Morgunblaðið - 14.12.2001, Blaðsíða 52

MINNINGAR
52 FÖSTUDAGUR 14. DESEMBER 2001 MORGUNBLAÐIÐ
✝ Steinþóra ErlaHofland Trausta-
dóttir fæddist í
Reykjavík 27. nóv-
ember 1942. Hún lést
á Spáni 30. nóvem-
ber síðastliðinn. For-
eldrar hennar voru
Trausti Runólfsson,
framleiðslumaður í
Reykjavík, f. 29.9.
1923, d. 22.9. 1998,
og Hulda Hofland
Karlsdóttir, húsmóð-
ir í Reykjavík, f.
18.7. 1923, d. 22.3.
1967. Systkini Erlu
eru: Birgir Hofland Traustason,
múrari í Reykjavík, f. 1944, núv.
maki María Ingvasson húsmóðir,
f. 1945, Sigrún Hofland, verk-
stjóri í Ocala í Flórída í Banda-
ríkjunum, f. 1948, Runólfur Hof-
land, framkvæmdastjóri í New
York, f. 1950, Guðbjörg Hofland,
húsmóðir í Hveragerði, f. 1951,
Sigurður Hrafn Tryggvason, hót-
skóla í Danmörku. Hún tók þátt í
fegurðarsamkeppni Íslands 1965
og í framhaldi af því starfaði hún
við fyrirsætustörf hérlendis. Erla
nam sönglist í fjölda ára m.a. hjá
frú Maríu Markan og fleiri virt-
um söngkennurum. Sem söng-
kona starfaði Erla sem óperettu-
söngkona við Þjóðleikhúsið og
víðar. Þá söng hún í mörg ár í
Dómkirkjukórnum og Pólýfón-
kórnum. Þá starfaði Erla með
fjölda hjómsveita m.a. Hljómsveit
Karls Lilliendahls, Hljómsveit
Ragnars Bjarnasonar, Hljómsveit
Ólafs Gauks og kom fram í fjölda
sýninga, m.a. í veitingahúsinu
Broadway og skemmti auk þess
víða um land, m.a. með Sumar-
gleðinni. Um árabil starfaði síðan
Erla sem sölumaður hjá útgáfu-
fyrirtækinu Frjálsu framtaki uns
hún flutti til Spánar þar sem hún
bjó síðustu æviárin.
Útför Erlu fer fram frá Dóm-
kirkjunni í dag og hefst athöfnin
klukkan 13.30.
elstjóri í Hvera-
gerði, f. 1949.
Erla giftist Ómari
Hallsyni. Þau skildu.
Barn þeirra er Sig-
rún Heba, húsmóðir
í Belgíu, f. 1.1. 1972,
gift Arnari Grétars-
syni, knattspyrnu-
manni í Belgíu, f.
20.2. 1972, börn
þeirra eru Sigurður,
f. 8.5. 1991, og Sara
Lind, f. 30.1. 1999.
Fyrir átti Erla son-
inn Trausta Ívarsson
með Ívari Magnús-
syni. Trausti er sölustjóri hjá
Nóa-Síríusi í Reykjavík, f. 4.11.
1962. Trausti á tvö börn; Viktor,
f. 10.4. 1989, barnsmóðir Þóra
Karen Þórólfsdóttir, f. 15.3. 1965,
Ástrós, f. 28.10. 1994, barnsmóð-
ir, Ásta Sigurðardóttir, f. 16.7.
1968. Erla giftist Gunnari Reyn-
arssyni 1975. Þau skildu.
Erla stundaði nám í húsmæðra-
Elsku mamma, takk fyrir að hafa
alltaf verið bara þú. Góð vinkona,
góður hlustandi og móðir okkar. Það
er svo sárt að þurfa að kveðja þig, en
þú munt lifa að eilífu í hjörtum okkar
og í brosi barna okkar. Megir þú
hvíla í friði, elsku mamma. Þín verð-
ur sárt saknað.
Kallið er komið,
komin er nú stundin,
vinaskilnaðar viðkvæm stund.
Vinirnir kveðja
vininn sinn látna,
er sefur hér hinn síðsta blund.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(V. Briem.)
Við munum alltaf elska þig.
Trausti, Sigrún Heba og Arnar.
Í lok nóvember s.l. lést mágkona
mín á Spáni langt um aldur fram.
Andlát hennar varð fremur óvænt þó
hún hefði átt við veikindi að stríða
undanfarna mánuði og kom einmitt
heim í tengslum við þau nú s.l. haust.
Engum datt þá í hug hve stutt yrði í
kveðjustundina og hreinlega ekkert
sem benti til þess.
Ég kynntist Erlu þegar ég dró
mig saman við Gullý, systur Erlu.
Strax frá upphafi varð mikil vinátta
sem aldrei bar skugga á. Mér er
minniststætt að í upphafi bað Erla
mig þess lengstra orða að fara vel
með uppáhalds systur sína, annars
væri henni að mæta! Erla kom mér
strax ákaflega vel fyrir sjónir og
gaman að fá tækifæri til þess að
kynnast einni umtöluðustu konu
landsins á þeim tíma. Erla var í
blóma lífsins og á hátindi ferils síns
stórglæsileg og eftirsótt.
Erla var mjög traustur vinur og
reyndist okkur Gullý alla tíð mjög
vel og studdi okkur í gegnum þykkt
og þunnt alla tíð. Hún gerði sér allt-
af, þrátt fyrir mikið annríki á tíðum,
far um að fylgjast vel með öllu og var
óspar á góð ráð og dáð enda taldi hún
eftir lát móður sinnar það vera
skyldu sína sem elsta systir að um-
vefja systkini sín og fjölskyldur
þeirra ástúð og væntumþykju og
gerði sér far um að passa upp á þau
eftir mætti.
Erlu verður vart lýst öðruvísi en
sem dásamlegri manneskju sem lifði
lífinu lifandi. Hún var hreinskilin og
hress og átti alltaf svar við öllu.
Sama hvað hún tók sér fyrir hendur
lagði hún hart að sér og var afar
ósérhlífin. Metnaður hennar var
mikill bæði fyrir eigin hönd, barna
sinna, barnabarna systkina og fjöl-
skyldnanna. Erla var afar listræn og
báru heimili hennar þess glöggt
vitni.
Móðurhlutverkið tók Erla mjög
alvarlega og var ákaflega stolt af
börnum sínum sem hún ól upp af ást-
ríki og kom þeim vel til manns. Síð-
ustu árin áttu svo barnabörnin hug
hennar allan.
Margs er að minnast frá löngum
kynnum og væri efni í heila bók hið
minnsta að koma öllu á prent. Má til
dæmis geta þess að Erla var afar
lagin í höndunum, saumaði mikið út
og hannaði og saumaði jafnan kjól-
ana sem hún kom fram í sjálf og
vakti allstaðar athygli fyrir fágun og
glæsileik.
Það má minnast þess að þegar við
Gullý giftum okkur ákváðum við það
með tiltölulega skömmum fyrirvara.
Giftingunni var einnig haldið leyndri
fram á síðustu stundu. Daginn fyrir
látum við Erlu vita af því, hvað til
standi. Þegar hún fær tíðindin er
hún fljót til og dæsir þungan og seg-
ir; „Til hamingju elskurnar….. en
Gullý mín í hvaða kjól ætlar þú að
gifta þig?“ Eitthvað varð víst fátt um
svör og ekki við annað komandi af
hennar hálfu en að hún myndi sauma
kjólinn. Endirinn varð sá að hún sat
uppi alla nóttina við að sauma kjólinn
frá grunni svo systirin yrði nú glæsi-
leg við giftinguna og svo varð raunin
eftir afrakstur næturinnar.
Erla hafði komið ár sinni ágætlega
fyrir borð og ákvað hin síðustu árin
að búa erlendis og eftir að hafa búið
um skeið í Bandaríkjunum og í
Grikklandi settist hún að á Spáni þar
sem hún undi hag sínum vel.
Þrátt fyrir dvöl sína ytra undan-
farin ár hélt Erla góðum tengslum
við sitt fólk og kom reglulega í heim-
sóknir til landsins og notaði þá
gjarnan tækifærið og dvaldi í heilsu-
stofnun náttúrulækningafélagsins í
Hveragerði. Þá var glatt og hjalla á
okkar heimili. Meðal annars sótti
barnabarn okkar Eva Dögg mjög í
samskipti við ömmufrænku sína.
Fóru þær víða um plássið gangandi
og höfðu báðar afskaplega gaman af.
Ef barnið þurfti að pissa skipti það
engu hvar þær voru staddar, Erla
var ekkert að skafa af því og fór ein-
faldlega að næstu dyrum og knúði
dyra og taldi sjálfsagt að barnið
fengi að pissa!
Þó Erla sé nú látin og nístandi
sorg í hjörtum okkar getum við ekki
minnst hennar öðruvísi en með gleði
í hjarta og bros á brá, þó einstaka tár
bliki á hvörmum, enda Erla mikil
drottning söngs og gleði samtímis
því að við minnumst með þakklæti
allra stunda og atvika, stórra sem
smárra. Hafðu þökk fyrir allt og allt.
Megi algóður guð veita þér skjól og
umvefja þig hlýju um alla eilífð.
Vertu, guð faðir, faðir minn,
í frelsarans Jesú nafni,
hönd þín leiði mig út og inn,
svo allri synd ég hafni.
(Hallgr. Pét.)
Sigurður Hrafn
Tryggvason,
Guðbjörg (Gullý) Hofland.
Elsku Erla, amma mín. Nú ertu
farin frá okkur og ég sakna þín svo
mikið, en ég veit að þér líður vel
núna með englunum. Ég á svo marg-
ar góðar minningar um þig, amma
mín, sem ég mun varðveita vel. Þú
söngst oft fyrir mig og kenndir mér.
Ó, Jesú bróðir besti
og barnavinur mesti,
æ, breið þú blessun þína
á barnæskuna mína.
Mér gott barn gef að vera
og góðan ávöxt bera,
en forðast allt hið illa,
svo ei mér ná́ að spilla.
(P. Jónsson.)
Og þannig vil ég kveðja þig.
Ég mun alltaf elska þig, amma
mín.
Þinn
Sigurður Örn.
„Vinur þinn er þér allt. Hann er
akur sálarinnar, þar sem samúð
þinni er sáð og gleði þín uppskorin.
Hann er brauð þitt og arineldur. Þú
kemur til hans svangur og í leit að
friði. Þegar vinur þinn talar, þá and-
mælir þú honum óttalaus eða ert
honum samþykkur af heilum hug.
Og þegar hann þegir, skiljið þið hvor
annan. Því að í þögulli vináttu ykkar
verða allar hugsanir, allar langanir
og allar vonir ykkar til, og þeirra er
notið í gleði, sem krefst einskis. Þú
skalt ekki hryggjast, þegar þú skilur
við vin þinn, því það sem þér þykir
vænst um í fari hans, getur orðið þér
ljósara í fjarveru hans, eins og fjall-
göngumaður sér fjallið best af slétt-
unni.“ (Kahlil Gibran).
Þessi orð úr Spámanninum eru
mér ofarlega í huga þegar ég í dag
kveð kæra vinkonu mína og mág-
konu. Það er margs að minnast enda
kynntumst við rétt um tvítugt en þá
var Erla dægurlagasöngkona. Hún
hafði mikið yndi af tónlist og söng
með ýmsum kórum á lífsleiðinni, t.d.
Dómkórnum og Þjóðleikhúskórnum
þar sem hún tók þátt í ýmsum upp-
færslum. Erla var auðvitað frábært
efni í prímadonnu enda tók hún alla
athygli viðstaddra hvar sem hún
kom. Erlu var umhugað um útlit sitt
og klæðnað og lá ekki á skoðunum
sínum og ráðleggingum til systra
sinna og vinkvenna varðandi nýjustu
tísku.
Ég man þó eftir glamorskvísunni í
amerískum jogginggalla skreyttum
stórum bangsa að framan með refa-
pelsinn á herðunum og í gylltum há-
hæla skóm. Allt þetta í hrópandi
ósamræmi við fyrri ráðleggingar
hennar um hið fullkomna útlit.
Erla var góð vinkona og gott að
eiga hana að. Hún var alltaf tilbúin
að segja sína meiningu og óspör á
hrós og lof og hvatningu þegar við
átti en sagði oft fátt um eigin tilfinn-
ingar. Hún varð fyrir miklum von-
brigðum í lífinu sem hún vildi lítið tjá
sig um.
Stærstu gleðigjafarnir í lífi henn-
ar voru börnin hennar, Trausti og
Sigrún, og auðvitað áttu barnabörn-
in fjögur og tengdasonur stórt pláss í
hjarta hennar.
Ég bið góðan guð að blessa þau og
styrkja í sorg þeirra.
Sæunn mágkona.
Elsku Sigrún, Trausti og fjöl-
skyldur.
Oft virðast undarleg örlögin
og mörg svo ósanngjörn atvikin,
á leið um lífsins braut
ef lögð er ókleif þraut.
Eitt atvik ávallt í huga býr
sem aldrei dofnar né burtu flýr,
dæmd voru vorsins blóm
vægðarlausum dóm.
Í gáska enginn að endinum spyr,
óvægin sorgin oft knýr þá á dyr.
Augu hrópa, enginn segir þá neitt
því orð fá engu breytt.
Öll skulum trúa og treysta því
sá tími komi að enn á ný
við getum glöð í lund
átt góðan endurfund.
Þá fái sérhver er sorgina bar
svarið við því til hvers hún var
og veitist veröld blíð
sem varir alla tíð.
(Ólafur Þórarinsson.)
Guð veri með ykkur á þessum erf-
iðu tímum.
Ykkar
Berglind.
Elsku vinkona. Ég veit að þú vildir
ekki verða gömul. Það er sárt að
missa þig svona unga. Við slíkar
fréttir verður ljóst hvað lífið er fall-
valt og stutt milli lífs og dauða. Við
áttum svo margar skemmtilegar
stundir saman. Ég gleymi aldrei
þeirri stund þegar ég sá þig fyrst, þú
varst 23 ára. Þú varst fallegasta
kona sem ég hafði nokkurn tíma séð.
Mennirnir okkar voru að kynna okk-
ur. Strax hrifumst við hvor af ann-
arri og urðum vinkonur upp frá því.
Margt brölluðum við saman. Margar
voru ferðirnar upp í Heiðmörk með
börnin okkar, við elskuðum sund og
fórum mikið í laugarnar. Dönsuðum
og sungum. Erla sgði svo oft í gamla
daga: „Minn tími hlýtur að koma.“
Hún sagði þetta við mig þegar ég var
að fara utan með manninum mínum.
Eitt sinn undir þeim kringumstæð-
um dvaldi elsti drengurinn minn,
Stefán, hjá Erlu í eina viku. Hann
var á fjórða ári. Hún talaði oft um
þann tíma. Stefán vaknaði á hverjum
morgni um sexleytið. Hún sagði mér
að hún hefði alltaf vaknað við söng
hans. Þá fór Erla með honum fram
úr og söng með honum. Það hefur
verið fallegur söngur því bæði höfðu
fallega rödd. Við skiptumst á súru og
sætu í lífinu.
Erla hafði marga góða hæfileika.
Hún var dægurlagasöngkona, byrj-
aði ung að syngja með íslenkum
hljómsveitum í Klúbbnum, á Kefla-
víkurflugvelli, Hótel Loftleiðum og á
Broadway.
Síðastliðin ár var Erla búsett á
Spáni og þar andaðist hún. Nú er
komið að leiðarlokum og öll okkar
góðu samskipti eru orðin að minn-
ingum sem ég mun geyma alla tíð.
Sendi ég börnum hennar, Trausta
og Sigrúnu, og öðru venslafólki mín-
ar innilegustu samúðarkveðjur og
bið guð að varðveita þessa góðu vin-
konu mína sem ég mun ætíð sakna.
Sigrún Sigurðardóttir.
STEINÞÓRA ERLA HOFLAND
TRAUSTADÓTTIR
'

 (

 

)

* 

  

   * +  # , !   #

!1
-+1 ,
 
3 #
!   -0    " 9 
-0!  " 
 '    "  & :0  
) %  "     '   '  
   +( *<
'

 (




 )  
*  ) 

   * +
!1>?,!@$-4,&
A4331

04B 
" 

 (


 
, *
*
 
1



! 9!"#  
! 9   !"# -
 
B# ! 9   
  
! 9   !"!"#  
@% ! 9   ( @ #  
        
+
)

*  ) 

    * 


6
-1:+-4331 4
" 
!   !%' B 
%*%!