Réttur - 01.01.1959, Blaðsíða 103

EÉITBE
103
umræðu, og ennfremur léðu Bretar máls á að friða fyrir
sitt leyti einhver takmörkuð svæði utan sex mílnanna. En
brezkum stjórnarvöldum varð ljóst áður en lauk að samn-
ingamennirnir höfðu ekkert umboð sem dugði; ákvörðunin
var í annarra höndum. Brezka stórblaðið Daily Mail sagði
29. ágúst:
„Sumir þeirra sem málum eru kunnugastir eru nú
sannfærðari en nokkru sinni áður um það að eina leiðin
til samkomulags í deilunni sé að íslenzka ríkisstjúrnin
klofni og að andstæðingar kommúnista taki við völdum.“
Daginn eftir — sólarhring áður en landhelgin var stækk-
uð — staðfesti Daily Mail grun sinn með stórri frétt. 1 sjö
dálka breiðri fyrirsögn sagði það „Reykjavik hafnaði
friðarumleitunum Hans Andersens. Islendingar færa út
mörkin“, og var komizt svo að orði í fréttinni:
„Hans Andersen, fulltrúi íslands hjá Atlanzhafs-
bandalaginu, virtist vera sanngjarn Á miðvikudags-
kvöld (þ. e. 27. ágúst — þremur dögum áður en land-
helgin var stækkuð — Aths. mín) virtist samkomulag
vera alveg á næstu grösum. En næsta dag höfðu ný fyr-
irmæli borizt frá Reykjavík, höfuðborg Islands. Herra
Andersen fékk skýr fyrirmæli um að engin málamiðlun
kæmi til greina. Hann hafði lotið í lægra haldi fyrir
hinum kommúnistiska sjávarútvegsmálaráðherra, herra
Lúðvík Jósepssyni, og talið er að komið hafi til alvarlegs
ágreinings innan íslcnzku ríkisstjómarinnar.“
I ræðu sem Guðmundur I. Guðmundsson flutti í útvarpið
að kvöldi 1. september 1958 — eftir að Bretar höfðu hafið
vopnaða árás á íslendinga — viðurkenndi utanríkisráð-
herra að hann og fulltrúi hans hefðu allt sumarið átt í
umboðslausum viðræðum við Breta og Atlanzhafsbanda-
lagið um stærð landhelginnar, og ekki var reisn ráð-
herrans meiri en svo að hann lauk þeirra frásögn með
þessum orðum:
„hlé hefur orðið á umræðum um málið á erlendum
vettvangi í bili.“