Morgunblaðið - 20.01.2006, Blaðsíða 59

MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 20. JANÚAR 2006 59
MINNINGAR
Atvinnuauglýsingar
Óskum eftir áhugasömu
starfsfólki í eftirfarandi störf.
Sölumaður,
sala og þjónusta við viðskiptavini.
Við leitum að sölumanni sem er jákvæður, drífandi
og getur unnið sjálfstætt, þekking á bílum eða
brennandi áhugi á öllu sem við kemur bílum er skilyrði.
Afgreiðsla,
almenn afgreiðslu- lager-
og útkeyrslustörf.
Einnig leitum við að starfsmanni í afgreiðslu, lager og
útkeyrslu sem er áhugasamur, jákvæður og með
ríka þjónustulund.
Æskilegt er að umsækjendur hafi náð 22 ára aldri,
eru reyklausir og geti hafið störf sem fyrst.
Upplýsingar um störfin veitir Þór í síma 587 6644.
Málningarvörur ehf / Gísli Jónsson ehf
er verslun sem sérhæfir sig í sölu og þjónustu til
bílaréttinga, bílamálunar og bónstöðva. Fyrirtækið
er nýlega flutt í nýtt, stórt og rúmgott húsnæði að
Kletthálsi 13.
MÁLNINGARVÖRUR • GÍSLI JÓNSSON
Kletthálsi 13 • 110 Reykjavík • Sími: 587 6644.
www.malningarvorur.is
Umsóknum má skila á netfangið
malningarvorur@malningarvorur.is
eða senda til:
Kennarar
Vegna forfalla vantar strax kennara
í líffræði við skólann
Um er að ræða kennslu í NAT 103 og LIF 103,
100% starf.
Ráðið verður í stöðuna strax.
Laun skv. kjarasamningi ríkisins og KÍ.
Ekki þarf að sækja um á sérstökum eyðublöðum.
Upplýsingar veitir aðstoðarskólameistari í sím-
um 570 5610 og 896 1808.
Aðstoðarskólameistari.
Hörkuduglegur
starfskraftur
Nýútskrifaður viðskiptafræðingur getur tekið
að sér afleysingar eða ýmis verkefni út maí.
Getur hafið störf strax.
Upplýsingar í síma 863 5025.
Barnagæsla óskast
Barngóður og áreiðanlegur einstaklingur
óskast til að gæta tveggja frænka, (13 og 18
mánaða) í 6-8 tíma á dag og sinna léttum hús-
verkum.
Áhugasamir vinsamlegast hafi samband við
Maríu í síma 897 0971 eða Grétu 699 6706.
Raðauglýsingar 569 1100
Húsnæði í boði
Einbýlishús í Mývatnssveit
Til sölu eru tvö einbýlishús í Reykjahlíð/Mý-
vatnssveit. Hvort húsið er rúmlega 85 m2 að
stærð. Einstakt tækifæri fyrir einstaklinga og/
eða félagasamtök. Allar upplýsingar, teikning-
ar og myndir gefur Ólafur H., netfang
olih@oson.is, gsm 893 0015.
Landeigendur Reykjahlíðar ehf.
Til sölu
Sauðárkróksbakarí
til sölu
Fyrirtæki í góðum rekstri.
Upplýsingar í síma 892 5838 og 453 5838.
Félagslíf
Í kvöld kl. 20.30 heldur Páll J.
Einarsson erindi: „Boðorð Krists
og eðli hins illa“ í húsi félagsins,
Ingólfsstræti 22.
Á laugardag kl. 15-17 er opið
hús með fræðslu og umræðum,
kl. 15.30 í umsjá Erlu Stefáns-
dóttur sem fjallar um tímann.
Á fimmtudögum kl. 16.30-
18.30 er bókaþjónustan opin
með miklu úrvali andlegra bók-
mennta.
Á sunnudögum kl. 10 er hug-
leiðing með leiðbeiningum.
Starfsemi félagsins er öllum
opin.
http:/gudspekifelagid.is
I.O.O.F. 1
1861208
E.I.*
I.O.O.F. 12
1861208½
E.I.
Raðauglýsingar
sími 569 1100
Þótt ég sé látinn, harmið mig
ekki með tárum, hugsið ekki um
dauðann með harmi eða ótta. Ég er
svo nærri, að hvert eitt tár ykkar
snertir mig og kvelur, þótt látinn
mig haldið. En þegar þið hlæið og
syngið með glöðum hug, lyftist sál
mín upp í mót til ljóssins. Verið glöð
og þakklát fyrir allt sem lífið gefur
og ég, þótt látinn sé, tek þátt í gleði
ykkar yfir lífinu.
(Kahlil Gibran.)
Þessi orð passa vel við Jónu.
Það var mikið áfall þegar þær
fréttir bárust að morgni 11. jan. að
Jóna hefði ekki vaknað af svefni
næturinnar. Samt vorum við líka
þakklát fyrir að hún fékk að fara
svona, því Jóna hefði aldrei unað
því að vera lengi veik. Jóna lifði
með stæl og dó með stæl. Hún var
kát og skemmtileg, alltaf tilbúin
með glens og grín.
Ég kynntist Jónu fyrir 26 árum
og var mér strax tekið vel og það
hefur ekkert breyst. Í 17 ár höfum
við búið við hliðina á henni og betri
nágranna er ekki hægt að hugsa
sér. Hún var mér sem besta móðir
og börnunum mínum var hún sem
amma. Oft þegar ég þurfti að létta
á hjarta mínu þá fór ég til Jónu og
fékk að gráta við öxlina á henni því
hún skildi allt og var góður hlust-
andi. Marga morgna hef ég komið
og drukkið með henni morgunkaffi
og átt gott spjall saman. Enginn
gerði betri lummur en Jóna. Hún
hringdi oft og sagði okkur að koma
í lummukaffi og þá var ekki hætt
fyrr en maður stóð á blístri.
Í nóvember datt hún á hálku og
handleggsbrotnaði við að ná í póst-
inn. Ég fór með hana til Húsavíkur
til að láta gera að brotinu og þá
gerði hún að gamni sínu við lækn-
inn, sagðist hafa vantað athygli.
Ekki datt mér í hug í desember
þegar ég fór með hana aftur út af
brotinu að það væri okkar síðasta
samverustund.
Hún var hrókur alls fagnaðar og
öllum þótti vænt um hana. Ég mun
ylja mér við minningar um Jónu í
framtíðinni. Kveð ég elsku Jónu
mína með söknuði og þakklæti fyr-
ir að hafa fengið að kynnast og
eiga með henni þessar dýrmætu
stundir.
Hvíl hún í friði.
Elsku systkin, makar, börn og
barnabörn, við í Bergholti vottum
ykkur dýpstu samúð. Megi góður
Guð gefa ykkur styrk, missir ykkar
er mikill.
Hrafnhildur Geirsdóttir.
Bernskuminningarnar stafa
bjarma sínum skærar eftir því sem
árin líða.
Lítil atvik og viðmót fullorðna
fólksins gagnvart börnunum
greypast í vitundina og með eigin
hækkandi aldri verður æ ljósar hve
dýrmætt var að eiga góða að í
æsku. Við krakkarnir í Stuðlum
áttum Jónu í Vogum að, eins og svo
ótal margir aðrir. Hvert með sínum
hætti og þó allir eins, því alltaf var
fullt af börnum, hennar börnum,
sumarbörnum og öllum börnunum
á bæjunum í kring. Nú finnst okk-
ur eins og við höfum alltaf verið að
leika okkur og veðrið hafi alltaf
verið gott. Stundum vorum við
skömmuð fyrir að vera ekki að
raka eða að gera eitthvað annað til
gagns, en ekki af Jónu. Jóna var
alltaf svo skemmtileg. Hún var
fyndin á eigin kostnað og fékk aðra
til að hlæja með sér og sá alltaf
spaugilegu hliðarnar. Hún var
meira að segja reglulega stríðin og
átti til að plata bæði okkur krakk-
ana og jafnvel fullorðið fólk! Fyrir
það dáðumst við enn meira að
henni.
Og kleinurnar hennar; meira að
segja mamma bjó ekki til svona
góðar kleinur!.
Ég átti því láni að fagna að alast
upp í sama húsi og Jóna, Stefán og
þeirra börn ásamt afa og ömmu,
mömmu og pabba og þremur
systkinum mínum, fram til 8 ára
aldurs þegar við fluttum í okkar
hús. Ég man aldrei eftir plássleysi,
en vel man ég þegar mér leiddist,
því þá fór ég oftar en ekki að eld-
húsdyrum Jónu og bað hana að
segja mér Stubbasögu. Aldrei tók
hún mér öðruvísi en vel, söguna
varð hún að segja jafnorðrétt og
síðast, og alltaf var pláss við eld-
húsborðið og kleina og mjólk á
næsta leiti. Systkini mín muna
kleinurnar og hjartahlýjuna, en ég
sat ein að Stubbasögu og lét ekki
aðra komast í þessa sérstöðu og
sæluvist.
Þegar fullorðinsárin tóku við var
Jóna sami höfðinginn heim að
sækja og húmorinn á sínum stað.
Það var hægt að lenda í dýrlegum
fagnaði undir miðnættið ásamt
Jónsa og Dísu og öllum þeirra vin-
um og síðar fjölskyldum og alltaf
var nóg að spjalla og gantast, nóg
að bíta og brenna og nóttin enda-
laus.
Jóna var auðvitað einstaklega
vinamörg og allir vinir barnanna
þeirra Stefáns og vinir nágranna-
barnanna voru jafn hjartanlega
velkomnir til þeirra. Þegar búseta
okkar systkinanna var orðin á öðr-
um stöðum og í öðrum löndum var
alltaf fyrsta verk þegar komið var
heim í Stuðla, að fara út í Voga.
Fyrr var maður eiginlega ekki al-
veg kominn heim.
Síðasta sumar var sem oftar
mannmargt í Vogum um Verslun-
armannahelgi. Þá hittist þar stór
hluti krakkaskarans sem einu sinni
var og eftir mikið mas og hlátur á
veröndinni færðum við okkur upp á
stofu til Jónu og héldum áfram
endurminningunum um okkar
bernskusælu. Jóna var að sjálf-
sögðu með og taldi sig heyra ým-
islegt sem öðruvísi hafði verið frá
sagt þegar syndirnar voru hálfját-
aðar á sínum tíma.
Eftir lát Stefáns dvaldi Jóna
mikið hjá Jóni og Ólu á Langholts-
veginum. Það var heimili við henn-
ar hæfi, gestrisið og gestkvæmt og
þar hafa allir getað notið þess
sama anda sem einkenndi heimili
Jónu í Vogum. Þar sofnaði hún inn
í himininn daginn fyrir sextíu ára
brúðkaupsafmæli þeirra Stefáns.
Jóna, sem aldrei vildi láta hafa fyr-
ir sér, heldur veitti öðrum ómælt,
kvaddi hljóðlega. Við sem þekktum
hana höfum misst mikið, og mest
hennar yndislega fjölskylda. Við
biðjum Guð að styrkja ykkur í
sorginni og gleðja ykkur með öllum
þeim góðu minningum sem hún gaf
okkur.
Margrét og öll systkinin
í Stuðlum.
Heimurinn er fátækari eftir að
hin góðhjartaða og skemmtilega
kona, Jóna Jakobína, sem var svo
fastur punktur í tilverunni, er fallin
frá. Daginn eftir lát hennar voru 60
ár liðin frá brúðkaupsdegi þessara
yndislegu hjóna. Jóna og Stefán
saman á ný og demantsveisla á
himnum, dásamlegt.
Meðan við fjölskyldan bjuggum í
Mývatnssveit höfðum við það fyrir
sið að fara í Voga til Jónu og Stef-
áns eftir vinnu á mánudögum. Það
mátti ekkert koma í veg fyrir þess-
ar heimsóknir, þar var svo gott að
komast í hlýjan faðm og heyra
skemmtilegar sögur. Stefán sem
oft sat inni í rúmi með prjónana
sína kom fram í eldhús og þar var
Jóna búin að taka til kaffi og kök-
ur. Síðan skar hún niður rófur úr
garðinum handa börnunum. Þetta
voru yndislegar stundir, minningar
sem nú er gott að ylja sér við.
Við fjölskyldan í Pálmholti erum
þakklát fyrir allar góðu stundirnar
með Jónu og biðjum þess að ljós
Guðs lýsi henni. Við biðjum Guð að
styrkja elskuleg börn hennar og
fjölskyldur þeirra.
Þóra Fríður (Lillý).
 Fleiri minningargreinar um Jónu
Jakobínu Jónsdóttur bíða birtingar
og munu birtast í blaðinu næstu
daga. Höfundar eru: Sólveig Ólöf
Jónsdóttir; Kristín og Sig. Haukur;
Lilja; Þórdís Lóa Þórhallsdóttir.