Réttur - 01.01.1960, Blaðsíða 6

6
R É T T U R
á svo ljósan og lifandi hátt að ekki yrði um villzt. Og nú er það
heilög skylda allra sósíalista og samfylkingarmanna landsins að
bregðast drengilega við, kryfja hlutverk sitt til mergjar að nýju
og efla sjálfa sig og forustu sína til mikilla hluta. Þeir þurfa að
rísa snöggt og títt upp úr dosi velmegunarinnar og hvessa enn
einu sinni sjónir á siðferðilegt gjaldþrot kapítalismans. Þeir þurfa
að Iáta þann sannleika hljóma í endurnýjaðri fegurð landshorn-
anna á milli að eini vegurinn til mannsæmandi framtíðar sé sam-
eign hinna stórvirku framleiðslutækja nútímans og að hið sanna
frelsi einstaklingsins fáist ekki fyrr en með kommúnismanum:
afnámi ríkisvaldsins í krafti allsnægta. Hugsjónin mikla verður að
skína afmr í sínum upprunalega Ijóma.
Svo segja fróðir menn að gullöld hins forna þjóðveldis hafi verið
einskonar aftanskin frá frumkommúnisma ættasamfélagsins. Því
lauk með Sturlungaöld hinni fyrri. Yfir sturlungaöld dagsins í dag
bregður hinsvegar bjarma frá rísandi sól hins vísindalega komm-
únisma framtíðarinnar. Milli þessara tveggja höfuðeykta mann-
Iegrar þróunarsögu liggur blóðug slóð stéttabarátunnar í heimin-
um. A því sjö alda skeiði hafa íslendingar oftast verið í lífshættu
staddir, en þó aldrei eins og nú sakir þeirra óræðu tortímingarafla
sem þeir hafa látið ánetjast. Það er hörmulegt að stundarhagnaður
skuli hafa gert þá svo glámskyggna á söguleg rök að þeir sjái
ekki þessa hætm, en séu farnir að trúa þeirri lygi að hægt sé að
snúa þróuninni við með fjármagni eða hervaldi. Þá lygi verður
alþýða Islands að kveða niður í eitt skipti fyrir öll.
Sá sannleikur blasir nú við hverjum hugsandi manni að komm-
únismanum er skapað að sigra ef mannkyninu verður á annað
borð lífs auðið. Hitt er spurningin sem allt velmr á: verða ís-
lendingar búnir að glata manndómi sínum og menningararfi áður
en sá sigur vinnst?
Að tveim árum liðnum bíður þjóðarinnar hin harmsögulega
minning um endalok þjóðveldisins forna. Það er brýnasta hlut-
verk Sósíalistaflokksins að særa hvern íslending til hinnar dýrusm
gjafar ættjörð sinni til handa á því afmæli. Gjöfin skal vera sú
að smrlungaöld hinni síðari verði lokið á því ári: fallin ríkisstjórn
hins vestræna stríðsgróðavalds, stöðvuð „viðreisn" einstaklings-