Morgunblaðið - 27.08.2006, Síða 31

MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 27. ÁGÚST 2006 31
Fasteignasala Lögmanna Suðurlandi
Austurvegi 3, 800 Selfossi, s. 480 2900 - log.is
Rekstur Snyrtistofu Löllu, sem staðsett er á Heilsustofnun NLFÍ í
Hveragerði, er til sölu.
Nánari upplýsingar veitir Steindór s. 480 2900 og einnig á www.log.is
Löggiltir fasteignasalar:
Ólafur Björnsson hrl. og Sigurður Sigurjónsson hrl.
Snyrtistofa til sölu
Eignarréttur
í sjávarútvEgi:
næstu skrEf

Dagskrá MáLfunDar
15:30 – 16:15 Yfirlit: Notkun eignarréttar í fiskveiðum í heiminum.
Ross Shotton, Matvæla- og landbúnaðarstofnun
Sameinuðu Þjóðanna.
Reynsla Nýsjálendinga, þróun og horfur.
Tom McClurg, framkvæmdastjóri Aotearoa ltd., Nýja Sjálandi.
Íslenska kvótakerfið: Næstu skref.
Ragnar Árnason prófessor, Viðskipta- og hagfræðideild
Háskóla Íslands.
16:15 – 17:00 Pallborðsumræður
Gordon Munro prófessor,
Háskólanum í bresku Kólumbíu (Vancouver).
Ross Shotton,
Matvæla- og landbúnaðarstofnun Sameinuðu Þjóðanna
Tom McClurg,
framkvæmdastjóri Aotearoa ltd., Nýja Sjálandi.
Ragnar Árnason prófessor,
Viðskipta- og hagfræðideild Háskóla Íslands.
Gary Libecap prófessor,
Háskólanum í Kaliforníu (Santa Barbara)
James Wilen prófessor,
Háskólanum í Kaliforníu (Davis)
Fundarstjóri:
Birgir Þór Runólfsson dósent,
Viðskipta- og hagfræðideild Háskóla Íslands
Málfundur RSE í Ársal, Hótel Sögu.
Þriðjudaginn 29. ágúst kl. 15:30


 


  

  

 

Fundurinn fer fram á ensku. Allir velkomnir.
Nánari upplýsingar á www.rse.is.
Rannsóknarmiðstöð um samfélags- og efnahagsmál
INGIBJÖRG ,,Felix hefur alla tíð
verið glaðvær og óskaplega þægileg-
ur í uppeldi. Hann stríddi reyndar
yngri bróður sínum á tímabili og það
þurfti svolítið að taka á því. Ég vil
ekki meina að hann hafi verði prakk-
ari, í stað þess var hann alltaf fullur
af alls kyns hugmyndum. Hann hef-
ur alltaf haft gaman af því að syngja
og þegar hann var átta ára, nýbyrj-
aður í Melaskóla, sagði hann mér að
sig langaði að syngja með skóla-
kórnum. Ég sagði honum að fara til
Magnúsar Péturssonar, stjórnanda
kórsins, og bera málið undir hann.
Hann gerði það en kom heim með
það svar að skólakórinn væri
stúlknakór. En Felix gaf sig ekki.
Hann fór aftur á fund Magnúsar og í
þetta sinn kom hann heim með það
svar að hann gæti fengið inngöngu í
kórinn ef hann fengi tvo til þrjá aðra
stráka í lið með sér. Felix var ekki
lengi að pína bróður sinn og tvo til
viðbótar til þess að ganga í kórinn.
Þeir voru í kórnum alla tíð og Felix
varð fljótlega einsöngvari. Þessi
saga er dæmigerð fyrir Felix. Hann
var ekki frakkur strákur og ég er
stolt af því að hvetja hann til þess að
fara og athuga málið.
Felix byrjaði að leika á sviði í
Melaskóla og ellefu ára gamall lék
hann í Krukkuborg, leikriti sem
sýnt var á fjölum Þjóðleikhússins.
Síðan hefur lífið snúist um leiklist. Á
þessum árum reyndi stundum á
mömmuna. Það var mikið um hlaup
um allt húsið til þess að finna til leik-
tjöld, leikmuni, hárkollur og alls
kyns fatnað. Mamma þurfti svo
sannarlega að vera ,,stand by“.
Börnunum mínum lá mikið á að
koma í verk öllu því sem þau höfðu
áhuga á burtséð frá önnum okkar
foreldranna. Fljótlega eftir að Felix
lauk stúdentsprófi stofnaði hann,
ásamt Þóri bróður sínum og fé-
lögum þeirra, leikfélag sem þeir
kölluðu Veit mamma hvað hún vill
og færðu upp tvö leikverk. Þá voru
þeir sextán og sautján ára gamlir
pjakkar.
Það var því heljarinnar leiklist-
arútgerð á heimilinu og stundum
átti maður fullt í fangi með að fylgj-
ast með þessu öllu saman. Leiklistin
er Felix svo sannarlega í blóð borin.
Það kom því mjög á óvart þegar
hann og félagar hans unnu Músíktil-
raunir og Felix fór að syngja með
Greifunum. Þetta var eiginlega ein-
hvers konar hliðarstökk. Hann var í
fjórða bekk í Versló þegar þeir unnu
keppnina og þegar hann var í
fimmta og sjötta bekk spiluðu þeir á
böllum á sumrin.
Eftir að Felix lauk náminu í Ed-
inborg starfaði hann fyrst á Ak-
ureyri og síðan í Reykjavík. Mér
fannst spennandi að fara á frumsýn-
ingar og beið spennt eftir gagnrýni.
Nú upp á seinni tímann, þegar hann
hefur tekið starfsframann alfarið í
eigin hendur og stjórnar lífi sínu
sjálfur, er hann svo kraftmikill og sí-
fellt með eitthvað á döfinni og ég er
hætt að fylgjast eins náið með því
sem hann er að gera. Þetta er hans
líf, auðvitað kíki ég á hann á skján-
um eins og hvert annað sjónvarps-
efni en ég er ekki mikið að velta
þessu öllu fyrir mér. Ég er sátt við
það sem er Felix er að gera.
Þegar Felix sagði okkur Bergi að
hann væri samkynhneigður kom það
okkur gjörsamlega í opna skjöldu.
Okkur hafði aldrei grunað það. Við
vorum auðvitað fákunnandi um
þessi málefni og ég vona að í dag
eigi foreldrar auðveldara með að
gera ráð fyrir því að börnin þeirra
geti hugsanlega verið samkyn-
hneigð. Á þessum tíma var samkyn-
hneigt fólk upptekið af því að afneita
kynhneigð sinni, einfaldlega vegna
þess að það átti ekki annarra kosta
völ. Það vissi að þjóðfélagið leit á
samkynhneigð sem afbrigðilega og
átti engar raunverulegar fyr-
irmyndir hvað það varðaði.
Nú tek ég mikinn þátt í starfi
samkynhneigðra eins og ég tók áður
mikinn þátt í foreldrafélögum skól-
anna. Við hjónin störfuðum í for-
eldrastarfi, bæði í Melaskóla og
Hagaskóla. Mér hefur alltaf fundist
mikilvægt að foreldrar séu nálægt
börnunum sínum og fylgjast með því
sem þau eru að fást við. Sjálf er ég
þakklát fyrir að hafa getað leyft
börnunum mínum að springa út og
blómstra án þess að hafa gengið í
gegnum það að þurfa að stunda
vinnu með námi. Börn eiga að læra
og leika sér. Mikilvægast er að
kenna börnum hvernig þau eiga að
umgangast annað fólk og taka tillit
til annarra. Ég lagði mikla áherslu á
það við öll börnin mín og það hefur
komið þeim vel í samskiptum þeirra
við aðra. Í framtíðinni verður ef til
vill minni þörf fyrir foreldrafélög í
skólunum því nú eru upplýsingar
fyrir foreldra aðgengilegar í gegn-
um tölvur og netið. Skólarnir verða
að gæta þess að nota þá miðla til
þess að sinna upplýsingahlutverki
sínu.
Ég gekk strax í Samtökin ’78 þeg-
ar Felix kom út úr skápnum og tíu
árum seinna, árið 2000, hugsaði ég
með mér að það myndi vera áhuga-
vert að taka þátt í foreldrastarfi á
þessum vettvangi ef það væri fyrir
hendi. Um haustið það sama ár fór
ég að starfa með foreldrafélagi sem
hafði verið stofnað stuttu áður. Árið
2003 stofnuðum við svo félagið FAS,
Samtök foreldra og aðstandenda
samkynhneigðra og þar er unnið
gefandi og skemmtilegt starf. Mað-
ur þarf virkilega að helga sig þessu
starfi því það er mikilvægt að fólk
geti gengið að alls kyns upplýs-
ingum vísum og öllu því fjölmarga
sem er að gerast í málefnum sam-
kynhneigðra. Félagsmenn hafa lagt
mikla vinnu í að kalla til og styðja
við bakið á öðrum foreldrum. Við
höfum eflt fræðslu um kynhneigð og
verið í samstarfi við kirkjuna. Við
áttum til dæmis þátt í því að halda
þrjú málþing með kirkjunni um mál-
efni og hjónaband samkynhneigðra.
Það er mikilvægt að geta lagt lóð á
vogarskálarnar með því að vera
sýnilegur sem foreldri.
Við Felix erum mjög samrýnd og
það sama má segja um Felix og
pabba hans. Mér þykir vænt um að
þeir Baldur skyldu hafa keypt
gamla húsið okkar. Baldur er frá-
bær og þeir eru hamingjusamir með
börnunum sínum, þeim Guðmundi
og Álfrúnu Perlu.
Ég er svo sannarlega sátt við son
minn og ég vil sérstaklega taka það
fram hvað ég er stolt af því hvað
hann hefur verið ófeiminn við að tala
um samkynhneigð sína og persónu-
legan rétt sinn á því að fá að vera sá
sem hann er og njóta lífsins með eig-
inmanni sínum. Ég er bæði þakklát
og stolt yfir því hvað þeir hafa lagt
mikið af mörkum í þágu þessa mál-
efnis.“
Ærslafullur og hugmyndaríkur
Þegar Felix sagði okkur
Bergi að hann væri sam-
kynhneigður kom það okk-
ur gjörsamlega í opna
skjöldu. Okkur hafði aldrei
grunað það.
Eftir Þórunni Stefánsdóttur
Fáðu úrslitin
send í símann þinn