Réttur - 01.01.1959, Síða 26

2 6
KÉTIUE
ugt að finna vopn öflugra en vetnissprengjuna, sem hefur að
heita má ótakmarkaðan eyðingarmátt. Ef saman væri lagður
eyðingarmáttur allra þeirra vopna, sem mannkynið hefur haft
á valdi sínu til þessa, þá næmi hann ekki nema öriltlu broti af
eyðingarmætti kjarnorkuvopna þeirra, sem nú eru í eigu tveggja
eða þriggja stórvelda.
Ég opnibera ekkert leyndarmál með því að segja, að það sé
ægileg gereyðingarorka, sem losnar úr læðingi, þegar sprengd
er þó að ekki sé nema ein stór vetnissprengja. Ég las nýlega um-
mæli bandaríska kjarneðlisfræðingsins Davidsons þess efnis, að
sprenging einnar vetnissprengju leysti meira orkumagn úr bönd-
um en allar sprengingar, er átt hafa sér stað í öllum styrjöldum
fram til þessa. Og allt bendir til þess, að hann hafi rétt fyrir
sér. Getum vér komizt hjá því að taka til greina þá staðreynd,
að eyðingarmáttur stríðstækjanna er kominn á slíkt hástig? Og
er hægt að hafa að engu það, sem vitað er, að ekki er til sá
blettur á jarðkringlunni, að eigi sé unnt að hæfa hann með
eldflaugum og kjarnorkuvopnum?
Það er erfitt að ímynda sér, hverjar afleiðingar það myndi
hafa fyrir mannkynið, ef til þess skyldi koma, að þessum fer-
legu dráps- og gereyðingartækjum yrði beitt. Ef slík styrjöld
yrði látin skella á, yrðu það ekki aðeins milljónir, sem yrðu
henni að bráð, heldur tugir eða jafnvel hundruð milljóna. Þetta
yrði styrjöld, sem engan greinarmun gerði á vígstöðvum og
bakstöðvum, hermönnum og börnum. Fjöldi stórborga oð iðn-
aðarstöðva myndi leggjast í rústir, og tortíming yrði hlut-
skipti stórkostlegra menningarverðmæta, sem tekið hefur mann-
kynið margra alda erfiði að skapa. Og slík styrjöld myndi ekki
einu sinni þyrma síðari tíma kynslóðum. Eituráhrif hennar
í mynd langvarandi geislaverkana myndu halda áfram að
sýkja mannfólkið og drepa fjölda manna.
Staða mála í heiminum um þessar mundir felur í sér mikla
hættu. Hernaðarbandalög eiga sér stað, og ekkert lát verður
á vígbúnaðarkeppni. Svo mikið hefur þegar safnazt fyrir af
eldfimu efni, að ekki þyrftdi nema einn neista til að hleypa
öllu í bál. Málum er nú svo komið í heiminum, að ekki þyrfti
í rauninni annað en handvömm til að hrinda af stað styrjöld,
svo sem tæknigalla í flugvél, er hefði vetnissprengju innanborðs,
eða þá það, að stjórnandi hennar ærðist skyndilega.
Það er enn fremur staðreynd, að vígbúnaðarkeppnin leggur
þungar byrðar á þjóðirnar. Hún hækkax verð á nauðsynja-
vöru, dregur úr kaupgetu, skaðar efnahagslíf margra landa og
truflar alþjóðaviðskipti. Aldrei áður hafa eins mörg ríki verið
J