Réttur - 01.01.1959, Qupperneq 68

68
R É T T U P
óbreyttri grunnlínureglu og myndi fallast á það til sam-
komulags, náist ekki samkomulag um aðaltillöguna,
enda tel ég mikils um það vert að innanlandssamstaða
í málinu sé alger.“
Þá lagði Lúðvík til að hin nýja reglugerð yrði gefin út
fyrir 5. maí n.k. með eins mánaðar tilkynningarfresti. Og
loks gerði hann það að tillögu sinni að hinar nýju reglur
um togveiðar yrðu látnar gilda jafnt um íslenzk skip sem
erlend fyrstu sex mánuðina, en að þeim tíma liðnum skyldu
sett ný ákvæði sem heimiluðu íslenzkum togveiðiskipum
sérréttindi samkvæmt nánari reglum sem leitað skyld'
samkomulags um.
Ný reglugerð um stækkun Iandhelginnar í 12 mílur hafð'
þannig verið undirbúin að fullu; nú var ákvörðunin ein
eftir.
Ráðherra steínt utan —
dagsetnina ákveðin
En ekki reyndist auðhlaupið að því að fá ákvörðun-
Fulltrúar hinna flokkanna kváðust ekki tilbúnir að taka
afstöðu strax og ekki höfðu þeir heldur neinar tillögui’
fram að færa sjálfir. Og nú kom í ljós að Guðmundur £
Guðmundsson taldi enn óhjákvæmilegt að fresta útgáfu
reglugerðarinnar, þar sem hann þyrfti að sækja fund ut-
anríkisráðherra Atlanzhafsbandalagsins sem halda átti í
Kaupmannahöfn dagana 5.—7. maí 1958. Þar yrði Hans G-
Andersen, sendiherra íslands hjá bandalaginu, einnig uð
mæta, þannig að hann gæti ekki komið heim fyrr en að
utanríkisráðherrafundinum loknum, en ekki væri hægt að
taka ákvörðun um stækkun landhelginnar án þess að ræða
við íslenzku fulltrúana sem verið hefðu á Genfarfundinuiu-
Fulltrúar Alþýðubandalagsins mótmæltu þessum nýja
drætti mjög harðlega og vísuðu til hins skriflega samkorou-
lags flokkanna um að landhelgin skyldi stækkuð „þegar
eftir að ráðstefna Sameinuðu þjóðanna hefur lokið störf-