Réttur - 01.09.1940, Side 3

Mut eiga í stofnun þess vinna a'ö því aó koma arfi
þjóðarmnar til rangra erfingja, M. ö. o. íslenzk al-
þýöa er ekki réttur erfingi menningarinnar, og má
þetta heita óvenju opinská játning.
En þetta er hvorki í fyrsta né síöasta skipti, sem
þessi maður lætur frá sér fara opinskáar játningar,
sem mikið má af læra, einkum fyrir það, hve dásam-
legt sambland þær eru af viti og vitleysu og get ég
ekki stillt mig um að nefna eina, sem nýlega er fram
komin.
Þar heldur hann því fram, að J. Stalin, sem hann
telur gefa út Þjóðviljann, hafi reist um hann ferfald-
an varnarmúr — einskonar Mannerheimlínu. — Er
innsti hringurinn Bókaútgáfan Heimskringla, þá
Mál og menning og Arfur íslendinga og yzt bókaút-
gáfufélagiö “Landnáma”, sem hyggst að gefa út lúx-
usútgáfur af verkum Gunnars Gunnarssonar og fleiri
íslenzkra höfunda.
Þótt mér viröist hér of lítiö gert úr íslenzkum
menntamönnum og bókaútgefendum, ef allai' beztu
bækumar, sem út koma á íslenzku skulu þakkaöar
Qtalin, þá er þó ekki svo lítið sannleikskorn í þessu,
sannleikur, sem höfundur reynir aö fela í fjarstæðu
vaöli. Því betri sem bókakostur ísl. alþýöu ev og því
meiri sem menntun hennar- er, því móttækilegri er
hún fyrir sósíalisma og því hæfari er hún aö berjast
fyrir rétti sínum, Þaö er því alls ekki “Landnáma”,
sem myndar yzta hringinn, heldur bækur þær, sem
notaðar eru til þess aö kenna börnum lestur, s. s.
Gagn pg gaman eftir ísak Jónsson og Helga Elíasson
og Litla gula hænan eftir Steingrím Arason, og væri
því rökrétt að álykta eftir því sem fyr er sagt, að
Stalin stjórnaöi Ríkisútgáfu námsbóka á íslandi. Nú
er mér sem ég heyri menn andmæla mér meö þeirri
fullyröingu, aö þaö sé einmitt memitunarlaus og sið-
laus tötralýður, sem hægast sé að æsa upp til bylt-