Réttur - 01.10.1949, Blaðsíða 13

RÉTTUR
205
ríkjum sínum. Eftir júlímánuð 1947, að hún gekk í Marshall-
samsærið, hefur ríkisstjórnin engan viðskiptasamning gert við
Sovétríkin.
I
Afleiðingamar fyrir ísland og viðvaranir sósíalista
Sósíalistaflokkurinn hafði eigi aðeins beitt sér fyrir viðskiptun-
um í Austurveg, meðan hann var í ríkisstjórn, heldur og haft nána
samvinnu við ríkisstjórn þá, er við völdum tók í febrúar 1947, um
undirbúning þeirrar sendinefndar, er send var til Sovétríkjanna
þá, og átti flokkurinn fulltrúa í þeirri nefnd. Lauk sú nefnd hinum
mikla viðskiptasamningi, sem fyrr segir, í júní 1947.
Þegar svo stjórn St. Jóhanns og Bjarna Benediktssonar ákvað, að
undirlagi Bandaríkjanna, að koma íslandi í hið „kalda stríð“ við
Sovétríkin, varaði Sósíalistaflokkurinn við því að fórna þannig
hagsmunum íslands fyrir framandi auðmannastéttir. Sósíalista-
flokkurinn lýsti því yfir, að með þessari viðskiptapólitík væri
verið að leiða efnahagslegt hrun yfir þjóðina. Þetta stafaði ekki
af því, að flokkurinn gengi með ólæknandi hruntrú í heilanum,
eins og sumir aðrir flokkar, heldur af því, að Sósíalistaflokkurinn
skildi þá þróun, sem var að verða í efnahagsmálum Evrópu. Sósíal-
istaflokkurinn sagði það fyrir 1944, að allt verðlag myndi hækka
1945, ef íslendingar kynnu að nota sér aðstöðuna, og markaðir
verða nægir og góðir. Það reyndist rétt, og í krafti þessarar þekk-
ingar Sósíalistaflokksins, hagnýtti íslenzka þjóðin sér árin 1945—47
til nýsköpunar atvinnulífsins og mikillar markaðsframleiðslu. Eins
varaði nú Sósíalistaflokkurinn við því, að með því að gefa sig undir
viðskiptalega yfirdrottnun ameríska auðvaldsins og einokunar-
hramm evrópskra auðhringa, væri verið að leiða kreppuná yfir
ísland um 1950, þegar hungraðar þjóðir Vestur-Evrópu væru bún-
ar að hafa það gagn af matvælaframleiðslu íslendinga, er þær
vildu.
Sósíalistaflokkurinn varaði hvað eftir annað bæði ríkisstjórnina