Réttur - 01.01.1959, Qupperneq 116

116
R É T T U R
veiðum innan gömlu „f jögurra mílna m£irkanna“. Var auð-
sjáanlega ætlun Breta að koma á þeirri hefð að dómar
féllu aðeins um slík brot. En þetta herbragð mistókst
vegna þess að skipstjórinn játaði að hafa stundað veiði-
þjófnað á öðrum togara innan 12 mílna markanna, og var
hann einnig dæmdur fyrir þau brot. Hins vegar var dómur-
inn enn sem fyrr vægur, skipstjórinn fékk að hirða veiðar-
færi sín og honum var sjálfum heimilað að hverfa af landi
brott, þótt hann hefði verið dæmdur í þriggja mánaða
varðhald.
Um þennan dóm hafði blaðið Liverpool Daily Post þessi
ummæh eftir formanni félags togaraútgerðarmanna í
Fleetwood:
„Hann kvaðst ekki sjá fram á neina breytingu á af-
stöðu Islendinga fyrr en eftir kosningamar þar í okt-
óber, þegar vera mætti að ríkisstjórnin yrði fastari í
sessi.“
Landhelgin við Færeyjar íyrirmyndin
24. febrúar 1959 var birt samkomulag dönsku stjórnar-
innar og þeirrar brezku um landhelgi við Færeyjar, en það
eru aðalatriði þess samnings að hann er miðaður við banda-
rísku tillöguna og fá Bretar yfirleitt að veiða upp að 6
mílna mörkum umhverfis eyjarnar. Engum efa er bundið
að gengið var frá samningunum um þær mundir einmitt
vegna þess að Bretar töldu ný viðhorf hafa skapazt á
Islandi, enda lýsti formaður brezku samninganefndarinnar
j^fir því er samningarnir voru undirskrifaðir að þeir væru
fyrirmynd þess hvernig Bretar og Islendingar þyrftu að
leysa sína deilu. Brezka stórblaðið Financial Times sagði
27. febrúar 1959:
„Samningurinn varðandi Færeyjar, sem gerður var
nýlega og veitir Bretum rétt til að fiska allt að sex
mílna línu á flestum stöðum og viðurkennir þannig á-
unna hefð, vísar veginn til mögulegrar lausnar á ís-