Morgunblaðið - 03.03.2001, Síða 18

FRÉTTIR
18 LAUGARDAGUR 3. MARS 2001 MORGUNBLAÐIÐ
TÆPLEGA 30% íbúa í Reykjavík
eru mjög ósammála eða frekar
ósammála því að Reykjavíkurflug-
völlur verði áfram staðsettur í
Vatnsmýrinni og hefur þeim fækkað
um 11,8% frá því í október á síðasta
ári. Um 53% Reykvíkinga eru mjög
sammála eða frekar sammála því að
flugvöllurinn verði áfram á núver-
andi stað og hefur þeim fjölgað lít-
illega á sama tímabili.
Þetta kemur fram í könnun sem
PricewaterhouseCoopers gerði í
febrúar á viðhorfi landsmanna til
staðsetningar Reykjavíkurflugvall-
ar. Spurt var hvort viðkomandi væri
„sammála eða ósammála því að
Reykjavíkurflugvöllur verði áfram
staðsettur í Vatnsmýrinni í Reykja-
vík?“.
Samkvæmt sambærilegri könnun
í október 2000 vildu 51,2% Reykvík-
inga hafa flugvöllinn áfram í Vatns-
mýrinni og í könnun frá september
1999 vildu 46,5% hafa völlinn áfram á
núverandi stað. Samkvæmt því hef-
ur þeim fjölgað um 6,4% frá 1999
sem vilja flugvöllinn áfram í Vatns-
mýrinni. Þeim sem vilja völlinn í burt
hefur hins vegar fækkað nokkuð og
sérstaklega á tímabilinu frá október
í fyrra fram í febrúar á þessu ári. Í
september 1999 voru 36,9% ósam-
mála því að hafa flugvöll staðsettan í
Vatnsmýrinni, 41,4 voru ósammála
því í október í fyrra og nú í febrúar
eru 29,6% andvígir staðsetningu
vallarins á núverandi stað. Sam-
kvæmt því hefur þeim fækkað um
11,8% sem lýsa sig frekar ósammála
eða mjög ósammála flugvelli í Vatns-
mýrinni.
Óákveðnum í Reykjavík fjölgar
mjög frá síðustu könnun í október sl.
þegar 7,4% tóku ekki afstöðu, en nú í
febrúar voru 17,4% óákveðnir. Í
september 1999 voru óákveðnir
16,7%.
Í könnuninni í febrúar voru tæp-
lega 26% allra Íslendinga andvígir
því að flugvöllurinn verði áfram á nú-
verandi stað og hefur fækkað um
9,6% frá því í október.
Þá eru 50,7% landsmanna mjög
eða frekar sammála því að flugvöll-
urinn verði áfram í Vatnsmýri og er
fjöldi þeirra á svipuðu róli og í októ-
ber í fyrra.
Óákveðnir voru nú 23,5%, sem er
talsverð aukning frá því í október
þegar 12,2% landsmanna voru
óákveðnir. Hins vegar eru niðurstöð-
ur svipaðar og í könnuninni í sept-
ember 1999 þegar 21,7% voru
óákveðnir, en þá voru 47,2% fylgj-
andi flugvelli í Vatnsmýri.
Aukið fylgi Reykvíkinga við flugvöll í Vatnsmýri
Andvígum fækkar um 12%
RÁÐSTEFNA Skipulagsfræðinga-
félags Íslands um vöxt höfuðborgar-
svæðisins og þýðingu þess fyrir Ís-
land fór fram í Norræna húsinu á
fimmtudag. Á ráðstefnunni var farið
yfir skipulagsmál lands og borgar í
innlendu samhengi sem og alþjóð-
legu.
Gestur Ólafsson, formaður félags-
ins, segir að það hafi þótt við hæfi í
byrjun nýrrar aldar að gera úttekt á
þeirri þróun sem hefur verið innan Ís-
lands og meta stöðu landsins gagn-
vart því sem hefur verið gert erlendis.
„Skipulagsmál hér á Íslandi lúta eig-
inlega hugsun tuttugustu aldarinnar
þó að við séum komnir inn í 21. öldina
og umhverfið sé töluvert breytt frá
því sem var á síðustu öld,“ segir hann.
„Það var talið nóg að skipuleggja lóðir
og búa til byggingarreiti og leggja
vegi einhvers staðar þarna á milli.
Núna þurfum við hins vegar að fást
við allt annað þjóðfélag með opnum
landamærum sem eru síbreytileg. Við
erum að fara úr frumframleiðslu yfir í
þekkingarþjóðfélag og til þess þurf-
um við allt aðrar aðferðir í skipulagi.
Það er ekki nóg að hugsa um hvern
málaflokk fyrir sig heldur þarf heild-
arhugsun og heildarsýn.“
Heildarskipulag
Evrópu
Hann segir Ísland hafa ákveðna
sérstöðu að því leyti að ekkert milli-
stig sé á milli ríkis og sveitarfélaga
eins og er í velflestum löndum í kring-
um okkur. „Það er talið að sveitar-
stjórnarstigið geti skipulagt öll þessi
mál sem þarf að skipuleggja og við
höfum ekkert landsskipulag eða
heildarstefnu fyrir landið sem er
mjög slæmt í nútímaþjóðfélagi.“
Meðal annars var fjallað um heild-
arskipulag Evrópu á ráðstefnunni en
Gestur segir Evrópusambandslöndin
vera að skipuleggja Evrópu í heild.
„Því miður kemur Ísland að engu
leyti inn í þetta skipulag og hefur ekki
einu sinni áheyrnarfulltrúa eins og til
dæmis Noregur. Og okkur vantar
þessa umræðu hér á Íslandi þótt það
væri ekki fyrir annað en að það mætti
að ríkja meiri friður í ákvörðunartöku
í svona flóknum málum eins og skipu-
lagsmál eru,“ segir hann og bætir því
við að umræðan og undirbúningurinn
að ákvörðunartöku í sambandi við
flugvöllinn í Reykjavík sé skólabók-
ardæmi um þetta.
„Í dag vilja allir hagsmunaaðilar fá
faglega unna úttekt á því hverjar af-
leiðingarnar af mismunandi ákvörð-
unum verða og skipulagsfræðingar
hafa þróað aðferðafræði til að sýna
stjórnmálamönnum og almenningi
fram á það.“
Tímabundnir erfiðleikar
framundan
Framtíðarþróun Íslands var yfir-
skrift erindis sem Þórður Friðjóns-
son, forstjóri Þjóðhagsstofnunar, hélt
á ráðstefnunni á fimmtudag. Þar fór
hann yfir horfurnar í efnahagsmálum
til skamms og langs tíma í alþjóðlegu
ljósi og hvað það þýddi fyrir íslenskt
efnahagslíf.
Þórður spáir tímabundnum erfið-
leikum í alþjóðahagkerfinu en góðum
framtíðarhorfum þar sem búast megi
við þriggja prósenta hagvexti að jafn-
aði á ári þegar litið er til næstu tíu til
tuttugu ára. Til þess að Íslendingar
haldi sínum lífskjörum í samanburði
við aðrar þjóðir þarf hagvöxtur að
vera jafnmikill eða meiri hér og ann-
ars staðar og Þórður segir grunn-
forsendu fyrir því vera þá að útflutn-
ingur aukist og verði meiri en hag-
vöxturinn, eða fjögur til sex prósent á
ári.
Hann telur að hægjast muni á hjól-
um efnahagslífsins á Íslandi í náinni
framtíð vegna þess hve viðskiptahall-
inn er mikill og því sé nauðsynlegt að
draga úr vexti þjóðarútgjalda til að
koma á betra jafnvægi milli tekna og
útgjalda.
Efling stærri
byggðarkjarna
Þórður tók einnig fyrir byggðaþró-
un í erindi sínu. „Ég tel mikilvægt
fyrir höfuðborgarsvæðið að það hafi
sterkt bakland þannig að við stöndum
ekki eingöngu frammi fyrir því vali að
búa annaðhvort á höfuðborgarsvæð-
inu eða sveit í framtíðinni heldur
hefðum val á að búa í minni borgum
og byggðarkjörnum úti á landi,“ sagði
hann í samtali við Morgunblaðið.
„Og til þess að ná því markmiði er
nauðsynlegt að í tilteknum byggðar-
kjörnum verði byggð upp öflug al-
hliða þjónustustarfsemi þannig að þar
verði þverskurður af því lífi í þjón-
ustu, menningu og öðru sem er að
finna á höfuðborgarsvæðinu.“ Hann
bætti því við að þetta næðist ekki
nema þar sem um stóra staði er að
ræða.
Hann sagði ástæðuna fyrir þessari
skoðun þá að á höfuðborgarsvæðinu
sé þjónustustarfsemi í meirihluta en
framleiðslustarfsemi úti á landi. Í
framtíðinni muni starfsmannafjöldi í
framleiðslugreinum dragast enn sam-
an en aukast í þjónustugreinum.
Ráðstefna um skipulagsmál
Skortur á
heildarhugsun
og heildarsýn
HERMANN er framkvæmdastjóri
handknattleiksdeildar Hauka, tæp-
lega sjötugur eldhugi og flug-
umferðarstjóri á eftirlaunum. Hann
helgar nú starfskraftana helsta
áhugamálinu, handboltanum sem
hefur heillað hann frá tíu ára aldri.
Árni erfði brennandi íþróttaáhuga
föður síns, lék bæði handbolta og
fótbolta hjá félaginu, og hefur setið
í stjórn þess um áratugaskeið.
Spurður um lykilinn að góðu
gengi félagsins í dag segir Her-
mann það vera þróun sem hafi átt
sér stað smátt og smátt, líklega
megi þó þakka árangurinn að
nokkru þeirri hernaðaráætlun
félagsmanna að einblína ekki á sig-
ur í hverjum leik heldur hafi
áherslan þegar í upphafi verið lögð
á uppbyggingu félagsstarfsins sem
sé grunnurinn að öllu starfi og sigr-
um félagsins. Feðgarnir eru líka
sammála um að það hafi sín áhrif að
ólíkar deildir Hauka eru nú í fyrsta
sinn í sögunni sameinaðar undir
einu þaki í nýbyggðri íþrótta-
miðstöð á Ásvöllum. Íþrótta-
miðstöðin var tekin í almenna notk-
un á liðnu hausti en verður
formlega vígð á 70 ára afmæli
Hauka 12. apríl nk.
Lítill svefn nóttina
fyrir leik
Handboltinn hefur þó alltaf náð
út fyrir veggi íþróttahússins og
slapp fjölskyldan ekki við auka-
verkanir handboltabakteríunnar.
Var heimilið að sögn Hermanns
undirlagt árum saman. „Í gamla
daga, þegar við vorum bara lítið og
fátækt félag að berjast við risann
svart-hvíta, sá konan mín um að
þvo alla búninga félagsmanna úr
öllum flokkum – það er kannski
eins gott að við vorum ekki eins
margir þá og nú,“ segir hann og
verður hálfskömmustulegur þegar
hann sér fyrir sér eiginkonuna
hengja hverja treyjuna á fætur ann-
arri upp á snúrur.
Þegar hann er spurður hvað hafi
knúið félagsmenn áfram þessi
fyrstu erfiðu starfsár glottir hann
og svarar með einu orði, „þrjósk-
an“, menn hafi neitað að láta í
minni pokann og þrátt fyrir vissuna
um að leiðin á toppinn yrði löng og
ströng skyldi hún farin. Keppnis-
skapið hefur svo varla hamlað för
og segist Hermann lítið hafa sofið
nóttina fyrir hverja viðureign – og
eiginlega ekkert sofið þegar ná-
grannaslagur við FH var yfirvof-
andi, „þá var hver einasti leikur
eins og bikarúrslitaleikur, og barist
til síðasta blóðdropa“.
Hvers vegna rauðir?
„Talandi um FH,“ segir Hermann
og setur sig í sögustellingar, „við
leikum í rauðum búningum af því
ég fékk að ráða litnum.“ Blaðamað-
ur hváir. „Já, það var sko þannig að
í kringum 1970 voru FH- og Hauka-
búningarnir svo líkir, hvorir
tveggja í hvítum skyrtum, við í
rauðum buxum og þeir í svörtum,
og ég sá að þetta myndi ekki ganga.
Þá var mikið deilt um hverju ætti
að breyta, ættu búningarnir að
verða bláir eða rauðir? Menn voru
nú ekki á einu máli en ég hafði það
af að lokum og fékk rauða litinn –
lit Liverpool, minna manna í enska
boltanum.“ Árni á líka sína Liver-
pool-sögu þegar hann horfði á
enska boltann í svart/hvíta sjón-
varpinu sem krakkaskott, „þá fékk
ég að heyra það frá pabba að Púll-
ararnir væru að spila í Haukabún-
ingnum – ég trúði því auðvitað og
hef haldið með þeim síðan“.
Stuðningsmenn Hauka skutu
Portúgölunum skelk í bringu
Spurðir um hvernig stemmningin
sé meðal Haukanna eftir gott gengi
síðustu misserin svara feðgarnir að
það sé mikill hugur í liðinu og
stemmningin eftir því góð. „Nú er
vandamálið að halda sér á toppn-
um, halda í horfinu. Hingað til höf-
um við verið að styrkja liðin, sér-
staklega meistaraflokkana, með
leikmönnum erlendis frá og frá
öðrum íslenskum félögum. Stefnan
er svo sú að geta í framtíðinni verið
með meistaraflokka sem sem eru að
mestu uppaldir hjá félaginu,“ segir
Árni og bætir við:
„Unglingastarfið hér er mjög
öflugt og við fengum til okkar rúss-
neskan þjálfara, fyrrverandi lands-
liðsþjálfara kvenna í Sovétríkj-
unum, sem á að búa til framtíðar
Haukamenn og -konur.“ Þriðji
Haukaættliðurinn, sonur Árna,
Árni Yngvi, er tvítugur og orðinn
aðstoðarþjálfari 6. flokks karla, svo
framtíð Haukanna innan fjöl-
skyldunnar er tryggð. Dæturnar
tvær völdu reyndar aðra leið og
æfa af kappi með Stjörnunni í
Garðabæ.
Lokaspurning til feðganna er svo
hvort eitthvað annað en handbolti
komist að í tilverunni? Þeir horfa
sposkir hvor á annan, skella upp úr
og svara einum rómi: „Voðalega lít-
ið – nema þá helst fótboltinn með
Liverpool.“
Haukarnir mæta portúgalska lið-
inu Sporting Lissabon í 8 liða úrslit-
um í EHF-bikarkeppni Evrópu á
Ásvöllum í dag í síðari leik liðanna.
Haukar náðu mjög góðum árangir í
fyrri leiknum í Portúgal, þá varð
jafntefli, 21:21. Haukar í horni,
stuðningssveit félagsins, leigði
flugvél til að hvetja sína menn til
dáða á vellinum, og var áhuginn svo
mikill að flugsætin seldust upp. Það
voru því 160 eldheitir Haukastuðn-
ingsmenn í Portúgal um síðustu
sem studdu sína menn til dáða og
munar um minna en slíkan her
stuðningsmanna.
Morgunblaðið/Jim SmartHermann Þórðarson og Árni Hermannsson eru Haukar í horni.
Lífið er handbolti
hjá Haukum
Handboltinn virðist ganga í ættir hjá
fjölda Hafnfirðinga, í það minnsta gildir
það um feðgana Hermann Þórðarson og
Árna Hermannsson, sem viðurkenna
fúslega að lífið snúist um fátt annað en
handboltann hjá Íslands- og nýkrýndum
bikarmeisturunum Haukum.