Réttur - 01.01.1960, Qupperneq 9

R E T T U R
9
merkingu, heldur yfirgnæfandi meirihluta þeirra manna, sem lifa
á því að þiggja laun frá öðrum, opinberum aðilum jafnt sem einka-
framtakinu. Þessar aðstæður verða skýrari með degi hverjum.
Maður rekur sig beinlínis á þær. Það er ekki tilviljun að síðan
um áramót er maður stöðvaður á götu nær daglega af ólíklegustu
mönnum og spurður þessarar spurningar: HvaS œtliS þið komm-
arnir aS geraP Þeir sem svo spyrja eru hreinræktaðir Sjálfstæðis-
menn úr launastéttum, örvinglaðir Alþýðuflokksmenn og tvíráðir
Framsóknarmenn. Já: Hvað ætla kommarnir að gera? Það er
spurning hins íslenzka dags í dag.
Það er hægur vandi að setja upp merkissvip og segja við þessa
spurulu menn: ykkur var fjandans nær að kjósa Alþýðubandalag-
ið, þá myndu ósköpin ekki dynja yfir ykkur! En við leysum ekki
vandann með hrokagikkshætti og flokkslegum sjálfbirgingsskap.
Við leysum hann aðeins með því að teygja til okkar hina mörgu
verkamenn og launþega, sem þýðast hina borgaralegu flokka, gefa
þeim nýja trú, nýja útsýn í íslenzka framtíð og binda svo endi
á þá ósvinnu, að þúsundir verkamanna og launþega skuli við
hverjar kosningar vera leiddir til slátrunar við kjörborð Sjálf-
stæðisílokksins og annexíu hans. Við verðum að komast í jarð-
samband við þetta fólk, við verðum að gera Sósíalistaflokkinn
þannig úr garði, að hann geri sér ekki að góðu að leika sér að
skeljum í fjöruborðinu, heldur fái siglt allan sjó.
Það er kunnugra en frá þurfi að segja, að hér á Islandi hafa
orðið meiri kynslóðaskipti en nokkru sinni fyrr í sögu landsins.
En hvergi hafa þessi kynslóðaskipti markað breiðara bil en í verka-
lýðsstéttinni íslenzku. Þessi tvítuga kynslóð sem vaxið hefur úr
grasi á síðari heimsstyrjöld og eftirstríðsárum fer sem óðast að
skipa sér á vinnustaði hins íslenzka þjóðfélags, eftir hálfan annan
áratug verður hún orðin allsráðandi í landinu. Það má með nokkr-
um sanni segja, að framtíð flokks okkar verði undir því komin
hvernig þessi nýja kynslóð snýst við stefnu og hugsjónum hans,
hún ræður blátt áfram örlögum flokksins. Það er stundum sagt
að núlifandi kynslóðir Islands skilji ekki mál hvor annarrar,
svo ólík eru lífskjörin sem báðar kynslóðir hafa átt við að búa.
Til þess að ráða fram úr þessum vanda hefur það jafnvel borið
L