Réttur - 01.10.1949, Blaðsíða 16

208
RÉTTUH
íslendingar! Eg hef einu sinni áður frá þessum stað í nafni míns
flokks, varað þjóðina við, hvað yfir henni vofði, ef hún notaði ekki
þá strax það tækifæri, er biðist og skapaði nýja stjórn í því skyni.
Það var í september 1944, og við íslendingar bárum þá gæfu til þess
að afstýra innanlandsófriði og nota dýrmæt tækifæri til uppbygg-
ingar atvinnulífs vors, sem ella hefðu glatazt að fullu.
Eg vil nú aftur vara þjóðina við, að ef hún notar ekki það tæki-
færi, sem nú er, til þess að tryggja öruggan framtíðarmarkað fyrir
t. d. helminginn af útflutningi vorum með samningum við Austur-
Evrópulöndin, þá er það tækifæri ef til vill glatað að fullu og öllu.
Þessi ríkisstjórn notar það ekki. Hún og hennar lið felldi allar til-
lögur okkar þar að lútandi í vor og hefur síðan markvíst unnið að
því að eyðileggja markaðsmöguleikana þar eystra. Ef þjóðin, og þá
fyrst og fremst samtök framleiðslustéttanna, ekki tekur í taumana,
áður en það er orðið of seint, þá tekst þessari ríkisstjórn að vinna
óbætanlegt skemmdarverk gagnvart íslenzkum sjávarútvegi, sem
getur eyðilagt framtíð hans með því að svipta hann öruggustu og
beztu mörkuðum.
Eg hef nú lokið yfirlitinu yfir aðfarir heildsalavaldsins og þess-
arar stjórnar þess í gjaldeyris- og markaðsmálunum.
Þar sýnir sig, að heildsalavaldið, og nú síðast þessi stjórn sem
verkfæri þess hefur eytt gjaldeyrisinnstæðum íslendinga, og
heimtar svo dollaralán tekið, þegar þær eru búnar, — að ríkis-
stjórnin selur íslenzkar útflutningsafurðir þjóðinni til stórtjóns
fyrir lægra verð en fáanlegt er, til þess að þjóna gjaldeyrislegum
hagsmunum heildsalanna, — og að ríkisstjórnin er af pólitísku
ofstæki eða vegna amerískra fyrirskipana að eyðileggja öruggustu
framtíðarmarkaðina, sem ísland þarf að vinna til þess að vera stór
^fiskveiðiþjóð. — Með þessum aðferðum er verið að leiða efna-
hagslegt hrun yfir þjóðarheildina, svo nokkrir milljónamæringar
hennar geti safnað meiri auði erlendis.......
íslendingar! Hver verður afleiðingin, ef ríkisstjórnin fær að
halda áfram þeirri pólitík, sem ég nú hef lýst, að hún rekur inn á
við og út á við?
Afleiðingin verður, að þjóðin glatar efnahagslegu sjálfstæði sínu.
Þessi stjórn, sem í dag þorir ekki að kannast við það, að hún ætli
að taka dollaralán, — mun, ef henni tekst að fá fram þá stöðvun
atvinnulífsins, er hún stefnir að, hrópa upp, þegar allt framleiðslu-
líf hefur verið stöðvað mánuðum saman fyrir hennar tilstilli, —
„það verður að bjarga þjóðinni frá hungri með því að taka dollara-
lán“ — og gera það.
Ríkisstjórnin er vitandi vits að skapa forsendur að því verki,