Réttur - 01.09.1940, Blaðsíða 12

ar um árásarstríð gegn Sovétríkjunum komust í
rauninni aldrei á stig raunhæfs stríösundirbúnings.
Nú getur ríki, sem vígbýst einungis til landvama,
mjög vel miöað allan sinn vígbúnaö viö sóknarstríö,
því aö enn eru í gildi orð Friedrichs Engels, að sókn-
in sé bezta vörnin. Dæmi þessa eru Sovétrikin. Ríki,
sem vígbýst eingöngu í landvarnaskyni, getur líka
verið framfarasinnað og nútímanum samkvæmt í
vígbúnaöi sínum og hernaðaráætlunum, jafnvel
fremra árásarríkjunum, og eru Sovétríkin enn dæmi
um þetta. En til þess aö ríki fremji þaö ógurlega átak,
sem slíkur vígbúnaöur kostar, verður þaö aö vera
umsetið af óvinum á allar hliðar og geta sagt þaö
fyrir með öruggri vissu, aö nema það gerist ósigr-
andi, muni verða á það ráöizt.
Þessi var afstaða bolsévíkanna rússnesku. En af-
staöa burgeisastéttarinnar frönsku var önnur. í raun-
inni var aldrei til almennur og alvarlegur ótti við
árás af hálfu Þýzkalands meöal frönsku yfirstéttar-
innar. Hitler hafði tekizt svo vel að villa á sér heim-
ildir, honum haföi tekizt svo vel aö sannfæra frönsku ^
yfirstéttina um þaö, aö hinum tryllta vígbúnaði hans
væri ekki stefnt gegn Frökkum, heldur aöeins bolsé-
víkum (og þaö var raunar rétt að því leyti, aö hann
heföi ráðist fyrst á bolsévíka, ef þeir hefðu ekki verið
of vel viðbúnir til þess að slík árás gæti lánazt).
Þetta átti vel viö burgeisastéttina frönsku (og
ensku). Hún gat vel unað því, aö Þýzkaland kostaöi
til þess blóöi og fjármagni aö eyöileggja bolsévism-
ann, og sízt sá hún ástæöu til aö búa sig undir þaö
aö geta eyöilagt Hitler, sjálfa bjargvættiha gegn
bolsévismanum. Nú er þaö alkunna, aö menn streit-
ast á móti aö trúa því, sem þeim þykir óþægilegt. Og
franska yfirstéttin vildi jafnvel ekki trúa árásarfyr-
irætlimum Hitlers, eftir að þaö var orðið flestum öðr-
um ljóst, aö hann myndi ráðast vestur á bóginn. En
100