Réttur - 01.05.1933, Blaðsíða 8

Höfuðbarátta fátækra bænda á íslandi hlýtur því
nú að beinast gegn bankaauðvaldinu, verða baráttan
fyrir útstrikun skuldanna. Og það er eftirtektarvert, að
J. J. minnist ekki einu orði á þá þrenningu, sem bænd-
um nú er verst við: banka — skuldir — og vexti. Það
forðast hann eins og heitan eldinn. Á því sést bezt hvað
hann vill.
Við kommúnistar treystum því fyllilega að þeim
fátækum bændum, sem með þrótti og fórnfýsi hafa áð-
ur fyrr háð baráttuna gegn kaupmannavaldinu, verði
beldur ekki skotaskuld úr að sigrast á þeim óvinun-
um, sem þjáir þá nú, bankaauðvaldinu. En við vitum
að eins og baráttan gegn selstöðukaupmönnunum ekki
varð háð í bandalagi við faktora þeirra, eins verður
baráttan gegn bankaauðvaldinu heldur ekki háð í banda-
lagi við bankaráðsmenn, bankastjóra og aðra erind-
reka og trúnaðarmenn bankaauðvaldsins. Þess vegna
er það, að fátækir bændur munu fylkja liði sínu með
verkalýð kaupstaðanna gegn þessum sameiginlega ó-
vini og skilja gersamlega við Framsóknarflokkinn, og-
þrátt fyrir allar blekkingar og hindranir finna að lok-
um leiðina til sameiginlegrar baráttu með kommúnist-
um til lokasigurs yfir auðvaldinu.
II. Sögulegt próf.
Svo spyr J. J. okkur, hvort við treystum okkur til að
„ganga undir sögulegt próf og bera saman það, sem
samvinnan og kommúnisminn eru búnir að framkvæma
hér á landi“. Og ennfremur biður hann um annan sam-
anburð: Hvor stefnan sé líkleg til að verða Íslendingum
að meira gagni í framtíðinni, ef litið er á allar kring-
umstæður.
Við skulum gjarnan ganga undir það próf, því þó
J. J. vilji gera mikið úr prófleysi okkar, þá er það ekki
til komið af hræðslu við nein próf. En hins vegar
kunnum við, gamlir kennarar, ekki við þá prófsaðferð,
72