Réttur - 01.05.1933, Blaðsíða 45

iiúrra, til dýrðar sínu mikla föðurlandi, en þeim var
tafarlaust sparkað út. Þeir báru sig aumlega og fóru
.að minna á sínar fornu þjónsdyggðir. Hefir Noske
kannske ekki látið skjóta fjölda kommúnista? Þeir
eru stórlega hneykslaðir. Það getur þó alls ekki kom-
ið til mála, að farið verði að varpa þeim 1 fangelsi,
innan um þessa landráðamenn, kommúnistana! Þeim
finnst þeir hafa unnið til þess að fá eftirlaun og rétt
til að bera fram kærur sínar fyrir ríkisréttinum.
En vinir Horst Wessel njóta tilverunnar. Innanrík-
isráðherra, Göring, spígsporar um götur borgarinnar
í reiðbuxum. Iíann sést aldrei öðruvísi en með svipu
í hendinni. Klókir náungar ræna marxistiskum skóm
og alþjóðlegum pylsum úr Gyðingaverzlununum. All-
ir þessir ljósfælnu einstaklingar, sem áður höfðu
leynzt í hinum þröngu hliðargötum, koma nú fram á
.yfirborðið og gerast óskammfeilnir — allir þessir
.sadistar, morfínistar, geðsjúklingar, morðingjar.
Til er teikning eftir Georg Grosz, sem sýnir einn
slíkan sálsjúkling; hann er nýbúinn að myrða konu
og þvær nú samvizkusamlega hendur sínar upp úr lít-
illi skál. Hver veit, nema liann sé nú orðinn lögreglu-
stjóri? —
Fyrr meir horfðu þeir græðgiaugum á kvikmyndalér-
eftið, þar sem hinir nafntoguðu læknar Mabuse og
Caligari sáust að iðju sinni. Áhorfendurnir voru snoð-
klipptir og höfuðlagið var með skörpum brúnum og
dældum. Þeir urpu öndinni. Þeir þráðu þá stund, er
einnig þeim veittist tækifæri til að tæta sundur lifandi
mannakjöt. Þeir biðu. Og bið þeirra var ekki árang-
urslaus. Eru það ekki einmitt þessir menn, sem hafa
fengið það starf að „yfirheyra" handtekna verkamenn?
Hvers vegna var eiginlega verið að taka kvenmorðingi-
ann frá Dússeldorf af lífi? Hann hefði líka getað orð-
Ið að liði við það að frelsa Þýzkaland úr klóm marx-
Ismans.
í Berlín stóð Karl-Liebknecht-húsið. Það hafði fengið
109