Morgunblaðið - 18.05.2001, Side 59
BRÉF TIL BLAÐSINS
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 18. MAÍ 2001 59
HÉRNA um árið kynntist ég gull-
fallegri og yndislegri stúlku sem
var við nám í Þroskaþjálfaskóla Ís-
lands. Hún hafði
þá þegar lokið
menntaskólanámi
en það var inn-
tökuskilyrði við
skólann. Þroska-
þjálfanám er nú á
háskólastigi.
Með okkur tók-
ust ástir og hóf-
um við fljótlega
búskap eins og
gengur og gerist.
Loks rann upp sá gleðidagur
þegar hún útskrifaðist sem fullgild-
ur þroskaþjálfi og vorum við þá
bæði fullnuma í okkar greinum en
ég er lærður járniðnaðarmaður.
Nú hugsaði ég gott til glóðarinn-
ar að eiga hámenntaða eiginkonu og
framtíðin björt.
Jafnan hef ég þó haft mun hærri
laun en hún þrátt fyrir að mitt nám
hafi nú aðeins verið tveggja ára
starfsnám og þar inni í aðeins tvær
annir í kvöldskóla. Hennar nám var
hins vegar fjögurra ára mennta-
skólanám og síðan tók við þriggja
ára framhaldsnám í þroskaþjálfun.
Að námi þessu loknu skuldaði
hún kr. 1.600.000,- í námslán en ég
var skuldlaus þar sem mitt nám fór
fram í kvöldskóla og ég gat unnið
með náminu.
Þessa dagana sem og síðustu 7
samningslausu mánuðina fer fram
kjarabarátta þroskaþjálfa gegn lítt
skilningsríkri samninganefnd ríkis-
ins sem ekkert botnar í því að 6,9%
launahækkun skuli ekki nægja
þroskaþjálfa sem hefur 104.714,-
með 9 ára starfsreynslu! 6,9% kaup-
hækkun á nefnilega að vera jafngóð
hvort sem fólk hefur eitt hundrað
eða fjögur hundruð þúsund í mán-
aðarlaun.
Stjórnvöld virðast líta svo á að
þroskaþjálfun sé ekki arðbær
starfsgrein og miklu verðugra starf
að reikna út dráttarvexti og höndla
með peninga en að reyna að kenna
þessum óheppnu fötluðu einstak-
lingum að bjarga sér sjálf. Það er
náttúrulega vonlaus fjárfesting að
eyða í það.
Þroskaþjálfar hafa líka frekar
lélegan verkfallsmátt. Fáir finna
fyrir verkfalli þeirra, ja nema þá
þeir sem eru svo óheppnir að vera
foreldrar eða skyldmenni fatlaðs
einstaklings. Átt ÞÚ fatlað barn?
Ég fer þess hér með á leit við
alla sem vettlingi geta valdið að
vekja nú athygli á þessu óréttlæti.
Megi þeir sem valdið hafa
skammast sín niður í tær fyrir það
hvernig þeir koma fram við konuna
mína! Nú skulum við öll taka hönd-
um saman í þessari baráttu og leið-
rétta launakjör þroskaþjálfa!
Launabarátta þroskaþjálfa hefur
e.t.v. hingað til alls ekki verið eins
beitt og annarra stétta. Það vill
nefnilega svo til að sumir þroska-
þjálfar eiga maka í vel launuðum
störfum, það er nefnilega eina fólk-
ið sem raunverulega hefur efni á að
vinna þessi störf? Það á kannski að
verastöðutákn og „fínt“ að eiga
konu sem er þroskaþjálfi? Þetta er
kannski bara eitthvert góðgerðar-
starf og ástæðulaust að launa það
við hæfi. Reyndar er nú svo langt
gengið að stefnir í algert hrun í
stéttinni. Þó að fólk sé góðviljað og
umhyggjusamt getur því ofboðið sú
ósvífni sem því er sýnd og stefna
því margir menntaðir þroskaþjálfar
í önnur störf . Sem betur fer hafa
þeir vandaða menntun sem er mun
betur metin annars staðar í at-
vinnulífinu. Þeir hafa jú mjög víð-
tæka þekkingu og vonandi að sem
flestir þeirra fái önnur og betur
launuð störf. Langódýrast fyrir
þjóðfélagið væri náttúrulega að
geyma fatlaða einstaklinga í fjósi og
láta ómenntað starfsfólk „passa“
þá.
Ég vona bara að ÞÚ eignist ekki
fatlað barn.
Virðingarfyllst,
BALDUR ÖRLYGSSON,
eiginmaður þroskaþjálfa,
Mosarima 11, Reykjavík.
Eignast þú fatlað barn?
Frá Baldri Örlygssyni:
Baldur
Örlygsson
STÆRÐARDÝRKUN okkar Ís-
lendinga virðist eiga sér lítil tak-
mörk. Stundum velti ég því fyrir
mér hvort þetta stafi af dulinni
minnimáttarkend sem rekja má til
raunsærrar sjálfsmyndar þjóðar-
innar eða hvort eðlileg líffræðileg
löngun hins smáa til að vaxa og
verða stór á hér sök á máli. Hvort
heldur sem er getur fyrirbærið
skapað okkur mikil vandamál og
jafnvel verið hættulegt eins og
þegar lítið barn telur sig fullorðið
og reynir að keyra bíl.
Sjávarútvegurinn á Íslandi hef-
ur ekki farið varhluta af þessum
kenndum. Skip hafa stækkað, vél-
ar margfaldast að afli og veið-
arfæri einstakra skipa eru farin að
verða einhver umfangsmestu
mannvirki veraldarsögunnar. Sem
dæmi má nefna að stærstu pýra-
mídar Egyptalands eru að grunn-
fleti svipaðir og stærstu möskvar
gloríutrolla nútímans og líklega
munu allmargir pýramídar rúmast
inni í stærstu nótum okkar og
trollum.
Ekki hefur þó stærðarviðleitni
okkar borið jafn mikinn ávöxt á
öllum sviðum. Fiskveiðistjórnkerfi
sem í upphafi átti að ávaxta fisk-
inn í hafinu og gera okkur kleift að
veiða sem aldrei fyrr, samkvæmt
lýsingu brautryðjendanna, hefur
gjörsamlega brugðist. Þrátt fyrir
stöðugt fínriðnara umhverfi og
hertara eftirlit hefur fiskistofnum
okkar heldur hrakað öfugt við það
sem að var stefnt. Ekki skal ég
fullyrða að einhver tengsl séu hér
á milli og að árangur einnar stærð-
ardýrkunarinnar hafi kæft mögu-
leika annarrar, þótt grunur minn
sé sá, enda er það ekki viðfangs-
efni þessarar greinar.
Flestar afurðir þessara stærð-
aróra okkar hafa á undanförnum
árum verið gerðar að útflutnings-
vörum og kynntar hér heima sem
allsherjarlausnir sem fákunnandi
lýður úti í löndum myndi taka opn-
um örmum.
Sameiningarferli fyrirtækja hér
heima sem hvatt var til og stutt af
stjórnvöldum leiddi fljótlega til
þess að Ísland varð of lítið fyrir
þau og lá þá beint við að leggja
undir sig hinn stóra heim með nýj-
um og stórfenglegum hugmyndum
okkar. Til að fjármagna þá útrás
varð meðal annars að búa til nýtt
fjármálaumhverfi svo almenningur
fengi að taka þátt í ævintýrinu
beint eða óbeint.
Í meira en áratug hefur æðsta
„boðorðið“ hér á landi verið sam-
eining, stækkun og aftur samein-
ing. Ég hef á öðrum vettvangi
reynt að gera mönnum grein fyrir
takmörkum þessarar hugsunar og
sagt mönnum að þegar hinn
minnsti sé fallinn sé röðin komin
að þeim sem áður var næstminnst-
ur og svo koll af kolli og að ein-
angrun slíks leikvallar sé andstæð
þeim náttúrulögmálum sem okkur
er ætlað að búa við í þessari ver-
öld. Ekki virðast viðvaranir mínar
hafa náð eyrum þeirra sem móta
samfélag vort hvað þetta varðar
frekar en svo margt annað sem ég
hef látið frá mér fara en það er
heldur ekki tilgangur þessarar
greinar að harma það.
Tilraunir stórfyrirtækja okkar
til að sigra hinn stóra heim hafa
sumar mistekist eins og búast
mátti við. Þau hafa í mörgum til-
fellum orðið að greiða mikinn her-
kostnað undanfarið og þá liggur
náttúrlega beint við að flýja aftur
heim í hreiðrið. Þegar heim er
komið þurfa menn svo að skapa
sér svigrúm og halda draumsýn-
inni gangandi og andlitinu um leið.
Þá er bara að leggja undir sig firði
og flóa og flæma undan sér allt
smælki sem fyrir verður og láta
eins og stríðsherra svo enginn átti
sig á brákaðri sjálfsmyndinni.
Þetta er ástand sem er að verða
óbærilegt fyrir trillukarla á Ís-
landi þessa dagana. Mennirnir sem
nota og gera gloríurnar eru að
reyna að gera út af við doríurnar
svo þeir geti haldið áfram að gera
fleiri og stærri gloríur.
Ég treysti íslensku þjóðinni og
forystumönnum hennar til að
staldra við og athuga sinn gang við
slíkar aðstæður og láta ekki teyma
sig til að færa enn meiri fórnir en
orðið er á altari stærðardýrkunar-
innar. Stórt getur verið ágætt í
bland en varasamt er að bera öll
eggin í sömu körfunni.
SVEINBJÖRN JÓNSSON
trillusjómaður, Álfheimum 16,
Reykjavík.
Um gloríur og doríur
Frá Sveinbirni Jónssyni:
Milljónaútdráttur
Þar sem einvörðungu er dregið úr seldum miðum þarf miðaeigendi bæði að
hafa rétt númer og bókstaf til að hljóta vinning í þessum útdrætti.
Birt með fyrirvara um prentvillur.
5. flokkur, 17. maí 2001
Kr. 1.000.000,-
3844B
8888F
11586B
22218B
23104H
26226B
26359F
26749B
27422H
55179H
Gullsmiðir
Sérpantanir - Hraðpantanir
Útvegum varahluti frá Bandaríkjunum
í alla ameríska bíla.
Höfum ljós í flestar gerðir bifreiða frá Evrópu.
Aukahlutir frá RALLY
Verðum á sportbílasýningunni í
Laugardalshöll 24. - 27. maí.
Komið og upplifið dúndurhljómtækin frá:
TILBOÐ Á HREINSIVÖRUM
Erum með verðlaunavörur frá
„Car-Plan“
BÍLLINN VERÐUR SEM NÝR!
Tangarhöfða 2, 110 Reykjavík
Sími: 567 1650 - Fax: 567 2922
www.bilabudrabba.is