Réttur


Réttur - 01.01.1960, Blaðsíða 77

Réttur - 01.01.1960, Blaðsíða 77
R É T T U R 77 ina að því marki að afnema tekjuskatt með öllu, en stjórnin hefur nú í undirbúningi að ganga enn lengra. Tekjuskattslögin fela að vísu x sér þá sjálfsögðu ráðstöfun að afnema skatta af þurftarlaunum, en í leiðinni eru skattar hátekju- manna lækkaðir svo gífurlega að það jafngildir stórfelldri launa- hækkun og kjarabótum. Sem dæmi þessa skal nefnt að 1924 hæstu gjaldendur í Reykjavík fá eftirgefinn skatt að upphæð 18509956 eða að meðaltali 9620 kr. á mann, en 229 hæstu gjaldendurnir fá eftirgefnar 3722772 kr. eða að meðaltali 16236 kr. á mann. Á hinn bóginn fá 2596 lægsm gjaldendurnir eftirgjöf sem nemur 1994666 kr. eða 76 kr. á mann og 14771 gjaldandi fær alls eftirgjöf að upphæð 12332900 eða 830 kr. að meðaltali. Þetta sannar að sú breyting, sem gerð hefur verið er ekki gerð í þeim tilgangi að „jafna byrðum efnahagsaðgerðanna sem réttlát- ast" heldur fyrst og fremst til þess að auka raunverulegan mis- mun launa og veita hátekjumönnum allríflegar kjarabætur á kostnað láglaunamanna sem bera hlutfallslega stórum meiri skatta- byrði en áður í formi óbeinna álaga, söluskattsins, verðtolls o. fl. Utsvarslögin eru liður í sömu stefnu. Lögbinding fastra út- svarsstiga miðar öll að því að draga stórlega úr stighækkun eftir tekjum og það svo mjög að í sumum tilvikum getur orðið um stiglækkandi álögur að ræða, þegar sú regla er lögfest að útsvar fyrra árs megi koma til frádráttar á gjaldstofninn. I heild mun láta nærri að hátekjumenn fái álíka kjarabót með útsvarslögunum og með breytingunni á tekjuskattinum. Kemur þar hvort tveggja til að útsvarsstigarnir eru lækkaðir á hátekjum og upptaka veltu- útsvars á félagsmannaviðskipti samvinnufélaga, sem raunverulega lendir að nær öllu leyti á lægri tekjum. Það er því fyllilega fyrir því séð að sá fimmtungur söluskattsins, sem renna á til sveitarfé- laganna kemur að mestu eða öllu til góða hátekjumönnum og gróðafélögum. En ótalin er svo sú stefnubreyting, sem í því felst að svifta sveitarfélögin valdi og ákvörðunarrétti um fjármál sín og þar með skerða möguleika þeira til þess að þau megi nýtast almenningi til atvinnulegrar uppbyggingar og framkvæmda þegar þeim auðnast að kjósa sér forystu, sem líkleg er til slíkra dáða.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112

x

Réttur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Réttur
https://timarit.is/publication/319

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.