Réttur - 01.05.1933, Blaðsíða 23

únistaflokkurinn var myndaður (í des. 1930) hefir
fyrst og fremst verið háð undir foi'ustu þess flokks.
Það er verkalýðurinn undir forustu kommúnista, sem
bætti lífskjör verkamanna í Vestmannaeyjanj, sem
sigruðust á Kveldúlfi í verkfallinu í maí 1932. Það
er hann, sem bætti lífskjör iðnnemanna í Rvík með
járniðnaðarverkfallinu í janúar 1933. Það er hann,
sem bætti lífskjör verkamannanna og sveitamann-
anna, sem knúðu fram kauphækkanirnar við slátur-
húsin á Akureyri og Borgarnesi síðasta haust. Og
þannig mætti lengi telja. En það er J. J. sem með
öðruru álíka herrum, hefir barizt meo oddi og egg á
móti þessari bót lífskjaranna og ekki hikað við að
láta siga lögreglu gegn þeim atvinnuleysingjum, sem
leituðust við að bæta lífskjör sín með því að fá of-
urlitla atvinnubótavinnu. Og samt vitum við komm-
únistar að engin þessi lífskjarabót er varanleg meðan
auðvaldsskipulagið stendur og það segjum við alþýð-
unni. Aðeins með harðvítugustú baráttu verða þessar
kjarabætur knúðar fram og þeim viðhaldið — og sú
barátta skerpist nú svo að hún verður þá og þegar
að baráttunni um það hvort auðvaldsskipulagið eigi
að halda áfram að vera til eða ekki, af því það ekki
þolir neinar lífskjarabætur fyrir alþýðuna lengur. Og
í þeirri baráttu berst J. J. harðvítuglega á móti öll-
um lífskjarabótum alþýðu og þá auðvitað gegn þeirri
einu, sem gert gæti þær varanlegar, stórfelldar og
fullkomnar: byltingu verkalýðs og bænda.
Og svo spilar J. J. út trompinu — í einum kór með
Valtý Stefánssyni, Erlingi Friðjónssyni og öðrum lé-
legustu blaðasnápum landsins —: Kommúnistarnir
vinna fyrir kaup að því að útbreiða byltingarkenn-
ingar, — rússneska gullið etc.!! Svo djúpt gat þá
J. J. sokkið í ,,rökum sínum.“ Og það þegar hann
veit betur en nokkur annar, að hafi kommúnisminn
gert kjör nokkurra manna verri en þau voru, þá er
það lífskjör þeirra, sem fremst standa í kommún-
87