Réttur - 01.10.1949, Blaðsíða 12

204
R É T T U R
þjóðum fengu, að hindra viðskiptin við Sovétríkin. Átyllurnar
yrðu viðkomandi ríkisstjórnir að finna sjálfar, eða skapa sér
sjálfar, ef þær þyrðu ekki þjóða sinna vegna að segja satt og rétt,
að þær mættu ekki auka viðskiptin við Sovétríkin af pólitískum
ástæðum.
Ríkisstjórn Stefáns Jóhanns og Bjarna Benediktssonar hefur,
eftir að hún gekk í Marshallsamtökin í júlí 1947, — mánuði eftir
að hún hafði gert hinn víðtæka verzlunarsamning við Sovétríkin,
— staðfastlega reynt að hindra nýja stórfellda viðskiptasamninga
við Sovétríkin. Hún hefur ekki þorað að segja þjóðinni, að hún
vildi ekki viðskiptin, en hún hefur látið sér nægja að hindra, að
þau kæmust á aftur. Þjóðin vill þessi viðskipti, útvegsmenn vita
það sérstaklega, hve mikið þeir eiga undir þeim, svo ríkisstjórnin
þorir ekki fyrir nokkurn mun að segja þjóðinni sannleikann í mál-
inu, að hún hindri viðskiptin til þess að þóknast ameríska auð-
valdinu í hinu kalda stríði þess.
Erlendis eru íhaldsblöðin oft' hreinskilnari en íslenzka ríkis-
stjórnin. Þannig reit hið heimskunna, enska íhaldsblað, Observer,
22. maí 1949:
„Það er hafin barátta fyrir verzlun milli Austur- og Vestur-
Evrópu. Það hljómar mjög sakleysislega .......... aukin viðskipti
milli Austur- og Vestur-Evrópu myndu gera Vestur-Evrópu óháð-
ari amerískum matvælum og minnka þannig dollarahallann. Allt
hljómar þetta freistandi. En ef við föllum fyrir freistingunni,
myndu pólitísku afleiðingarnar verða ægilegar.“
Og 29. maí segir sama blað enn skýrar:
„Verzlunin milli Austur- og Vestur-Evrópu verður ekki aðskilin
frá kalda stríðinu. Okkar stefna verður að vera, að beina verzlun
Vestur-Evrópu til svæða, þar sem sú verzlun hjálpar til að styðja
mótspyrnuna gegn Rússlandi, og hindra þá verzlun, þegar hún
myndi hjálpa fylgiríkjum Rússa.“
Þessari stefnu framfylgir íslenzka ríkisstjórnin, þvert ofan í
hagsmuni íslendinga, en í samræmi við þær „hernaðaraðgerðir" í
kalda stríðinu, sem ameríska auðvaldið hefur fyrirskipað fylgi-