Réttur - 01.10.1980, Side 54

Þessi fyrsti vetur minn á Siglufirði er
mér að mörgu leyti minnisstæður. Strax
eftir komu mína þangað gekk ég í sam-
tök komúnista, enda höfðu skoðanir mín-
ar mótast í þá átt á undamförnum árum.
Stærsta málið sem rætt var á fundum
þessara samtaka þennan vetur var það,
hvernig koma mætti til leiðar sameiningu
verkalýðsfélaganna. Það var líka í sam-
ræmi við hina almennu samfylkingarbar-
áttu sem flokkurinn háði annars staðar á
landinu.
Ég var þá ungur að árum, 21 árs, en ég
hafði þó í nokkur ár fylgst af áhuga með
gangi verkalýðsmála. 15 ára gekk ég í
verkalýðsfélagið í heimabyggð minni,
Súðavík, 17 ára var ég kosinn í stjórn og
í ársbyrjun 1935 var ég kosinn forníaður
félagsins. Ekki get ég stært mig af nein-
um afrekum í þessum störfum mínum,
en þau gáfu mér reynslu og glæddu skiln-
ing minn á þessum málum.
Frá þessu segi ég vegna atviks sem kom
fyrir um veturinn. Ég hafði ekki sagt mig
úr Verkalýðsfélagi Álftfirðinga og var
því með fullgilt félagsskírteini. Þar sem
þetta félag var í Alþýðusambandinu átti
ég rétt til fundarsetu í öðrum félögum
innan þess.
Þetta notaði ég mér eitt sinn um vetur-
inn þegar auglýstur var fundur í Verka-
mannafélaginu Þrótti. Þar bar ég fram
tillögu um að Þróttur kysi nefnd til að
ræða við fulltrúa frá Verkamannafélagi
Siglufjarðar um leiðir til sameiningar fé-
laganna. Þama var sáð í grýtta jörð, enda
var ég öllum ókunugur og illa máli far-
inn. Tillagan var felld, að mig minnir
einróma, sjálfur hafði ég ekki atkvæðis-
rétt. Ég hafði ekki gert mér neinar gylli-
vonir um undirtektir og það hefði þurft
harðari mann en mig til að hafa einhver
áhrif í því andrúmslofti, sem var á þess-
um fundi, a. m. k. á yfirborðinu. En ég
veit í ljós þess sem síðar gerðist að at-
kvæðagreiðsla þessi var engan veginn rétt-
ur mælikvarði á vilja félagsmanna. Á
þessu stigi mátti þó vita fyrirfram hverja
litreið svona tillaga myndi fá. Ég hef að
sjálfsögðu verið álitinn útsendari komm-
únista og ekki neita ég því að félagar mín-
ir höfðu hvatt mig en ekki latt til þessa.
Ég ;sá þó ekki að ég spillti þarna neinu og
enn Iief ég ekki neitt samviskubit af því
að hafa flutt fyrstu tillöguna, sem komst
á dagskrá þessa félags um sameiningu
verkalýðsfélaganna á Siglufirði. Gott er
líka að minnast þess að ekki leið nema
um það bil eitt ár þangað til félögin
höfðu verið sameinuð. Ég vil þó á engan
hátt þakka þann árangur mínum tillögu-
flutningi. Þar unnu aðrir að á virkari
hátt. En þetta sýnir að unnið var að þessu
máli á líklegan sem ólíklegan liátt til að
halda því vakandi. Ég segi líka frá þessu
sem minnisstæðum atburði fyrir mig per-
sónulega.
1. maí 1936 hóf Siglufjarðardeild KEÍ
að gefa út nýtt blað. Áður höfðu komið
út blöðin Mjölnir og Baráttan, en upp á
síðkastið hafði aðeins komið út fjölritað
blað FUK, Ungkommúnistinn. Þetta
nýja blað var prentað og hlaut nafnið
Brautin. Var að því stefnt að það kæmi
út vikulega. Á þessu fyrsta ári komu út
32 blöð. Árið 1937 komu út 33 blöð og
1939 14 blöð, en þá um haustið var Sósía-
listaflokkurinn stofnaður og þá hætti
Brautin að koma út en Mjölnir tók við
sem málgagn hins nýja flokks.
í fyrsta blaði Brautarinnar var birt
ávarp til lesenda þar sem gerð var grein
fyrir markmiðum þess og lýkur því svo:
,,Hvort alþýðu bæjarins tekst að koma
246