Morgunblaðið - 23.03.2002, Blaðsíða 49

MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 23. MARS 2002 49
Ég þekkti hann raunar líka af
orðspori úr MR. Hann var að sigla
úr skóla í þann mund sem ég tók þar
höfn, hluti af sögulegum árgangi
sem vildi bylta hefðum og heimi, og
var þar að auki í innsta kjarna æv-
intýralegs gengis úr Vesturbænum
sem lifði hátt og hratt, og við sem
yngri vorum gátum tæpast beðið
eftir því að leggja heiminn að fótum
okkar með sama hætti og þeir.
Kannski tókst það aldrei. Við verð-
um þó varla sakaðir um að hafa ekki
reynt, og sóttum fyrirmyndir í þau
anarkísku skáld, póetíska drykkju-
menn og aðra hrösunargjarna Vest-
urbæinga sem voru hluti af þeim lit-
ríku karakterum sem á þeim árum
máluðu MR og nágrenni rautt. Önni
var sannarlega vel þokkaður partur
af þeim, gæskuríkur og græskulaus,
og hugljúfi öllum.
Önni naut þeirra forréttinda í Fé-
lagi frjálslyndra að hafa ekki bara
verið æskuvinur Vilmundar heldur í
hópi þeirra vopnabræðra sem aldrei
brugðust. Þessari staðfestu hug-
sjónamannsins sem aldrei missti
trúna hvað sem á bjátaði átti ég
sjálfur eftir að kynnast sem aðdáun-
arverðasta kostinum í fari Önna.
Það var sama hvað á gekk. Hann
hafði alltaf tíma til að senda stuttan
póst fullan af bjartsýni og árnaðar-
óskum, og var alltaf viss um að
bjartari tímar væru handan við
hornið. Af sjálfu leiðir að hann hafði
jafnan rétt fyrir sér um það. Fram-
leiðslusalurinn hjá Hampiðjunni,
þar sem trollin og næturnar urðu til,
var honum varanleg Gallup-könnun,
og hann gat alltaf sagt fyrir um
veðrabrigði í stjórnmálum með því
að setja puttann upp í hið pólitíska
loft sem þar ríkti.
Hann var Vilmundarmaður eins-
og þeir gerðust bestir. Alla tíð
fylgdi hann lýðræðislegum hugsjón-
um sem urðu til í hópi æskufélag-
anna, og Vilmundur varð að tákn-
mynd fyrir. Opið og gagnsætt
samfélag, þar sem flokksræði og
pólitísk spilling áttu ekki upp á pall-
borðið, andóf gegn kjördæmapoti og
stuðningur við að gera Ísland allt að
einu kjördæmi voru mál sem hann
hafði hugsað út löngu áður en jafn-
aldrar og yngri menn skildu kjarn-
ann í slíkum hugmyndum. Hann var
Evrópusinni af sannfæringu, og
löngu áður en Alþýðuflokkurinn og
seinna aðrar hreyfingar tóku þá
stefnu upp á sína arma. Umfram allt
var hann þó vinur vina sinna, og
trúr hugsjónum sínum. Ég fór ekki
varhluta af því þegar ég var orðinn
formaður Samfylkingarinnar. Stutt-
ar ístálstappandi kveðjur og góðar
ábendingar bárust með reglulegu
millibili af skrifstofum Hampiðjunn-
ar ásamt síðustu tíðindum af Gall-
upum netagerðarinnar. Önni brást
aldrei.
Ekki get ég kvatt hann án þess að
rifja upp sérkennilega sögu úr
kynnum okkar. Fyrir aldarfjórðungi
fór ég til rannsókna á Hafró í Bret-
landi. Við vorum örfáir doktorsnem-
ar á stofnuninni, einn á hverri deild,
ég eini Evrópubúinn og aðallega
tekinn inn til að lægja öldur land-
helgisstríða, en hinir komnir langt
að, m.a. tveir úr frumskógum Bras-
ilíu, einn úr Tamílabúðum á Sri
Lanka, drykkfelldur Skoti frá Ástr-
alíu var þar, Japani og í þessum
kosmópólitíska potti var líka fámáll
Kínverji. Hann var miklu eldri en
við hinir, hafði lent í hremmingum í
menningarbyltingunni, og verið
sendur í endurhæfingu sem hafði
brennt mark sitt á sálarlíf hans með
óafmáanlegum hætti. Hjörleifur
mágur minn og skólabróðir Önna
var þá enn í Kína, og ég spurði
margs um þetta mikla land. Við urð-
um góðir vinir, drukkum saman teið
okkar um árs skeið, og smám saman
fór hann að segja mér eftirtektar-
verða hluti úr raunasögu sinni.
Hann hristi bara höfuðið af þreytu
mikillar lífsreynslu ef merkismenn
einsog Maó eða Sjú-En-Læ bar á
góma og lagði þá frá sér tebollann.
Svo einn góðan veðurdag eftir að
Hua-guo-feng kom í heimsóknina til
Bretlands var hann horfinn þegar
ég kom í teið. Hálfu ári síðar fékk
ég frá honum litla rauða bók með
heimilisfangi sem gleypti öll bréf án
svars. Ég hélt hann væri dauður.
Einhverju sinni fyrir tveimur eða
þremur árum hitti ég Önna og hann
var þá á leið til Kína á sjávarútvegs-
sýningu. Ég sagði honum af þessum
eina manni sem ég þekkti í Kína.
Nokkrum vikum eða mánuðum síð-
ar hringir hjá mér síminn í þinginu,
og þar er kominn Örn Kínafari. „Ég
fann kallinn,“ sagði hann formála-
laust. Í þessum röska milljarði sem
Kínverjar eru hafði hann þá rekist á
mann, sem sagðist einu sinni hafa
þekkt Íslending, og Örn Þorláksson
sá skjótt að hér var á ferðinni vinur
íslenskra jafnaðarmanna. Fyrir til-
stilli Önna endurnýjaðist okkar
gamla vinátta og daginn sem ég
frétti lát Önna skrifaði ég mínum
gamla kínverska vini þriðja bréfið
héðan. Einhvern veginn finnst mér
þessi saga kristalla alla bestu kosti
félaga Önna, þrautseigjuna, bjart-
sýnina, baráttugleðina og hæfileik-
ann til að tengja fólk saman og til að
koma því á óvart. Hann færði mér
aftur vin sem ég hafði algerlega
misst af í hringiðu heimsins. Fyrir
það er ég einstaklega þakklátur í
dag, og miklu ríkari.
Nú hefur Örn Þorláksson kvatt
þennan heim löngu fyrir aldur fram.
Samleið hans og Samfylkingarinnar
varð því alltof stutt. Andspænis slík-
um ótíðindum hættir maður
skamma hríð að trúa að von sé á
miklu réttlæti í þessum sérkenni-
lega heimi. Þó eru það kynnin af
stólpum einsog honum sem endur-
nýja hana annað slagið og fylla á
eldsneytistanka bjartsýninnar. Að
leiðarlokum vil ég þakka Erni Þor-
lákssyni trúmennsku við hugsjónir
jafnaðarstefnunnar og óeigingjart
framlag til hreyfingar okkar um
áratuga skeið. Hans er sárlega
saknað í okkar húsi. Fjölskyldu
hans óska ég Guðs blessunar um
alla framtíð.
Össur Skarphéðinsson,
formaður
Samfylkingarinnar.
sem ég vissi að hann, Ísfirðingurinn,
hafði ætíð varað dætur sínar við
bolvísku strákunum. Ég hefði nú
ekki þurft að kvíða neinu því Jónas
tók mér opnum örmum og ekki
skemmdi fyrir þegar hann vissi að
ég hugði á námi í Stýrimannaskól-
anum í Reykjavík, því hann sagði
alltaf að sjómenn væru máttarstólp-
ar þjóðfélagsins.
Þegar fyrsta barnið okkar fædd-
ist, hann Jónas nafni afa síns, bjugg-
um við í næsta húsi við tengdafor-
eldra mína. Mér er mjög
minnisstætt hvað hann Jónas var
laginn við börn og eitt kvöldið þegar
sá stutti var ansi ergilegur og við
ungu hjónin ráðalaus, náði ég í
tengdaföður minn í næsta hús. Jón-
as tekur þá nafna sinn í fangið og
hnoðaðist með hann eins og deig.
Mér leist nú ekkert á aðferðirnar í
fyrstu, en sá litli tók að losa loft og
allir krankleikar úr sögunni. Þannig
var það nú oft þegar afa bar að
garði, en hann var mjög stríðinn
maður og glettinn og móðir mín
hafði orð á því að hún vissi sjaldan
hvenær hann Jónas væri að tala í al-
vöru eða í gamni.
Eftir að Jónas flutti suður hringdi
hann alltaf í okkur í Bolungarvíkina
á sunnudögum, sem varð fastur
punktur í tilverunni. En nú verða
þau símtöl ekki fleiri og þess á mað-
ur eftir að sakna.
Það var mjög gott fyrir okkur
feðgana að eiga Jónas að þegar við
hófum útgerðina. Hann var okkar
eftirlitsmaður þegar við vorum að
láta smíða bátana og upplýsti okkur
um gengi verksins. Hann var ekki
hrifinn af vélinni í fyrsta bátnum
okkar og hafði orð á að hann vildi fá
Cummins-vél og er hún nú í nýjasta
bátnum. Hann var mjög sáttur við
það. Þegar smíði fyrsta bátsins var
lokið kom Jónas með okkur í prufut-
úrinn. Báturinn reyndist okkur
happabátur og eftir það var Jónas
alltaf kallaður til í alla prufutúrana
fyrir bátana sem eftir komu, enda
var hann mjög laghentur maður og
hafði ráð undir hverju rifi.
En alltaf var nú jafngaman á jól-
unum og mikil eftirvænting fylgdi
pökkunum frá afa og Addýju, því
ýmislegt furðulegt og skemmtilegt
kom upp úr þeim, allt frá skrúfjárni
upp í peysu eða bók.
Honum þótti mjög vænt um allar
stelpurnar sínar og svo auðvitað
hana Addýju sína, eins og hann kall-
aði hana ætíð, en Addý mín, þinn
missir er mikill. Þið voruð mjög
samrýnd hjón og gerðuð alla hluti
saman.
Guð styrki þig og aðra ástvini.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(V. Briem.)
Þinn tengdasonur,
Guðmundur Einarsson.
✝ Sveinn ÖfjörðSigfússon fædd-
ist í Haga í Sandvík-
urhreppi í Árnes-
sýslu 23. mars 1928.
Hann lést á Elliheim-
ilinu Grund 25. febr-
úar síðastliðinn. For-
eldrar hans voru
Sigfús Þórarinsson
Öfjörð, f. 1892, d.
1963, og kona hans
Lára Guðmundsdótt-
ir Öfjörð, f.1898, d.
1968. Systkini Sveins
voru: Guðrún, f.
1919, Kristín, f. 1920,
dó í frumbernsku, Guðný, f. 1922,
d. 1936, Guðmundur, f.1923, Þór-
arinn, f. 1926, Guð-
jón, f. 1929, d. 1994,
og uppeldisbróðir
var Guðmann Guð-
mundsson f. 1940.
Sigfús kvæntist 24.
maí 1953 Önnu Est-
er Jónsdóttir, þau
skildu. Kjörsynir
þeirra eru Steinn
Ævarr Öfjörð, f.
1956, og Guðmund-
ur Öfjörð, f. 1961.
Sonur þeirra er
Ámundínus Örn
Sveinsson Öfjörð,
f.1972.
Útför Sveins fór fram í kyrrþey
að ósk hins látna.
Þá svefn að öllu sígur,
mín sál, ó drottinn, stígur
í hæð og þakkar þér.
Þá hrakið heimsins þagnar,
mitt hjarta rónni fagnar
og finnur, að þú ert hjá mér.
(Stefán Thorarensen.)
Góður vinur er horfinn yfir móð-
una miklu. Það er orðið langt síðan
kynni okkar Svenna hófust, þá er
hann varð mágur minn, fyrir um
45 árum Hann var ekki alltaf orð-
margur og síst um sjálfan sig og
kann því varla allskostar vel að
löng eftirmæli séu að honum látn-
um, en svo samofin voru samskipti
hans við heimili okkar hjóna frá
fyrstu tíð og enn meiri nú síðustu
árin, að við viljum þakka þessum
öðlingsmanni alla þá tryggð og
vinsemd sem við og börnin urðum
aðnjótandi hjá honum. Alltaf ein-
kenndust samfundir við Svein af
ljúflegri og prúðmannlegri fram-
komu er setið var að spjalli og
rætt um lífsganginn. Hann hafði
sínar skoðanir en flíkaði þeim
ógjarnan.
Hjálpsemin var einkennandi í
fari hans, enda kom hann frá ein-
stakri og samhentri fjölskyldu frá
Lækjarmóti í Sandvíkurhreppi.
Foreldrar Sveins, Lára og Sigfús
Öfjörð, voru mikið dugnaðar- og
sómafólk, eins og öll börn þeirra
bera vitni um. Ávallt góður sam-
hugur og kærleikar þeirra systk-
ina í millum.
Starfsvettvangurinn mótaðist
snemma í foreldrahúsum, á Lækj-
armótum, við bústörf og vinnu og
viðgerðir á stórvirkum tækjum, ýt-
um, skurðgröfum og vörubílum.
Léku þessi störf létt í höndum
Sveins. Á tímum ræktunar og við
að ræsa fram mýrlendi lögðu
menn metnað í fallega og beina
skurði og gróf Sveinn marga kíló-
metra af þeim. Glumdu þá vél-
arhljóðin vorkvöldin löng, vítt um
Flóann. Seinna starfaði Sveinn við
bílaviðgerðir, á Eyrarbakka, í
Sandsölunni í Reykjavík og hjá
Aðalbraut í Reykjavík. Skipti litlu
hvert verkið var, nýr vörubílspall-
ur, bilaður þurrkumótor, allt leyst
ljúflega og án hávaða, eins og allur
hans framgangsmáti var. Enda
naut hann mikils trausts vinnuveit-
enda og samstarfsmanna sinna.
Snyrtimennska var honum í blóð
borin, hvort sem var í klæðaburði,
húsnæði eða í umhirðu bíla sinna.
Allt nýstrokið og fágað. Hann var
vinur vina sinna og það kunnu
sumir þeirra að meta og sýndu
það, þótt fáir gæfu sér tíma til að
líta til hans undir það síðasta.
Aldrei heyrðist hann kvarta eða
hallmæla fólki, eyddi frekar þann-
ig tali. Sveinn gladdist yfir þegar
hans fólki og vinum vegnaði vel í
lífsbaráttunni. Hann naut þess
mjög að hlusta á góðan harmon-
ikkuleik og hafði gaman af að
skreppa á dansleiki og það var
gaman að deila þeirri gleði með
honum. Hann kunni að meta
hressilega góða tónlist.
Lífið fór ekki alltaf mjúkum
höndum um hann Svenna okkar,
en hann tók því með æðruleysi og
rólegheitum svo aðdáun vakti.
Guð blessi minningu Svenna.
Þó missi heyrn og mál og róm
og máttinn ég þverra finni,
þá sofna ég hinst við dauðadóm
ó drottinn gef sálu minni
að vakna við söngsins helga hljóm
í himneskri kirkju þinni.
(Ólína Andrésdóttir.)
Hjartans þakkir sendum við
starfsfólkinu á Grund fyrir hlýlega
og góða umönnun Sveins. Innileg-
ar samúðarkveðjur til sona Sveins,
systkina hans og fjölskyldna
þeirra.
Halldóra og Karló.
SVEINN ÖFJÖRÐ
SIGFÚSSON
EIGI minningargrein að birt-
ast á útfarardegi (eða í sunnu-
dagsblaði ef útför er á mánu-
degi), er skilafrestur sem hér
segir: Í sunnudags- og þriðju-
dagsblað þarf grein að berast
fyrir hádegi á föstudag. Í mið-
vikudags-, fimmtudags-, föstu-
dags- og laugardagsblað þarf
greinin að berast fyrir hádegi
tveimur virkum dögum fyrir
birtingardag. Berist grein eftir
að skilafrestur er útrunninn
eða eftir að útför hefur farið
fram, er ekki unnt að lofa
ákveðnum birtingardegi. Þar
sem pláss er takmarkað getur
þurft að fresta birtingu greina,
enda þótt þær berist innan hins
tiltekna skilafrests.
Skilafrestur
minning-
argreina
4
)






 
) 
 *
 

-
&


5

&-& 
 

1
 
 

    


 ' >?<
4 -7.$"#)  (" 
  @ .
6 

)



  

   65
&5
5 
 8
$ 
(



, &2  "#$ 
'" >@ *"
7"6 #'&( 
&#$ 
)
$6""4"# '#)2 #$ 
2  ""4"# "2  )" *3#$ 
) '" 4"# 2  +" " #  #$ 
 " #  4"# ""% &#); #$ 

7 "+!"4"#
$6"", #$ 
)3
$4"# /7 C&#4 "
"!"*&""!".
4
)



) 

- 
5

&-&

 

5 

D :
,(  "&
,(   .
0+! - #",(  "&
*&+! - #")*&"  .
 
)



 
) 

- 


5

&-&

 

5 
( 



 1
,;409/ 
:;<< +$3$
 %36 ).

$:$E$&$F/ "#$ 

&)+" -/ "#$  '3"#3"#*"
"
7"/ "#$ 
)
&+$"#$ 
   *&-  "!".