Réttur - 01.09.1940, Blaðsíða 44

Ef þýzk-nazistiskt stórveldi skyldi sigra England,
myndi barátta þess við Bandaríkin halda áfram, því
Bandaríkjauðvaldiö myndi erfa meginhluta hins
brezka heimsveldis í samráði viö enska auövaldiö —
og ísland yröi þá jafnt hætt statt, þótt svo “friður”
yröi saminn um tíma. — Ef helfjötrar nazismans á
meginlandi Evrópu veröa sprengdir af uppreisn verka-
manna og hinna undirokuöu þjóöa, sem mun vera
þaö eina afl, sem lagt getur nazismann aö velli, —
þá rís upp rauö Evrópa, sem auövald Bretlands og
Bandaríkjanna mun hata sem pestina, og fjandskap-
ast engu minna viö þaö en þaö gerði 1917—21 viö
Sovétríkin meö árásarstyrjöldunum.
ísland yröi ekki síður þýöingarmikiö í því stríði,
sem þá kynni aö hefjast, jafnvel þó engin stríðsyfir-
lýsing færi fram. Þær eru löngu komnar “úr móö!”
Svo lengi sem auövald og yfirdrottnunarstefna
veröur ööru hvoru megin Atlandshafsins, er því sjálf-
stæði og öryggi íslands í voöa.
Þaö væri því barnaskapur undir þessum kringum-
stæðum aö búast við því aö þessi stórveldi, sem nú
ná tökum á mikilvægum hernaöarstöövum, láti þær
aftur ganga sér úr greipum. Hvert þaö auövaldsríki,
sem nú fer meö sigur af hólmi, hugsar sér aö ganga
svo frá sigruöum andstæöingum, að þeim veröi ekki
gefið tóm til aö rísa upp aö nýju eins og Þýzkalandi
var gefiö eftir 1918. ÞaÖ hervald Breta, og ef til vill
Kanada og Bandaríkjanna, sem náö hefur tökum á
íslandi mun ekki sleppa því aftur af fúsum vilja.
Þaö er því beinlínis veriö aö leyna íslenzku þjóð-
ina þeim skuggalegu horfum, sem framimdan eru,
— þegar veriö er aö telja okkur trú um, aö er þessu
stríði lýkur, muni allt kopiast í álíka horf og eftir
1918. Jafnvel hinir bjartsýnustu Englandsdýrkendur,
sem dreymir um aö enska auðvaldiö eigi eftir aö
leggja undir sig meginland Evrópu, hyggja á banda-
132