár. Þeir sætta sig ekki viö aö allir séu launaöir nema þeir sjálfir.
að hefur ekki farið framhjá þeim
sem fylgjast með handboltanum
á íslandi að mörg félaganna
eiga í íjárhagserfiðleikum og kreppa rík-
ir í boltanum. Einn þeirra,
sem bent hafa á vandamál
handknattleiksins, er
Brynjar Harðarson, við-
skiptafræðingur og for-
maður handknattleiks-
deildar Vals til margra ára. Ummæli
hans í sjónvarpsþættínum Dagsljósi um
MYNDIR: GEIR ÓLAFSSON
vandkvæðin, sem við blasa, vöktu verð-
skuldaða athygli og umræðu um vanda
hreyfingarinnar.
„Það, sem ég hef verið að benda á, er
að handboltahreyfmgin
eins og hún er starfrækt
núna, gengur ekki upp
frá stjórnunar- eða fé-
lagsfræðilegu sjónar-
miði. Eg held að það sé
komið að ákveðnum tímamótum í hand-
boltanum. Stærsta vandamálið er að
TEXT!:
ísak Örn Sigurðsson
ið var að borga fleirum og fleirum, en
það hófst eftir 1990. Það er nokkuð sér-
kennilegt að það stig skuli heijast þegar
kreppa var í efnahagslífi landsins. Það
urðu fleiri og fleiri sem fengu borgað og
þá fór handboltínn að verða erfiðari
rekstrarlega séð. Þá fyrst fór að grafa
undan hreyfingunni innan frá.”
VERÐA ÚTUNDAN
„Vandamálið snýst að miklu leyti um
það að ef einhver er útundan þá fer að
56