Réttur


Réttur - 01.09.1940, Blaðsíða 56

Réttur - 01.09.1940, Blaðsíða 56
Það aö vér íslendingar erum menningarþjóö er fyrst og fremst bókmenntum vorum að þakka. Meðan aðrar þjóðir ræktuöu land, plægðu akra og byggöu steinhús, þá hírðust forfeður vorir í moldarkofum, brenndu skóginn, ráku rányrkju og — skrifuöu ó- dauðlegar bókmenntir. Meöan aörar þjóöir efldu verklega tækni, sköpuðu málara- og myndhöggvara- list, reistu byggingalistinni óbrotgjarna bautasteina, — þá fór íslenzka þjóðin alls þessa á mis, — en hún ól við barm sér sögur íslendinga, útilegumanna, álfa og drauga, riddara og hetja, í hverskyns listaformum bókmennta, rímum, sögum, ævintýrum og kvæðum. Þegar auðvaldsskipulagiö skapar efnahagslega grundvöllinn fyrir aðrar myndir menningar á íslandi, allt frá jarðrækt og togaraútgerö til byggingarlistar og málaralistar, þá verður öll þessi menning fyrst og fremst alþjóðleg. Þaö er í bókmenntunum framar öllu sem hin sérkennilega þjóðlega menning íslendinga lifir og dafnar, Það verður mönnum því ljósara, því betur sem þeir kynnast alþjóðlegri menningu. Og það er engin tilviljun að íslenzk tunga og bókmenntir 4 verða mönnum því kærari, sem alþjóöleg menntun þeirra er meiri. Þaö er einkennandi í því sambandi, að sá íslendingur, sem einna bezt mun menntur á al- þjóðlega vísu, er um leið einhver mesti snillingur á * íslenzka tungu, sem nú er uppi, og í list sinni þjóð- legasti rithöfundur vor, — Halldór Kiljan Laxness. Það ætti vart aö þurfa að lýsa því, hver hætta inn- taki islenzks þjóðernis, tungunni og bókmenntunum, er búin af margra ára dvöl fjölmenns, erlends setu- liðs hér á landi. í sveitunum mun sem fyrr nokkur vernd í einangruninni, en þó minni en fyrrum. En í bæjunum sést nú þegar bezt hvert stefnir. Hér þarf bráöra aögerða við. Og þær aðgerðir hljóta fyrst og fremst að felast í því að gera íslenzku menninguna, og þá framar öllu tunguna og bók- 144
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80

x

Réttur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Réttur
https://timarit.is/publication/319

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.