Morgunblaðið - 27.08.2006, Blaðsíða 30

tengsl
30 SUNNUDAGUR 27. ÁGÚST 2006 MORGUNBLAÐIÐ
FREE GOLF PACKAGES IN FLORIDA*
Spectacular, secluded entry creates
the feeling of a world apart.
University Park
Country Club
•Includes green fees, cart and lunch at the Club •Round-trip airfare for two
•1 week’s stay at the Ritz Carlton Resort in Sarasota
Please Join Us at The Nordica Hotel Reykjavik
Come learn about this great opportunity to join many of your Icelandic neighbors as residents of
University Park Country Club on Florida’s west coast, minutes from Sarasota’s white sand beaches.
Cocktail Party 5 to 7pm, Friday, September 1st
Breakfast Presentation 8 to 10am, Saturday, September 2nd
*Air/Resort/Golf package received with purchase of new Neal Communities home in University Park for contracts written by December 31, 2006.
RSVP: Hotel Reykjavik, Neal Party - 354-444-4000
VIP Guest Passes distributed for each event & directions to suite available at hotel desk
www.nealcommunities.com
A Gated Community of Unique, Private Neighborhoods
UP CC
Patrick K. Neal, Developer, University Park Lifestyles, Inc.
Carol Briggs, Broker
Felix Bergsson fæddist árið 1967. Hann lauk
stúdentsprófi frá Verslunarskóla Íslands og að
því loknu hóf hann í nám í leiklist við Queen
Margaret Collage í Edinborg. Felix er giftur
Baldri Þórhallssyni stjórnmálafræðingi. Guð-
mundur sonur hans er fæddur árið 1990 og
dóttir Baldurs og uppeldisdóttir Felix er Álfrún
Perla fædd 1992. Felix hefur komið víða við á
sviði, bæði sem leikari, tónlistarmaður og tón-
listarmaður.
Ingibjörg S. Guðmundsdóttir fæddist árið
1942. Eftir stúdentspróf frá Menntaskólanum í
Reykjavík fór hún til Noregs þar sem hún útskrifaðist sem hjúkr-
unarfræðingur frá Ullevål-sjúkrahúsinu í Ósló árið 1965. Maki Ingibjarg-
ar er Bergur Felixson, fyrrverandi framkvæmdastjóri Leikskóla Reykja-
víkur, og eiga þau fjögur börn, Felix, Þóri Helga, Sigurþóru Steinunni
og Guðbjörgu Sigrúnu. Ingibjörg hefur starfað sem hjúkrunarfræðingur
á sjúkrahúsum borgarinnar og hefur meðal annars komið að kennslu
hjúkrunarfræðinema. Hún hefur alla tíð verið ötull starfsmaður for-
eldrafélaga og er nú formaður FAS, samtaka foreldra og aðstandenda
samkynhneigðra.
Mæðginin Felix Bergsson og Ingibjörg S. Guðmundsdóttir
FELIX ,,Ég hef þann heiður að vera
frumburður foreldra minna. Þegar ég
fæddist bjuggu þau í Reykjavík en
fluttu skömmu síðar til Blönduóss þar
sem pabbi var skólastjóri í sex ár og
mamma starfaði sem hjúkrunarfræð-
ingur á sjúkrahúsinu. Frá Blönduósi
á ég mínar fyrstu minningar um
mömmu. Ég minnist hennar þá, og
alla tíð síðan, sem hinnar alltumlykj-
andi, stóru og góðu konu sem hún er.
Ég heyrði það mjög snemma utan að
mér hvað mamma væri frábær í starfi
sínu sem hjúkrunarfræðingur og alla
mína ævi hef ég upplifað það að fólk
komi til mín til þess að þakka mér
fyrir mömmu mína. Hún hefur sinnt
fólki þannig að eftir því hefur verið
tekið. Ég man eftir því sem lítill
strákur að fólk gaf sig á tal við mig til
þess að segja mér hvað ég ætti frá-
bæra mömmu. Það var í rauninni
óþarfi, ég hef alltaf gert mér grein
fyrir því að það er alveg hárrétt.
Ég fékk ákveðið og gott uppeldi.
Mamma ætlaðist til þess að ég væri
góður við fólkið í kringum mig og
sýndi því tillitssemi. Ég man að það
fór óskaplega í taugarnar á henni
þegar ég gerðist sjálfhverfur ungling-
ur. Ég var nítján ára þegar móðurafi
minn dó og ég er hræddur um að
mömmu hafi ekki fundist ég sýna
henni nægan stuðning í sorginni.
Ég var ekki gamall þegar ég fór að
fikra mig í áttina að leiksviðinu með
fullum stuðningi mömmu og pabba
sem sjálf höfðu aldrei komið nálægt
leikhúsinu. Ég hafði aldrei á tilfinn-
ingunni að þau ætluðust til þess að ég
yrði eitthvað annað en ég vildi sjálfur
vera. Þau hafa alltaf treyst okkur
systkinunum og trúað á það sem hug-
ur okkar stendur til. Mamma spilaði á
gítar og það var mikið sungið á heim-
ilinu. Þegar við systkinin áttum af-
mæli kom pabbi upp leiksviði í stof-
unni með sviðstjaldi og öllu
tilheyrandi. Þessi afmæli slógu í gegn
og mamma og pabbi unnu saman að
því að gera þau skemmtileg og eft-
irminnileg. Á þessu byggi ég þann
grun að þau séu bæði, og þá sér-
staklega mamma, með einhvers kon-
ar ,,performans-taug“.
Foreldrar mínir eru höfðingjar
heim að sækja og eitt sinn buðu þau
skólafélögum mínum frá Edinborg í
dýrindismáltíð sem þau elduðu í sam-
einingu. Þegar gestirnir stóðu upp frá
borðum, saddir og sælir, þökkuðu
þeir mömmu kærlega fyrir matinn.
Mamma svaraði því til að þeir skyldu
frekar þakka pabba því hann væri að-
alkokkurinn á heimilinu. Í stað þess
að segja cook sagði hún cock. Okkur
systkinunum finnst þetta brjál-
æðislega fyndið.
Ég var tuttugu og fimm ára þegar
ég kom út úr skápnum og auðvitað
fannst mér erfitt að skýra mömmu og
pabba frá þeirri staðreynd að ég væri
samkynhneigður. Þau brugðust við
eins og þau hafa alltaf gert, með sama
stuðningnum og þau hafa alltaf sýnt
mér. Mamma er sérfræðingur í stofn-
un foreldrafélaga og hefur alla tíð
komið að skólastarfi okkar systkin-
anna. Hún toppaði sig algjörlega þeg-
ar stofnað var foreldrafélag í Mennta-
skólanum í Reykjavík árið sem önnur
systir mín var á síðasta ári í skól-
anum. Sú minning vekur alltaf upp
mikla kátínu hjá fjölskyldunni.
Nú er hún mjög öflugur formaður
FAS, félags samkynhneigðra og að-
standanda þeirra og vílar ekki fyrir
sér, ásamt pabba, að ganga niður
Laugaveginn með kröfuspjöld í
skrúðgöngu Hinsegin daga. Ég er lík-
lega ekki nógu duglegur að segja
þeim hvað stuðningur þeirra er mér
dýrmætur.
Mamma hefur mikinn áhuga á leik-
list og tónlist og foreldrar mínir eru
gagnrýnendur sem ég tek mikið
mark á. Auðvitað er ég, eins og flestir
aðrir, viðkvæmur fyrir gagnrýni en
mamma er hrein og bein í skoðunum
sínum. Hún er mjög pólitísk og
kannski er starf hennar í foreldra-
félögunum hluti af því. Hún hefur
mjög ákveðnar skoðanir á því hvernig
rekstur samfélagsins á að ganga fyrir
sig. Hún vinnur innan samfélagsins í
stað þess að starfa innan ákveðins
stjórnmálaflokks, þótt við séum bæði
heitir Samfylkingarmenn. Mér hefur
alltaf þótt það eftirtektarvert og öðr-
um til eftirbreytni hvað hún hefur
mikinn áhuga á þjóðlífinu og um-
hverfi okkar og hvernig hún reynir að
hafa áhrif á það. Sumir myndu kalla
þetta stjórnsemi, sjálfur kýs ég að
kalla það sammannlegan áhuga.
Mamma og pabbi voru dugleg að
drífa sig með barnahópinn í ferðalög
á sumrin en þeim ferðum hefur eðli-
lega fækkað eftir að við urðum full-
orðin. Í dag finnst mér gaman að fara
með mömmu og pabba í sumarbústað
þar sem við grillum og hlæjum sam-
an. Í sumar áttu pabbi og mamma
fjörutíu ára brúðkaupsafmæli og í til-
efni þess buðu þau okkur systk-
inunum, mökum og börnum til Kan-
aríeyja og vorum við átján talsins. Að
mínu mati erum við glaðvær og létt-
lynd fjölskylda.
Nú bý ég ásamt Baldri og börn-
unum í húsinu sem fjölskyldan flutti í
árið 1975 þegar við fluttum frá
Blönduósi. Húsið er í sjálfu KR-
hverfinu og stendur á fallegum stað
við sjóinn. Úr því er útsýni yfir fjör-
una og túnin til suðurs og Melana í
norður. Í þessu húsi var margt brall-
að og við systkinin nutum þess að búa
þar og ganga í Hagaskóla og Mela-
skóla. Sagan segir að þeir sem komi
úr þessum skólum fari allir í Mennta-
skólann í Reykjavík en sjálfur kaus
ég að fara í Verslunarskólann vegna
þess ég vissi að nemendamótin höfðu
upp á ýmislegt að bjóða og félagslífið
var spennandi. Á þeim tíma stóð
Versló ennþá við Grundarstíginn og
líklega önnur stemning ríkjandi þá en
nú þegar skólinn er orðinn fjölmenn-
ari og fluttur úr miðbænum. En þrátt
fyrir dvölina í Versló hef aldrei haft
áhuga á því að leggja fyrir mig versl-
un og viðskipti. Ekkert gat breytt
þeirri ákvörðun minni að verða leik-
ari. Því var það svo að ég fór til Skot-
lands strax að loknu stúdentsprófi og
var næstu þrjú árin í Edinborg. Allt
var þetta með fullu samþykki
mömmu og pabba og þau sýndu þess-
ari ákvörðun minni fullan stuðning.
Nú er mamma orðin margföld
amma og fílar sig vel í því hlutverki.
Sonur minn og uppeldisdóttir hafa
sömu sögu að segja og ég; mamma er
alltaf til staðar þegar barnabörnin
leita til hennar. Mamma og pabbi eru
foreldrar eins og ég vil sjálfur vera,
foreldrar sem eru alltaf til staðar fyr-
ir börnin sín.
Nú er ég orðinn fullorðinn en enn
þann dag í dag leita ég til mömmu
þegar eitthvað bjátar á og þegar mér
liggur eitthvað sérstakt á hjarta.
Þannig var það þegar ég var barn og
þannig var það þegar ég var ungling-
ur.
Nú höfum við mamma fetað saman
veginn í fjörutíu ár og auðvitað hefur
ýmislegt gengið á. Í dag er samband
okkar sterkara en nokkru sinni. Lík-
lega segir það alla söguna.“
Niður Laugaveginn
með kröfuspjöld
Morgunblaðið/Ásdís
Ég heyrði það mjög
snemma utan að mér hvað
hún væri frábær í því sem
hún væri að gera og alla
mína ævi hef ég upplifað
það að fólk komi til mín til
þess að þakka mér fyrir
mömmu mína.