Morgunblaðið - 06.03.2001, Blaðsíða 47

MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 6. MARS 2001 47
✝ Steinunn Óskars-dóttir Haight
fæddist í Eystri-
Garðsauka, Hvol-
hreppi í Rangár-
vallasýslu 28. sept.
1921. Hún lést eftir
skammvinn veikindi
á sjúkrahúsi í Lake-
land í Florida 6.
febrúar síðastliðinn.
Foreldrar hennar
voru Óskar Sæ-
mundsson, bóndi í
Eystri-Garðsauka og
skrifstofumaður í
Reykjavík, f. 19. júní
1899 í Langagerði, Hvolhr. Rang.,
d. 6. febr. 1962, og fyrri kona hans
Anna Ólafsdóttir, f. 12. jan. 1896
að Kirkjuvogi í Höfnum, d. 1926.
Bróðir Steinunnar var Óskar, bif-
reiðastj. hjá SVR, f. 17. júní 1924,
d. 30. apríl 1992. Síðari kona Ósk-
ars var Ásgerður Guðmundsdóttir
f. 27. maí 1899, d. 24. nóv. 1999.
Systkini Steinunnar samfeðra eru
Sæmundur, fyrrv. prófessor, f. 25.
jan 1930, Guðmundur, verkfr., f. 8.
mars 1932 og Þórunn, tölvufræði-
kennari, f. 28. des. 1939, öll búsett í
Reykjavík. Eftir að móðir Stein-
1969. Síðustu þrjú árin bjó Stein-
unn í Lakeland í Florida. Börn
þeirra eru: 1) David Oddur, tölvu-
fr., f. 15. okt. 1957, kvæntur Terri
Lea Goss, tölvufr., og á með henni
fjögur stjúpbörn, David, Michael,
Richard og Christine, og þrjú
barnabörn, Kyle, Cierra og Cade.
2) Daniel Óli, héraðslæknir, f. 11.
apríl 1966, kvæntur Marci Lynn
Pepine, húðlækni, og eiga þau eitt
barn, Emily Lynn, f. 30. jan. 1999.
Steinunn varð fyrir því áfalli um
tvítugt að veikjast af berklum en
náði síðar fullum bata eftir upp-
skurð. Til fróðleiks um ættir Stein-
unnar, þá var móðurbróðir hennar
Oddur Ólafsson, læknir og alþing-
ism., kenndur við Reykjalund, f.
26. apríl 1909, d. 18. jan. 1990, en
hann og kona hans Ragnheiður Jó-
hannesdóttir, f. 6. sept. 1911, d. 23.
febr. 1996, létu sér mjög annt um
Steinunni sem hún væri ein af
þeirra eigin börnum. Í föðurætt
var afi hennar Sæmundur Odds-
son, bóndi og sýslunefndarm. í
Eystri-Garðsauka, albróðir Ólafs,
ljósmyndara og ættfræðings í
Reykjavík, afa Davíðs Oddssonar,
forsætisráðherra. Útför Steinunn-
ar fer fram frá kapellu í Arlington-
kirkjugarðinum í Washington D.C.
í dag og hefst athöfnin klukkan
13.30 að staðartíma.
Steinunn hlýtur leg við hlið eig-
inmanns síns.
unnar lést úr berklum
fyrir aldur fram fór
Óskar, bróðir hennar,
í fóstur til afa síns og
ömmu að Eystri-
Garðsauka en hún til
móðursystur sinnar,
Evu Ólafsdóttur að
Óslandi í Höfnum, f. 9.
febrúar 1899, d. 16.
júlí 1994. Steinunn
dvaldi þó oft í
skemmri eða lengri
tíma hjá föður sínum
og stjúpmóður og var
ávallt mikill kærleik-
ur milli Evu, uppeldis-
móður hennar, og fjölskyldunnar.
Steinunn stundaði nám við
Verzlunarskóla Íslands og starfaði
síðan hjá American Express bank-
anum og pósthúsinu á Keflavíkur-
flugvelli.
Þar kynntist hún eiginmanni
sínum, Van V. Haight, leirlistar-
kennara og yfirliðþjálfa í flug-
hernum (Master Sergeant (M. S. G.
T.)), f. 31. ágúst 1910, d. 30. apríl
1989, ættuðum frá Chicago, Illin-
ois, og giftust þau 30. des. 1955.
Þau fluttu til Bandaríkjanna 1956
og áttu heima í Tampa, Florida frá
Mágkonu minni, Stellu, kynntist
ég fyrir tæplega fimmtíu árum á
heimili verðandi tengdaforeldra
minna í Reykjavík. Hún starfaði á
Keflavíkurflugvelli og kom þá mjög
oft heim um helgar. Hún tók mér
strax afskaplega vel og þróaðist
samband okkar á þann veg, að við
urðum mjög góðar vinkonur. Ég
áttaði mig ekki strax á þeim for-
réttindum sem hún veitti mér, því
það var ekki fyrr en smám saman
sem mér varð ljóst, hve dul hún
var og í raun ekki fyrir alla að
nálgast hana. Efalaust naut ég
þess að Mummi, unnusti minn, var
í sérstöku dálæti hjá henni, en þau
höfðu starfað saman á flugvellinum
og orðið mjög náin. Vinátta okkar
dýpkaði með árunum og er mér
sérstaklega minnisstæður yndisleg-
ur tími sem við þrjú nutum saman
síðasta sumarið áður en hún giftist
og flutti til Bandaríkjanna. Hún
hafði keypt sér forláta bíl af amer-
ískri gerð, sem vakti óskipta at-
hygli á götum borgarinnar. Meðal
annars fórum við í tveggja vikna
ferðalag um Norður- og Austur-
land í dásamlegu veðri og skoð-
uðum við alla helstu staði í þessum
fallegu landshlutum. Þetta var
hennar fyrsta ferð á þeim slóðum
og reyndist hennar síðasta. Það var
einstaklega notalegt að vera með
Stellu og veitti okkur öllum mikla
gleði að vera saman.
Á þessum árum sköpuðust þann-
ig tryggðabönd, sem aldrei rofnuðu
þótt Stella flyttist til annarrar
heimsálfu og við af þeim sökum
hittumst sjaldan, sérstaklega
fyrstu tvo áratugina er lítil efni
voru til að ferðast. Sem betur fer
átti þetta eftir að breytast og
dvöldum við meðal annars tvívegis
langdvölum hjá Stellu og Van eig-
inmanni hennar og sonum þeirra,
Davíð og Daníel. Áttum við með
þeim yndislegar stundir í Tampa,
þar sem mágarnir undu sér meðal
annars við veiðar meðan við Stella
spjölluðum, sinntum börnunum og
nutum lífsins í hinu sólríka veðri í
Flórída og kíktum þess á milli í
verslanir.
Stella var mikil húsmóðir, átti
fallegt heimili og var umhyggjan
sem hún bar fyrir drengjunum sín-
um aðdáunarverð. Hún var afar
skipulögð í öllu sem hún tók sér
fyrir hendur og kokkur var hún al-
veg frábær. Veislumatur var á
borðum á hverju kvöldi, því allt
varð að kræsingum í höndum
hennar. Ávallt var hún í jafngóðu
skapi á sama hátt og Van, svili
minn, en hann var einstakt ljúf-
menni og barngóður svo af bar.
Það bókstaflega streymdi frá hon-
um hlýjan og húmorinn var alltaf
til staðar. Þetta fengum við allt að
reyna með börnum okkar hjá þeim.
Þessi tími verður okkur ógleyman-
legur. Eitt þótti okkur Van sér-
staklega spaugilegt, en það var
hvað Stella víxlaði oft nafni yngri
sonar síns, Daníels, og bróður síns,
Mumma, en hann var allnokkru
yngri en Stella og lýsir þetta því
hve sambandið milli systkinanna
var náið. Þessum ósjálfráðu nafna-
víxlum brá fyrir allt til síðasta
skiptis sem við hittum hana.
Stella og fjölskylda hennar komu
nokkrum sinnum til Íslands og átt-
um við og börnin okkar góðar sam-
verustundir með þeim heima hjá
okkur og í ferðum út á land.
Eftir að hún varð ekkja, kom
hún einu sinni til landsins ásamt
sonum sínum og dvöldu þau þá
mánaðartíma heima hjá okkur. Það
var góður tími. Nokkrum árum áð-
ur kom Daníel, yngri sonur hennar,
og var um mánaðartíma hjá okkur
og var það einnig mjög skemmti-
legt fyrir okkur öll. Við hjónin átt-
um því láni að fagna að heimsækja
Stellu og vera hjá henni í vikutíma
í Lakeland fyrir rösku ári síðan og
áttum með henni ljúfar og ómet-
anlegar samverustundir en ekki ór-
aði okkur fyrir því að við ættum
ekki eftir að sjá hana aftur. Stella,
mágkona mín, var stórglæsileg
kona og bar sterkan persónuleika.
Hún var góðum gáfum gædd, hafði
fágaða framkomu og lagði ávallt
gott orð til samferðamanna sinna.
Hún var sannur Íslendingur þrátt
fyrir áratuga búsetu erlendis og
aðdáunarvert hversu góða íslensku
hún talaði. Hún skilur eftir sig tvo
mannvænlega og vel menntaða
syni, Davíð og Daníel, og eitt
barnabarn, fallega tveggja ára
stúlku, Emely Lynn. Báðir synirnir
eru í góðum stöðum og vel kvæntir.
Þeir eiga nú um sárt að binda
ásamt fjölskyldum sínum, en minn-
ingin um ástkæra móður mun
ávallt lifa. Við hjónin og börn okk-
ar vottum þeim okkar dýpstu sam-
úð. Guð blessi minningu Stellu.
Svava Gísladóttir.
Mig langar í fáum orðum að
minnast Steinunnar, frænku minn-
ar, eða Stellu eins og hún var alltaf
kölluð.
Barnung missti Stella móður
sína, Önnu, sem dó úr berklum. Á
dánarbeðinu bað Anna systur sína,
Evu, um að taka Stellu að sér. Má
segja að Eva hafi gengið henni í
móðurstað, en Eva var þá á þrí-
tugsaldri, stoð og stytta foreldra
sinna, þeirra Steinunnar Oddsdótt-
ur og Ólafs Ketilssonar, sem áttu
heima á Óslandi í Höfnum. Stella
ólst upp við mikið ástríki á hinu
nýja heimili sínu, en auk móður-
systkina hennar, þeirra Sigurðar,
Ketils, Evu og Odds, ólust upp með
henni á heimili Steinunnar og
Ólafs, Eva Magnúsdóttir, sem lést
árið 1981, og Haukur Bergsson,
vélvirki, búsettur í Reykjavík.
Albróðir Stellu, Óskar, ólst upp
hjá afa sínum og ömmu, en Óskar
faðir Stellu giftist síðar Ásgerði
Guðmundsdóttur. Var alltaf gott
samband á milli Stellu og föður
hennar og stjúpmóður og systkina
hennar, þeirra Óskars, Sæmundar,
Guðmundar og Þórunnar.
Tæplega tvítug veiktist Stella af
lungnaberklum. Hún var send fyrir
milligöngu Odds Ólafssonar, móð-
urbróður síns, til lækninga í
Bandaríkjunum. Þar gekkst hún
undir erfiða aðgerð og læknaðist
þannig af berklunum, en bar þess
menjar alla tíð.
Stella var nú ung kona í blóma
lífsins, há, grönn og glæsileg með
sítt, dökkt hár. Alla tíð var hún
fremur hlédræg, en samt glaðlynd
og hafði smitandi hlátur. Hún var
orðvör og fróm í umtali um náung-
ann og líktist að þessu leyti ömmu
sinni og nöfnu, Steinunni. Hún
vann við ýmis störf á Keflavík-
urflugvelli, m.a. hjá American Ex-
press bankanum. Þarna kynntist
hún Bandaríkjamanninum Van V.
Haight, yfirliðþjálfa, en hann sá
um íþróttir og áhugamál fyrir her-
mennina. Tókust með þeim ástir og
um jólaleytið 1955 gengu þau í
hjónaband. Van, sem lést árið 1989,
var yndislegur maður, barngóður
og vildi allt fyrir fjölskyldu sína
gera. Mér eru minnisstæð jólin
1955 þegar þau Stella og Van komu
heim á Reykjalund úr brúðkaup-
inu, glæsileg hjón, og við börnin
löðuðumst strax að þessum hjarta-
hlýja manni, enda þótt við skildum
ekki tungumálið sem hann talaði.
Nokkrum mánuðum seinna fluttust
þau til Sherman í Texas. Þar fædd-
ist þeim sonurinn David Oddur.
Eins og títt er um hermenn flutt-
ust þau Stella og Van mikið til
vegna starfa Vans, en hann sá alls
staðar um afþreyingu hermann-
anna, íþróttir, tómstundamál
o.s.frv. Frá Texas fluttist fjölskyld-
an til Alaska, þaðan til Kansas, síð-
an til Hampton í Virginíu, þar sem
yngri sonurinn, Daníel Óli, fæddist.
Árið 1969 fluttust þau til Flórída
og þar leið Stellu sérstaklega vel,
loftslagið átti vel við hana.
Stella bjó manni sínum og son-
um gott heimili þar sem menning-
ararfurinn frá Íslandi duldist eng-
um. Þau hjón voru alveg ein-
staklega gestrisin og dugleg við að
sýna fólki áhugaverða staði þar
sem þau bjuggu. Þegar ég var
skiptinemi í Bandaríkjunum heim-
sótti ég þau til Kansas og til Flór-
ída með fjölskyldu mína, er ég var
við nám í Kanada. Bræður mínir,
Ketill og Þengill, fóru einnig oft í
heimsóknir til þeirra á námsárum
sínum í Bandaríkjunum. Foreldrar
mínir, Ragnheiður og Oddur, og
Eva föðursystir heimsóttu þau til
Bandaríkjanna, og Van og Stella
komu í heimsóknir til Íslands með
syni sína. Það voru mikil tengsl
milli fjölskyldnanna, bréfaskriftir
og símtöl.
Eins og áður var minnst á dó
Van árið 1989 og hjúkraði Stella
manni sínum heima síðustu mán-
uðina sem hann lifði. Síðustu árin
bjó Stella nálægt syni sínum Dan-
íel Óla í Lakeland, en hann er hér-
aðslæknir Polk-sýslu í Flórída.
Eldri sonurinn, David Oddur, sem
er tölvufræðingur, býr einnig
skammt frá. Eftir að heilsu Stellu
fór að hraka síðustu árin, hafði hún
mikinn stuðning af sonum sínum
sem heimsóttu hana svo til dag-
lega. Hún var að taka nokkrum
framförum á endurhæfingadeild og
í undirbúningi fyrir heimferð, er
hún veiktist af lungnabólgu í upp-
hafi þessa árs. Þessi veikindi
reyndust henni um megn og hún
lést 6. febrúar.
Að leiðarlokum vil ég fyrir hönd
systkina minna og fjölskyldna okk-
ar þakka vináttuna og samveru-
stundirnar við frænku okkar. Þeim
Daníel Óla og David Oddi og fjöl-
skyldum þeirra vottum við okkar
dýpstu samúð.
Guð blessi minningu Stellu Ósk-
arsdóttur Haight.
Ólafur Hergill Oddsson.
STEINUNN ÓSKARS-
DÓTTIR HAIGHT
Elsku Þóroddur litli.
Skyndilega ertu hrifinn
á brott. Ástvinir þínir
endurlifa martröð sem
byrjaði fyrir rúmu ári
þegar eldri bróðir þinn
hann Freysteinn var einnig tekinn
svo snögglega í burtu.
Nú eru það tveir englar á himnum
sem við minnumst hrygg í huga.
Okkur finnst sárt að kveðja þig
ÞÓRODDUR
HARALDSSON
✝ Þóroddur Har-aldsson fæddist í
Reykjavík 29. sept-
ember 1999. Hann
lést á gjörgæsludeild
Landspítalans 26.
febrúar síðastliðinn
og fór útför hans
fram frá Fossvogs-
kirkju 5. mars.
svona lítinn og saklaus-
an. Það getur enginn
skilið af hverju svona
mikið er lagt á foreldra
þína og aðra nána ást-
vini. Af hverju þurfa
þau að ganga í gegnum
slíka þolraun. Það geta
víst fáir ímyndað sér
slíkan sársauka, til-
hugsunin ein og sér er
sár.
Elsku Hanna og
Haraldur, engin orð
geta lýst tilfinningum
okkar og hve döpur við
erum fyrir ykkar hönd.
Verst er að vera ekki nær til þess að
geta rétt fram hjálparhönd. Við
hugsum stöðugt til ykkar og grátum
með ykkur í fjarlægð.
Elsku Inga, Óli, Ási og aðrir nánir
aðstandendur. Við sendum ykkur
okkar innilegustu samúðarkveðjur.
Inga Guðrún og Ómar.
Elsku Hanna og Haraldur. Því
miður urðu okkar kynni af Frey-
steini og Þóroddi alltof lítil vegna
tímabundinnar veru ykkar í Banda-
ríkjunum þar sem þið voruð við nám
og störf.
Sá tími var óðum að styttast að þið
kæmuð aftur heim þegar Freysteinn
var svo skyndilega tekinn frá ykkur.
Þol, þrek og dugnaður ykkar Har-
aldar og ástkæri sonur ykkar Þór-
oddur hefur verið ykkar stuðningur í
gegnum þessa erfiðu tíma.
Hvers vegna er slíkur missir og
sorg lögð á herðar ykkar í annað
sinn? Þið sem eruð ímynd alls sem
gott og heilbrigt er! Þið eruð bestu
foreldrar og uppalendur sem hægt
er að hugsa sér.
Megi allt sem hugsast getur
styðja og hjálpa ykkur og fjölskyldu
ykkar á þessum erfiða tíma.
Svava Liv og Þráinn.



  

  
  

 



  

 !"#
      

   

 
 
 
 
 
!  
"
"##$
$ %$&$
$ !! ' &(!' !!& 
' 
$ !$ %$&!&  )*($!)  !!!
' &  + ,$ %$&!&  +-  !!

* $ %$&!& 
 . )*($!& 
-.  +- !& /
 

 
 
 
 

)01

1

2

. $3 $44

  !
   
  
  

% 
&
 '

 !
 
( !

)

!  *
"##$
+   '    , 
 -
!
( 
.
(  
 /    00111   02%#003 +
 ,! 
4.5,!


1$ 3 ,-!&    $$
(%!!

& $$ !!
-*1$ $!& 
$ * !& 
(%$ $$.! !!/