Morgunblaðið - 18.04.2001, Síða 64

MINNINGAR
64 MIÐVIKUDAGUR 18. APRÍL 2001 MORGUNBLAÐIÐ
$  & 
  & 
    ,
 

!
 ! 
!1

 + + #)
    # 
 

  
)  %    '   ##
! +2  6.+))
#. - &+(
6)   7 8 474 
  8)  ) 
  )
 ;&

6

(


1
& *2 + 2+ +
3/,+ ) 4
6+ +  (
%5    &%&
*  
. ;  )
+ - .6+ )) 
6++
*2.6+ )) 
. -6.+#
$+.,
+  6+ #
'+ 
. -#
 2&-+
. -)) 
6+ 
)26+ #
8+
+ )) (

    

'
%316 !
$

1
+ )8

2)8++2&-8
      A  4  ?   ()  
 
A .,
  
    ! 
 <##
. 4)

6-+)6 *+ #
G"+%)) (
2  ;7   
   

8 
 

  ;& 

%
611!
6(%
611!

1
6"+ .)F
  2& 
& 8/
9288
   3 
()  B. ) 
'#  ++#
:  
22"+ # )2))
#. - & (
()




1  H+*+)
$G*+)*2)
      3##
B4)   4  %&;
# .2   22 ))) (
2   ;& 

!1
:
%
611!

1
.)   3 
()  C   
'   ++#
%9+2$+ ,#
+.G -+ +)) 
+
. " %9+2)) 
$+ ,%9+2#(
✝ Ragnar Einars-son fæddist í
Reykjavík 17. mars
1943. Hann andaðist
á Landspítalanum
við Hringbraut 10.
apríl síðastliðinn.
Hann var næst-
yngstur átta barna
hjónanna Jakobínu
Hansínu Þórðardótt-
ur, húsmóður, f.
1903, d. 1988, og Ein-
ars Ásmundssonar,
forstjóra í Sindra, f.
1901, d. 1981. Systk-
ini Ragnars eru: Ás-
geir, f. 1927; Ásmundur, f. 1929, d.
1965, Þórður, f. 1930, Sigríður, f.
1933; Óskar Helgi, f. 1936; Magn-
ús, f. 1938, d. 1963, og Björn, f.
1946.
Ragnar kvæntist 1968, Kristínu
Waage félagsfræðingi. Þau
skildu. Foreldrar hennar voru El-
ísabet Egilson Waage, sölustjóri
hjá Ferðaskrifstofu Íslands, f.
1910, d. 2000 og Indriði Waage,
leikari og leikstjóri, f. 1902, d.
1963. Börn Ragnars og Kristínar
eru: 1) Elísabet Indra, f. 1970,
fiðlukennari og dagskrárgerðar-
maður. 2) Magnús, f.
1975, nemandi í
kirkjutónlist, unn-
usta hans er Hrafn-
hildur Halldórsdótt-
ir, f. 1976. 3) Gunnar
Emil, f. 1978, starfs-
maður hjá Eimskip.
Ragnar lauk stúd-
entsprófi frá
Menntaskólanum í
Reykjavík árið 1964
og útskrifaðist sem
viðskiptafræðingur
frá Háskóla Íslands
1969. Að námi loknu
tók hann til starfa
við fyrirtæki föður síns, Sindra
hf., og starfaði þar til ársins 1981.
Frá þeim tíma hefur Ragnar unn-
ið við bókhald og endurskoðun
fyrir ýmis fyrirtæki. Síðustu árin
starfaði hann við bókhaldsstofuna
Alex ehf.
Ragnar tók virkan þátt í starfi
margra kóra svo sem Stúdenta-
kórsins, Skagfirsku söngsveitar-
innar og Kórs Langholtskirkju.
Þá var hann félagi í Oddfellow-
reglunni.
Útför Ragnars var gerð frá
Langholtskirkju 17. apríl.
Hann Ragnar, fyrrverandi mágur
minn, hefur kvatt þennan heim eftir
stutta baráttu við sjúkdóminn sem
sigraði hann.
Kynni okkar Ragnars hafa staðið
lengi. Ég var stráklingur innan við
tvítugt þegar leiðir okkar lágu fyrst
saman. Hann var skólabróðir og
samstúdent systur minnar og síðar
eiginmaður hennar og faðir systur-
barna minna þriggja. Við námum
land í Breiðholtinu, sem þá var að
byggjast upp, á svipuðum tíma og
vorum nágrannar þar um árabil.
Börnin okkar voru á svipuðu reki og
samgangur milli heimilanna mikill.
Hann reyndist móður minni góður
tengdasonur, fyrir það vil ég þakka
honum, og var hann meðal þeirra
sem báru hana til grafar fyrir tæpu
ári síðan.
Ekkert okkar óraði þá fyrir því að
svona myndi fara.
Tengsl hans við fjölskylduna héld-
ust alla tíð þrátt fyrir skilnað hans og
Kristínar, systur minnar. Þau báru
gæfu til að skilja sem vinir og voru
það alla tíð og var það ekki síst gott
fyrir börnin þeirra sem fengu að
njóta beggja foreldra sinna eins og
kostur var. Mættu margir taka það
sér til fyrirmyndar. Þau héldu t.d.
alltaf jólin saman og við Margrét
kona mín urðum þeirrar gæfu að-
njótandi að fá að hafa þau öll hjá okk-
ur í faðmi stórfjölskyldunnar mörg
undanfarin áramót.
Það sem fyrst vakti athygli mína
þegar systir mín kynnti mig fyrir
Ragnari var strákslegur glampinn í
augum hans og hlýtt handtakið.
Eins og með svo marga var lífsleið
hans stundum grýtt, en hann hélt
sínum góðu eiginleikum og varðveitti
barnið í sjálfum sér fram á síðustu
stund og kom það ekki hvað síst í ljós
á gamlárskvöld þegar „strákarnir“,
ungir og gamlir, stóðu fyrir flugelda-
sýningu í Holtsbúðinni með miklum
tilþrifum.
Tónlistin var stór þáttur í lífi
Ragnars sem og barna hans og
tengdi hún þau enn sterkari böndum.
Um tíma sungu þau öll í sama kór og
fóru í söngferðalög saman.
Við Margrét kveðjum góðan vin og
biðjum ástvinum hans blessunar.
Hákon Waage.
„Einstakur“ er orð
sem notað er þegar lýsa á
því sem engu öðru er líkt,
faðmlagi
eða sólarlagi
eða manni sem veitir ástúð
með brosi eða vinsemd.
„Einstakur“ lýsir fólki
sem stjórnast af rödd síns hjarta
og hefur í huga hjörtu annarra.
„Einstakur“ á við þá
sem eru dáðir og dýrmætir
og hverra skarð verður aldrei fyllt.
„Einstakur“ er orð sem best lýsir þér.
(Terri Fernandes.)
Já, þú, elsku Raggi, varst á svo
margan hátt alveg einstakur maður.
Þú varst prýddur einstökum per-
sónuleika. Alltaf geislaðir þú af gleði
sem var þitt aðalsmerki og þegar við
hugsum til baka sjáum við þig fyrir
okkur með þitt yndislega bros og því
fylgdi alltaf þessi ósvikni og einlægi
prakkarasvipur, sem allt of fáir geta
leikið eftir. Þú gast alltaf grínast með
alla hluti og séð það spaugilega í öllu.
Þegar við vorum krakkar sóttum
við mikið til ykkar í Vesturbergið,
sem var ekkert skrítið því það var
alltaf svo rosalega gaman að vera
með ykkur. Öll leikritin og skemmti-
atriðin sem við krakkarnir settum
upp og það gerði hlutina ennþá
skemmtilegri að þú og Kristín voruð
svo spennt að horfa á uppfærsluna.
Það var alltaf svo gott að hitta þig.
Þú gafst svo mikið af þér og áhugi
þinn á okkur og okkar daglega lífi
var svo einlægur. Þú sendir frá þér
yndislega strauma og sýndir hversu
vænt þér þótti um okkur og hversu
gaman þér þótti að hitta okkur.
Elsku Raggi, við vitum að þú hefur
það gott núna. Nú fá víst aðrir að
njóta allrar gleðinnar og prakkara-
strikanna þinna.
Ég sendi þér kæra kveðju,
nú komin er lífsins nótt.
Þig umvefji blessun og bænir,
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði sorg mitt hjarta
þá sælt er að vita af því
þú laus ert úr veikinda viðjum
þín veröld er björt á ný.
Ég þakka þau ár sem ég átti
þá auðnu að hafa þig hér.
Og það er svo margs að minnast,
svo margt sem um hug minn fer.
Þó þú sért horfinn úr heimi,
ég hitti þig ekki um hríð,
þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sig.)
Við systkinin kveðjum þig, elsku
frændi, með söknuði og sendum ykk-
ur, elsku Indra, Maggi, Hrafnhildur,
Gunnar Emil og Kristín, okkar inni-
legustu samúðarkveðjur.
Bjössabörnin,
Bryndís, Sigríður, Björn
Jakob og Einar Már.
Vinur minn Ragnar Einarsson,
oftast nefndur Raggi meðal vina
sinna, er látinn langt fyrir aldur
fram. Þrátt fyrir að við værum báðir
fæddir og uppaldir við Hverfisgöt-
una í Reykjavík, annar í húsi númer
42 og hinn í húsi númer 55, hófust ná-
in kynni okkar ekki fyrr en eftir
barnaskóla. Á þessum aldri eru vin-
áttubönd mjög háð skólagöngu og
skipan í bekki og það var því ekki
fyrr en í gagnfræðaskóla að kynni
okkar Ragnars hófust í gegnum
frænda hans og sambekking minn,
Ásmund, sem var frá Grundarfirði
og bjó í skólavist hjá foreldrum
Ragnars, Jakobínu og Einari.
Foreldrar Ragnars áttu sjö syni
og eina dóttur, Ásgeir, Ásmund,
Þórð, Sigríði, Óskar, Magnús, Ragn-
ar og Björn, og bjó fjölskyldan í fimm
hæða steinhúsi á Hverfisgötu sem
jafnframt hýsti skrifstofur fyrirtæk-
isins Sindra hf. sem var í eigu Ein-
ars. Fjórir elstu bræður Ragnars,
þeir Ásgeir, Ásmundur, Þórður og
Óskar, unnu við fyrirtæki föður síns
og bjuggu með fjölskyldum sínum á
Hverfisgötu 42 en Sigríður bjó á
Ægisíðu ásamt sinni fjölskyldu. Fjöl-
skylda Ragnars tók mér afar vel og
varð Hverfisgata 42 því fljótlega mitt
annað heimili og minnist ég sérstak-
lega þægilegrar nærveru Jakobínu
móður Ragnars, sem ætíð hafði í
nógu að snúast með sína stóru fjöl-
skyldu. Á þessum árum kynntist ég
fjölskyldu Ragnars bæði innan og ut-
an heimilis þeirra, þar sem við Ragn-
ar vorum af og til nýttir til barna-
pössunar og Einar réð mig á tímabili
til sumarstarfa við birgðageymslu
fyrirtækisins í Borgartúni. Á þessum
tíma varð fjölskyldan fyrir þeirri
ógæfu að Magnús, þriðji yngsti bróð-
irinn, lést af slysförum og nokkrum
árum síðar lést Ásmundur, næstelsti
bróðirinn, langt um aldur fram.
Á menntaskólaárum lentum við
félagar hvor í sínum bekknum í
Menntaskólanum í Reykjavík og í
Háskólanum fór Ragnar í viðskipta-
fræði en ég í læknisfræði. Vinátta
okkar hélst þó órofin og var Hverf-
isgata 42 miðpunktur félagslífs
margra samstúdenta okkar bæði fyr-
ir og eftir stúdentspróf 1964. Á há-
skólaárum okkar festum við báðir
ráð okkar og kvæntist Ragnar Krist-
ínu Waage skólasystur sinni og átti
með henni þrjú börn, Elísabetu
Indru, Magnús og Gunnar. Þrátt fyr-
ir að Ragnar og Kristín hafi síðar
ákveðið að slíta samvistir var áfram
ávallt mjög náið vinasamband þeirra
á milli.
Á tólf ára tímabili frá 1972 lágu
leiðir okkar félaga að mestu aðskild-
ar vegna búsetu fjölskyldu minnar
utan Reykjavíkur og erlendis. Við
héldum þó sambandi með reglu-
bundnum jólakveðjum sem staðfestu
að Ragnar var mjög stoltur af börn-
um sínum. Það er mín vissa að Ragn-
ar hafi verið börnum sínum ekki ein-
göngu góður faðir heldur einnig
góður félagi. Að lundarfari var Ragn-
ar rólyndismaður og man ég ekki eft-
ir að hann hafi skipt skapi. Hann var
ætíð brosmildur, bauð af sér góðan
þokka og þótt langt væri um liðið
milli funda var viðmótið ætíð eins og
stutt væri um liðið frá síðasta fundi.
Veikindi Ragnars bar skjótt að og
varð fljótlega ljóst að sjúkdómurinn
var það langt genginn að ekki yrði
við ráðið. Við þessar aðstæður fannst
mér aðdáunarvert það jafnaðargeð
sem félagi minn sýndi allan þann
tíma sem greining og meðferð stóð
yfir. Hann gerði sér fljótt grein fyrir
hvert stefndi en hélt þó hugarró og
lagði á ráðin um hvernig staðið yrði
að fráhvarfi hans af þessari jörð.
Kæri vinur, ég þakka þér ánægju-
lega samfylgd á liðnum árum um leið
og ég sendi börnum þínum, Kristínu
og systkinum samúðarkveðjur fjöl-
skyldu minnar.
Kristján Sigurðsson.
Kveðja frá
Kór Langholtskirkju
Vertu sæll vinur.
Þessi orð komu mér í hug eftir að
hringt var í mig að kvöldi 10. apríl
síðastliðins og mér sagt að vinur
minn og kórfélagi Ragnar Einarsson
hefði látist þá fyrr um kvöldið. Kom
það í raun ekki á óvart. Hann hafði
veikst skyndilega í febrúar síðast-
liðnum og kom þá í ljós að hann var
haldinn mjög illvígum sjúkdómi.
Hann var nýlega orðinn 58 ára
þegar hann lést eftir stutta sjúkra-
húsvist.
Ég kynntist Ragnari fyrst þegar
RAGNAR
EINARSSON