Morgunblaðið - 18.04.2001, Blaðsíða 74

74 MIÐVIKUDAGUR 18. APRÍL 2001 MORGUNBLAÐIÐ
BRÉF
TIL BLAÐSINS
Kringlunni 1 103 Reykjavík  Sími 569 1100  Símbréf 569 1329
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt t i l að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
ti l birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.
Í KYNNINGARBÆKLINGUM
gumar Reykjavíkurborg af heil-
næmu andrúmslofti og hreinni
borg. Ætlum við að halda í þá
ímynd?
Í fyrrasumar fékk ég sænska
vinkonu mína í heimsókn. Við fór-
um víða um og fékk ég nýja sýn á
borgina og landið. Á góðviðrisdegi
heimsóttum við Öskjuhlíðina. Í
norðri gnæfði Esjan tíguleg yfir
roðagylltum sænum og Bláfjöllin
báru nafn með rentu. Snæfellsjök-
ull reis úr hafi sem tiginborinn
píramíti útvörður í vestri og skein
á jökulskallann. Vinkona mín átti
ekki orð yfir fjársjóði borgarbúa að
hafa fjallasýn. Engin tilviljun réð
því að flugvelli var valinn staður í
Vatnsmýrinni og réð flugöryggi
efalaust þar miklu. Skyldu skýja-
kljúfar byrgja fyrir sólu og sýn út
yfir sundin blá í náinni framtíð?
Við vinkonurnar ókum hringinn
kringum Elliðavatn og skruppum í
Heiðmörk en þar hafði fjöldi fólks
lagt bílunum við fólkvanginn og
naut veðurblíðunnar. Á þessu
svæði stinga sjónmengundi raf-
magnslínur í stúf við friðsældina.
Risamöstrin liggja í röðum yfir
Hellisheiði, kljúfa heilu byggðar-
hverfin á höfuðborgarsvæðinu og
stefna í átt að Hvalfirði. En önnur
raflínumöstur liggja samsíða
Elliðavatni og Heiðmörk út að ál-
verinu í Straumsvík. Virtir breskir
vísindamenn telja nú að hvítblæði
gæti tengst búsetu nálægt há-
spennulínum. Nær allir íbúar Hval-
fjarðar og nágrennis hafa mótmælt
auknum háspennumöstrum ofan-
jarðar og vilja grafa kaplana í jörð.
Íbúar höfuðborgarsvæðisins ættu
að taka höndum saman og styðja
granna sína. Á Íslandi er víðsýnið
sérkenni landsins. Hér er enginn
hávaxinn skógur sem getur leynt
slíkum röðum af risavöxnum járn-
möstrum sem eru mikil lýti í lands-
laginu. Okkur ber að vaka yfir um-
hverfi okkar og heilsu.
ÓLÖF STEFANÍA
EYJÓLFSDÓTTIR,
Viðjugerði 2,
108 Reykjavík.
Glöggt er
gests augað
Frá Ólöfu Stefaníu Eyjólfsdóttur:
Háspennulínur – sjónmengun?
Morgunblaðið/Einar Falur
HVER var það sem mælti þessi
fleygu orð og hirti ekki um konungs-
boð? Það var Snorri Sturluson sjálf-
ur og í þessum orðum hans fólst sú
skoðun hans að hann væri frjálsbor-
inn Íslendingur en ekki konungs-
þræll. Hann vildi út til Íslands, heim
til landsins síns, heim til þjóðar
sinnar. Hann var orðinn sextugur að
aldri og hin veraldlegu umsvif höfð-
uðu áreiðanlega ekki lengur til hans
eins og þau höfðu gert. Kannski var
hann með það í huga að eyða þeim
árum sem eftir væru við ritstörf.
Hver getur ímyndað sér hvílíkar
sögugersemar hefðu getað runnið
fram úr penna hans ef hann hefði
notið lífs og griða í tíu ár í viðbót?
En konungsvaldið ytra sætti sig
ekki við það að Íslendingur hunsaði
skipun þess eins og Snorri Sturlu-
son hafði gert. En samt hefði það þó
ekki unnið honum mikinn geig ef
það hefði ekki átt sína þjónustu-
menn meðal Íslendinga sjálfra.
Tveir íslenskir ættarhöfðingjar áttu
fund saman upp á Kili og þar munu
þeir hafa ákveðið að Snorri Sturlu-
son skyldi deyja. Það eru margar
ástæður fyrir því að reimt er á Kili.
Þar hittust Reynistaðabræður
Sturlungaaldarinnar og fastréðu út
frá fyrirmælum erlends konungs að
taka af lífi þann mann sem almennt
hefur verið talinn höfuðsnillingur ís-
lenskrar ritlistar fram á þennan
dag. Hákon konungur kallaði
Snorra í bréfum sínum landráða-
mann við sig! Hann var landráða-
maður samkvæmt skilningi Hákon-
ar konungs!! En hvað voru þeir
Íslendingar sem hlýddu konungs-
boðum og létu drepa Snorra Sturlu-
son? Hverjir hafa verið meiri land-
ráðamenn en einmitt þeir? Í dag
segja margir Íslendingar „Út vil ég
“ en nú þýða þessi orð annað og
verra en fyrr. Þeir eiga við það að
þeir vilji út til Brussel, til að leggj-
ast þar á spena hins yfirþjóðlega
valds. Þeir vilja þjóna undir kon-
ungsvaldið og seinna meir koma
þeir svo heim með konungsfyrir-
mæli og erkibiskups boðskap. En
við skulum fylgja því fornkveðna og
hafa þau fyrirmæli og þann boðskap
að engu eins og sönnum Íslending-
um ber að gera.
RÚNAR KRISTJÁNSSON,
Bogabraut 21, Skagaströnd.
„Út vil ek“
Frá Rúnari Kristjánssyni: