Réttur - 01.10.1949, Blaðsíða 32

224
RÍTTUR
heimleiðis: „Mér líkaði nú bezt að þér fóruð með gufu-
skip, og ég vona að guð gefi yður enn heppilega og
góða ferð... Þér megið trúa, að íslenzku kaupmennirnir
tala ekki um annað nú en Björgvinjar verzlun og yður,
bölvandi í hljóði bæði yður og mér. Þó verður mest
gaman þegar þeir heyra nú að þér hafið gufuskip, því
ekki eru nú skepnurnar meiri en svo, að þeir hugsa það
sé hreint ófært, og sjá eigi hvað við það er unnið marg-
falt..
Það er auðséð á bréfum frá þessum tíma, að Jóni Sig-
urðssyni og öðrum þjóðræknum íslendingum þótti nú
vænlega horfa um verzlunarmálin og væntu sér hins
bezta af störfum samlagsins í Björgvin. Henrik Krohn
er einnig bjartsýnn 1 bréfum sínum um þessar mundir,
segir, að vonandi sé sú hugsjón sín að rætast, að knýtt
verði að nýju bönd viðskipta og vináttu milli Norð-
manna og íslendinga, báðum þjóðunum til gagns og
sæmdar.
Pétur Eggerz leitaði nú, með tilstyrk Jóns Sigurðs-
sonar, til Björgvinjarsamlagsins, og fékk þar hinar beztu
viðtökur. Náði hann samningum um kaup á ýmsum
nauðsynjavarningi til handa félagsverzluninni við Húna-
flóa og kom heim með þær vörur í júlímánuði 1871.
Skömmu áður, eða 17. maí 1871, hélt íslenzka samlag-
ið aðalfund sinn, og var þá liðið tæpt ár frá stofnun
þess. Horfur þóttu þá ágætar, hreinn ágóði af rekstr-
inum var rúmlega 3800 spesíur. Var hluthöfum greidd-
ur 6% arður, en hitt lagt í varasjóð. Einn var þó sá
gjaldaliður, sem félaginu hafði orðið tiltakanlega hár.
Það var skipaleiga til vöruflutninganna. Hreyfði Henrik
Krohn því á fundinum, að brýnasta nauðsynjamál fé-
lagsins væri að eignast sjálft gufuskip til ferðanna. Var
því máli prýðilega tekið og þegar hafizt handa um söfn-
un aukins hlutafjár og annan undirbúning að kaupun-
um.