Morgunblaðið - 06.03.2001, Blaðsíða 72

72 ÞRIÐJUDAGUR 6. MARS 2001 MORGUNBLAÐIÐ






 
 
 
 
        

 

 
  

   





 


  


  !
" 

  

BRÉF
TIL BLAÐSINS
Kringlunni 1 103 Reykjavík  Sími 569 1100  Símbréf 569 1329
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt t i l að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
ti l birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.
ÉG VAR að fá launaseðilinn minn
fyrir desember og janúar. Umslag-
ið var þykkt, svo að ég hlakkaði til
að opna það og skoða innihaldið. Í
því voru tveir launseðlar. Annar
fyrir desember, hinn fyrir janúar
og bréf um það, að nú yrði ég að fá
mér starfsmannakort Kaupáss til
þess að geta sett í reikning og feng-
ið afslátt af því sem ég kaupi inn í
nokkrum verslunum Kaupáss.
Mér brá heldur en ekki í brún
þegar ég fór að lesa þetta bréf. Þar
er okkar annars fallega máli hrein-
lega misþyrmt. Ég tek sem dæmi
sögnina að versla. Fólk virðist ekki
vita að hún er sjálfstæð og stendur
ekki með nafnorði. Við segjum: „Ég
ætla að fara að versla“ eða: „Ég
verslaði fyrir 10.000 krónur þegar
ég var í London.“
Maður verslar ekki einhvern hlut
eins og ítrekað var haldið fram í
þessu bréfi.
„Á sama hátt geta aðrir starfs-
menn fyrirtækisins sem hafa starfs-
mannakort verslað vörur með af-
slætti í Húsgagnahöllinni og
Intersport.“ „Ekki er hægt að
versla vörur í reikning í Krónubúð-
unum né í Húsgagnahöllinni.“
Þessi villa er síendurtekin í gegn-
um bréfið og sögnin aðeins einu
sinni notuð rétt.
„Í Krónubúðunum er ekki hægt
að versla í reikning né veittur
starfsmannaafsláttur vegna sér-
stöðu hennar með lágt vöruverð.“
Í þessari setningu er hins vegar
önnur villa.
Nefnilega sú, að venja er að segja
hvorki-né, en ekki ekki-né. Það sér
hver maður að það er hreinlega
rangt.
„Þann 1 janúar sl. tók Kaupás hf.
yfir rekstur Intersports og Hús-
gagnahöllinni...“
Í þessu setningarbroti eru þrjár
villur.
Í fyrsta lagi er það raðtalan
fyrsta. Maður segir þann fyrsta
janúar sl. en ekki þann einn janúar
sl. Fyrsta er þá táknað með einum
og punkti þar fyrir aftan (1.).
Í öðru lagi er það sögnin að taka
yfir. Það er í sjálfu sér ekki rangt.
En því er ekki að neita að þetta er
bein þýðing úr ensku sögninni „to
take over“. Þetta lýti á málinu sést
hvert sem litið er. Dæmi eru „tek-
urðu mjólk í kaffið?“ (do you take
milk?) og „Hafðu góða helgi“ (have
a nice weekend). Hið síðarnefnda
heyrist oft í minni starfsgrein (af-
greiðsla og ýmis þjónustustörf í
stórmarkaði, með skóla).
Þriðja villan er beygingaratriði.
Maður tekur yfir (eins og það er
svo haganlega orðað í bréfinu)
rekstur einhvers en ekki „rekstur
eitthvað“. Þá hefði átt að segja
„...tók Kaupás yfir rekstur Inter-
sports og Húsgagnahallarinnar“.
Fallegra hefði þó verið að orða
þetta þannig „...tók Kaupás við
rekstri Intersports og Húsgagna-
hallarinnar“.
Annað er það þegar fólk setur
óþarfa orð inn í setningar.
„Þegar starfsmaður lætur af
störfum hjá fyrirtækinu þá lokast
sjálfkrafa fyrir notkun á starfs-
mannakortinu.“
Hér væri fallegra að sleppa þessu
auka „þái“. Sem dæmi úr daglegu
máli má nefna: „...fyrir hálftíma síð-
an“, (danska: for en halv time sid-
en). Þarna hefði mátt sleppa orðinu
síðan.
Ég vona að þetta bréf verði ekki
til þess að ég verði hreinlega rekin,
en ég gat bara ekki á mér setið og
skrifa þetta bréf í von um að starfs-
menn og starfsmannastjóri
Kaupáss bæti málfræðikunnáttu
sína verulega.
En hvað get ég svosem sagt? Ég
er bara láglaunastarfsmaður hjá
Nóatúni.
SIGRÚN V. ÞORGRÍMSDÓTTIR,
17 ára,
Rekagranda 8,
Reykjavík.
Málfræðimis-
þyrming í starfs-
mannabréfi
Frá Sigrúnu Völu Þorgrímsdóttur:
ÉG VIL gjarnan greina frá
ánægjulegum viðskiptum mínum
við fyrirtækið Svefn og heilsa,
Listhúsinu í Laugardal. Haustið
1999 keypti ég mér mjög fullkomið
rúm, dýnu, rúmteppi og fleira til-
heyrandi hjá fyrirtækinu. Skila-
frestur var einn mánuður frá kaup-
degi ef mér líkaði ekki rúmið.
Þremur mánuðum eftir kaupin var
mér ljóst að rúmið hentaði mér og
mínu baki engan veginn. Hafði ég
samband við Sigurð, eiganda fyr-
irtækisins, og sagði honum sem var
að ég gæti ekki sofið í rúminu
vegna bakverkja. Hann var hinn
almennilegasti, tók dýnuna til baka
og sendi mér nýja, stinnari dýnu
sem við töldum að mér myndi
henta betur. Svo fór þó ekki og
voru mér send tvö ný rúm til
reynslu og lukkulega hef ég nú
fengið óskarúmið fyrir mig. Rúmin
fékk ég ávallt send heim mér að
kostnaðarlausu og sama prúð-
mannlega framkoman mætti mér
hjá fyrirtækinu. Samskipti okkur
enduðu á þá vegu að ég fékk end-
urgreiddan mismun á rúminu og
fylgihlutum, sem ég upphaflega
keypti og rúminu sem ég endaði
með. Var þar um talsverða upphæð
að ræða.
Þessi samskipti mín við fyrir-
tækið kalla ég fullkomna fyrir-
greiðslu. Hafið þökk fyrir.
HERDÍS SIGURÐARDÓTTIR,
Háaleitisbraut 101,
Reykjavík.
Ánægjuleg viðskipti
Frá Herdísi Sigurðardóttur: