Réttur - 01.10.1949, Blaðsíða 39

RÉTTUR
231
tóku séi' far ýmist fram eða aftur. Vart var nokkru
sinni færra milli hafna en 25—30 farþegar, en aftur frá
Stykkishólmi hingað voru þeir yfir 40“.
Til fróðleiks skal þess getið, að samkvæmt verðskrá
voru fargjöld á fyrsta farrými milli Björgvinjar og ís-
lands 20 ríkisdalir og fæði 2 ríkisdalir á dag, á öðru far-
rými 12 rdl. og fæðispeningar 1 rdl. Á milli hafna var
fargjald hverja mílu danska 12 skildingar á fyrsta fai'-
rými, 8 skildingar á öðru farrými og rúmir 4 skilding-
ar á dekki.
Eins og að líkum lætur, þóttu áætlunarferðir þessar
mikill viðbui'ður og forboði nýrri og betri tíma. Það var
t
saga til næsta bæjar, að Björgvinjarmenn skyldu hafa
gufuskip í strandferðum við landið, algerlega styrklaust,
á sama tíma og danska stjórnin taldi þurfa allt að 25
þúsund ríkisdali á ári úr opinberum sjóðum, til að halda
uppi slíkum ferðum.
Gleði sú, er gagntók frjálshuga íslendinga yfir þessu
framfaraspori, endurspeglast á skemmtilegan hátt í grein,
sem birtist í Þjóðólfi 29. ágúst 1872. Tilefni greinarinna>'
var það, að í dönskum blöðum höfðu þá um sumarið birtzt
fram úr hófi rætnar greinar um Jón Sigurðsson og þjóð-
málastefnu hans, þar sem því var blygðunarlaust haldið
fram, að stefna Jóns hafi orðið íslendingum til stórtjóns
og störf hans á stjórnmálasviði væru ófrjó eða neikvæð.
Jóni Guðmundssyni, ritstjóra Þjóðólfs, sem á síðari tímum
hafði eigi þótt hinn sami, skeleggi baráttumaður og á ár-
unum áður, blöskraði svo hin algera umturnun dönsku
blaðanna á sögulegum staðreyndum, að hann reit sköru-
lega grein, nafna sínum til varnar, og bendir þar meðal
annars á verzlunarsamtök og gufuskipaferðirnar nýju,
sem augljósan árangur af stefnu Jóns Sigurðssonar og
flokks hans. í greininni segir, meðal annars:
„Og þó að þeir æpi nú að oss hinumegin og æpi hátt...
úthrópi og fordæmi „þessa 20 ára pólitík Jóns Sigurðs-