Réttur - 01.06.1955, Qupperneq 43

RÉTTUR
171
verið gerðar ráðstafanir til að koma í veg fyrir hallarekst-
ur hans. Stöðvun vofði einnig yfir togaraflotanum. Ríkis-
stjórnin hafði þó ekki hraðann á. Það var ekki fyrr en um
mánaðamótin janúar-febrúar að hún lagði fram á Alþingi
frumvarp sitt til bjargar útgerðinni.
Frumvörpin urðu tvö. Annað var um hækkun á ýmsum
tollum og sköttum til tekjuaukningar fyrir ríkissjóð. Hitt
frumvarp um framleiðslusjóð til stuðnings útgerðinni og
landbúnaðinum. Þar af áttu 15 millj. króna að renna til
verðbætingar útfluttra landbúnaðarafurða en afgangur-
inn til útgerðarinnar. En öll upphæðin, sem áætlað var að
ríkisstjórnin hefði til umráða í þessu skyni, var 152 millj-
ónir króna.
Tekjustofnar samkvæmt fyrra f rumvarpinu voru þessir:
1. 25% ihækkun á vörumagnstolli.
2. Um það bil 23% hækkun á verðtolli.
3. 20 aura hækkun á benzínskatti og nemur það um %
af þeim skatti sem áður var á benzíni.
4. Tvöföldun á bifreiðaskattinum.
5. Nýir skatta á hjólbörðum og gúmmíslöngum er nema
6 kr. á kílógr.
Áætlað var að þessi skattahækkun mundi nema nokkuð
yfir 50 millj. króna. En ef miðað er við útkomu síðastliðins
árs, munu skattahækkanir þessar nema 68 milljónum. Við
þetta bætist svo hækkun á póst- og símagjöldum og auka-
skattur á tóbak, sem lagður var á til stuðnings síldveiðun-
um við Faxaflóa síðastliðið ár, en nú var látinn renna í
ríkissjóð. Þetta hvorttveggja nemur rúmum 11 milljónum
til viðbótar.
Sýnt var fram á það með óhrekjandi rökum að þessir
skattar allir voru gersamlega óþarfir. Ríkissjóður þurfti
alls ekki á auknum tekjum að halda. Samkvæmt áætlun
fjármálaráðherra og meirihluta fjárveitinganefndar var
gert ráð fyrir 46 millj. króna tekjuhalla við 3- umræðu
fjárlaganna. En minnihlutinn sýndi fram á að í rauninni
var tekjuhallinn enginn. Tekjurnar voru áætlaðar a.m.k.