Morgunblaðið - 27.08.2006, Blaðsíða 54

54 SUNNUDAGUR 27. ÁGÚST 2006 MORGUNBLAÐIÐ
✝ Jón HjaltalínHermundsson
fæddist á Strönd í
Vestur-Landeyjum
17. september 1923.
Hann lést á Landa-
kotsspítala 10.
ágúst síðastliðinn.
Foreldrar hans voru
Hermundur Ein-
arsson, f. á Skeggja-
stöðum í Vestur-
Landeyjum 17. júlí
1880, d. 8. júní 1964,
og kona hans Guð-
rún Jónsdóttir, f. á
Strönd í Vestur-Landeyjum 29.
apríl 1890, d. 20. september 1961.
Systkini Jóns eru Eiður, f. 25.
mars 1920, Ingigerður Anna, f.
25. maí 1921, d. 14. mars 1989, og
Kristín, f. 17. september 1923, d.
21. febrúar 2003. Jón átti einn
hálfbróður, Halldór Elíasson, f. 2.
desember 1913, d. 30 desember
1996.
Jón kvæntist 17. júní 1956 Ásu
Magnúsdóttur frá
Lambhaga í Vest-
mannaeyjum, f. 15.
júlí 1931. Foreldrar
hennar voru Guð-
rún Þorsteinsdóttir,
f. 14. ágúst 1889, d.
4. október 1982, og
Magnús Jónsson
Frá Vetleifsholti í
Ásahreppi, f. 19.
ágúst 1875, d. 29.
febrúar 1939. Ása
og Jón eiga tvo syni,
þeir eru a) Her-
mann Gunnar, f. 23.
febrúar 1956, kvæntur Emmu K.
Garðarsdóttir, sonur þeirra Hall-
dór Garðar og b) Magnús Rúnar,
f. 18. febrúar 1958, kvæntur Auði
Gunnarsdóttur, þau eiga tvö börn,
Jón Gunnar og Sigrúnu Ásu, unn-
usti Sigurður Jón Sigurðsson,
sonur þeirra Sigurður Rúnar.
Útför Jóns var gerð frá Garða-
kirkju 17. ágúst, í kyrrþey að ósk
hins látna.
Mér kom á óvart í morgun þegar
hringt var frá Íslandi að hann Jón,
frændi, Hermundsson væri dáinn.
Hann lézt einum mánuði fyrir 85
ára afmæli sitt, 17. september 1923.
Nonni, eins og ég þekkti hann, var
fæddur á Strönd í Vestur-Landeyj-
um, sonur Hermundar Einarssonar
og Guðrúnar Jónsdóttur konu hans.
Hann ólst upp á Strönd í stórum
systkinahópi. Það voru þau Eiður
Hermundsson, Kristín Hermunds-
dóttir (tvíburasystir hans), Inga
Hermundsdóttir og hálfbróðir Hall-
dór Elíasson. Öll eru nú látin nema
Eiður sem býr á elliheimili í Hvera-
gerði.
Nonni fór snemma til sjós á vertíð
eins og það var kallað. Fór hann til
Vestmannaeyja, að sið karlmanna á
Strönd. Í Vestmannaeyjum kynntist
hann konu sinni, Ásu Magnúsdótt-
ur, sem var ættuð úr Landeyjunum.
Giftust þau um 1955 og ári seinna
áttu þau sitt fyrsta barn, Hermann
Gunnar að nafni. Tveimur árum síð-
an var seinni sonurinn, Magnús
Rúnar, fæddur. Héldu Nonni og
Ása sitt heimili í Vestmannaeyjum
þar til gosið árið 1973 þröngvaði
þeim upp á meginlandið. Þau sett-
ust að í Kópavogi og bjuggu þar
ætíð síðan, eða þar til Ása dó fyrir
nokkrum árum og nokkru seinna
fluttist Jón á heimili aldraða þar í
bæ.
Nonni var alltaf mjög líflegur,
söngelskur og hafði gaman af að
lifa. Hann var bjartsýnn að mestu
leyti og hrókur alls fagnaðar á sam-
komum og fjölskyldumótum.
Hann var elskaður af fjölskyldu
sinni og vinum og vandamönnum,
Honum þótti vænt um Ísland og
náttúru landsins og fannst gaman
að ferðast um landið.
Nonna hafði líka gaman af skáld-
skap, sögum og bókum og las mikið
og söng á yngri árum. Honum
fannst gaman að tefla og tilheyrði
ýmsum taflklúbbum í gegnum árin.
Hann var einnig leirskáld gott og
bjó til ýmsar vísur og bögur. Man
ég eftir einni.
Gloppan fríða, fáséða,
finnst mér príða sveitina.
Fjárgöturnar fínnast þar,
um fallegar grænar lautirnar.
(Gloppan var hóll og kennileiti
vestur frá Strönd sem seinna meir
var rudd til að gera pláss fyrir tún.)
Ég horfi út í fjarskann um fjöll og
órageima
og fjarlægðin er endalaus bak við huga
minn.
Ég læt mig halda áfram að doka við og
dreyma,
dreginn burt í anda firða langt um sinn.
En þegar þér finnst ég vera öllu órafjarri
og ekkert samband náist við duldan huga
minn,
skynja ég þó albezt í skýrleika mér nærri
skaparann og lífið og sjálfan alheiminn.
Felldu ekki dóm yfir förlum huga mínum,
þó fari þessar leiðir um hávíddanna geim.
Komdu með mér,vinur, eig þátt í þessum
sýnum
þá ertu að komast á rétta veginn heim.
(Jón Hj. Jónsson.)
Kæri Nonni minn, megi góður
Guð gefa þér vel verðskuldaða hvíld
frá erfiði ævidagsins. Megi Guð
styrkja ástvini, vini og vandamenn á
þessum erfiða tíma 1ífsreynslunnar
Herbert Númi.
Jón H. Hermundsson
✝ Halldóra LiljaGunnarsdóttir
fæddist á Akranesi
17. apríl 1956. Hún
lést á Vífilsstað-
arspítala 6. ágúst
síðastliðinn. For-
eldrar hennar eru
Margrét Teitsdóttir
sjúkraliði og Gunn-
ar Þór Þorbergsson
sjómaður, látinn.
Bræður Lilju eru
Örn Arnar, Rúnar
Gunnarsson, Teitur
Gunnarsson og Sig-
ursteinn Gíslason. Lilja ólst upp á
Akranesi til 5 ára aldurs, þaðan
flyst hún með for-
eldrum sínum í
Kópavoginn og býr
þar til 11 ára aldurs.
Eftir það bjó fjöl-
skyldan á Stokks-
eyri í eitt ár og það-
an flytja þau til
Akraness.
Hinn 29. desem-
ber 1979 giftist Lilja
Gísla Arasyni, f. 8.
júní 1949. Sonur
þeirra er Ari Gunn-
ar, f. 16. mars 1985.
Bjuggu þau lengst
af á Melabraut á Seltjarnarnesi.
Útför Lilju var gerð í kyrrþey.
Mig langar í örfáum orðum að
minnast mágkonu minna Halldóru
Lilju Gunnarsdóttur sem lést á Vífils-
staðaspítala 6. ágúst sl. Ég kynntist
Lilju þegar hún kom inn í líf Gísla
bróður míns, Gísli starfaði sem sjó-
maður á þeim tíma og fór Lilja oft í
siglingar með honum á þeim árum,
kynni okkar Lilju voru ekki mikil á
þessum árum, en eftir að Lilja og Gísli
eignuðust Ara Gunnar urðu sam-
skiptin meiri. Lilja átti við þunglyndi
að stríða og var ekki mikið að ræða
sín mál. Á þeim tímum var heldur
ekki talað um andleg veikindi sem
sjúkdóm, en sem betur fer hafa þeir
hlutir breyst. Á seinni árum var Lilja
haldin lungnasjúkdómi. Sl. sex ár var
Lilja búin að vera meira og minna á
spítala og dvaldi hún á Vífilsstaðaspít-
ala sl. 3 ár.
17. apríl sl. varð Lilja fimmtug og
heimsóttu þá vinir og ættingjar hana
á Vífilsstaði, búið var að útbúa fínasta
kaffiborð með öllu tilheyrandi en þá
var Lilja orðin það máttfarin að hún
komst ekki fram úr rúmi. Þrátt fyrir
það var hún þakklát og ánægð með
hvað margir komu til hennar þennan
dag. Gísli og Ari Gunnar eru búnir að
vera henni mikil stoð og stytta í veik-
indum hennar. Sendi öllum ættingj-
um og vinum Lilju mínar innilegustu
samúðarkveðjur.
Nú legg ég augun aftur,
ó, Guð, þinn náðarkraftur
mín veri vörn í nótt.
Æ, virst mig að þér taka,
mér yfir láttu vaka
þinn engil, svo ég sofi rótt.
(Sveinbjörn Egilsson.)
Elsku Lilja, hvíl í friði,
Karen.
Halldóra Lilja
Gunnarsdóttir
Glæsilegt parhús á 2 hæðum á skjólríkum og barnvænum stað. Húsið er
skráð 165,1 fm og bílskúrinn 37,1 fm. samt. 202,2 fm. Fullbúið hús á vand-
aðan máta, eikarhurðir, parket og flísar á gólfum, innfeld halogenlýsing í
loftum, upptekin viðarloft, gólfhiti í forst., eldhúsi og baði. Verð 45 millj.
Sigurður tekur vel á móti þér.
Opið hús kl 14-17
Fjallalind - Kóp
Skrifstofur okkar í
Reykjavík og Hafnarfirði
eru opnar alla virka daga
frá kl. 9-17
Runólfur Gunnlaugsson viðskiptafr., lögg. fast.- og skipasali
Kristín Pétursdóttir, lögg. fasteignasali
Sími: 533 6050 www.hofdi.is
Raðhús á tveimur hæðum með innb. bílskúr, alls 217,3 fm. Skiptist m.a.
í 4-5 svefnherb. stofur m/arni, verönd m/heitum potti o.fl. Rúmgóður
bílskúr. Eftirsótt staðsetning. Verð 55 millj.
Heiðrún sýnir.
Opið hús kl 14-17
Boðagrandi - raðhús
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir, afi, langafi og
langalangafi,
ÁRNI KRISTINN HANSSON
áður Digranesvegi 62,
Kópavogi,
andaðist fimmtudaginn 24. ágúst á Hrafnistu í
Reykjavík.
Björg R. Árnadóttir, Ármann J. Lárusson,
Ingibjörg Árnadóttir,
Ragnheiður D. Árnadóttir, Bragi Sigurjónsson,
afabörn og fjölskyldur.
JÓN SANDHOLT JÓNSSON
plötusmiður,
Álfaskeiði 64,
Hafnarfirði,
verður jarðsunginn frá Hafnarfjarðarkirkju
miðvikudaginn 30. ágúst kl. 13.00.
Alda Jónsdóttir,
Ingibjörg Stefánsdóttir,
Sigurjón Stefánsson,
Guðbjörg Stefánsdóttir,
Guðný Stefánsdóttir.
✝ Laufey Karls-dóttir fæddist í
Hafnarfirði 9. júní
1912. Hún lést á
Dvalarheimilinu
Höfða á Akranesi
16. ágúst síðastlið-
inn. Foreldrar
hennar voru Guð-
rún Kristjánsdóttir
úr Hafnarfirði og
Karl Slinning frá
Álasundi í Noregi.
Guðrún giftist
1915 Jóni Jóhanns-
syni og átti með
honum átta börn. Þrjú þeirra eru
á lífi og búa öll í Bandaríkjunum.
Karl átti þrjú börn sem öll eru
látin.
Sonur Laufeyjar og unnusta
hennar Þórðar Ásgeirssonar er
Karl Svanhólm, f. 23. janúar
1934, kvæntur Ingi-
björgu Sölvadóttur.
Sambýlismaður
Laufeyjar var Gunn-
ar Ásgeirsson, f. 6.
október 1910, d. 25.
apríl 1987, börn
þeirra eru: Guðrún,
f. 13. september
1937, gift Stefáni
Kjartanssyni;
Bjarndís, f. 30. mars
1943, gift Jóni
Björgvini Björgvins-
syni, þau slitu sam-
vistir; og Sigvaldi, f.
6. október 1945, kvæntur Sig-
urlaugu Garðarsdóttur.
Laufey á 17 barnabörn, 40
barnabarnabörn og sjö barna-
barnabarnabörn.
Útför Laufeyjar var gerð í
kyrrþey.
Ég kynntist Laufeyju þegar ég
giftist elsta syni hennar, Karli Svan-
hólm. Þar sem ég bjó vestur á fjörð-
um hófust kynni okkar Laufeyjar
ekki almennilega fyrr en við hjónin
fluttum á Akranes árið 1990. Við
Laufey áttum margar góðar stundir
saman, þar sem hún naut þess að rifja
upp og segja mér frá sínum yngri ár-
um. Ekki var ævi hennar laus við erf-
iðleika, þó það jákvæða hafi staðið
upp úr í frásögnum hennar.
Aðeins 6 ára gömul fór Laufey til
vandalausra. Fósturforeldrar hennar
bjuggu á Hofgörðum í Staðarsveit
ásamt börnum sínum. Dugnaður
Laufeyjar og lagni við skepnur þótti
alveg einstakt og sagði ein fóstursyst-
ir hennar að Laufey hefði verið
undrabarn í þeim málum.
Þegar hún var ung stúlka í Stað-
arsveit bauð hreppsnefndin henni að
kosta hana til náms í ljósmóðurfræð-
um. Laufey hafnaði því en sagði: ,,Ef
þið kostið mig í dýralækninganám þá
mun ég ekki láta á mér standa.“ En
það stóð henni ekki til boða.
Laufey var mikill dýravinur og sat
hest með mikilli reisn. Hún átti oft
mikla gæðinga og fór vel með hesta
sína sem og aðrar skepnur. Þá var
hún einnig mjög sterkbyggð kona og
var við sveitastörf karlmannsígildi.
Það var henni mikill metnaður að
vera ekki eftirbátur annarra í verkum
og vafalaust hefur stolt hennar reynst
henni stundum erfitt. Dæmi um
styrkleika hennar var að þegar hún
var ung stúlka tókst henni að lyfta
,,fullsterkum“ sem er í steinataki á
Djúpalónssandi á Snæfellsnesi.
Þá var Laufey einstaklega gestris-
in kona og þegar gest bar að garði
svignuðu borð hennar undan kræs-
ingunum. Haft var eftir ungum manni
sem bjó í nágrenni við hana að hann
vildi alltaf fara með foreldrum sínum í
heimsókn til hennar því þar var alltaf
svo gott með kaffinu.
Þegar aldur fór að færast yfir
hvöttu börn hennar hana til að flytjast
á Dvalarheimilið Höfða. Að lokum
ákvað hún að fara og fékk litla íbúð
þar. En það átti ekki við Laufeyju.
Henni fannst ömurlegt að horfa upp á
gamla fólkið, lasið og gangandi með
hækjur. Svo hún ákvað að þar ætti
hún ekki heima og flutti aftur á gamla
heimilið sitt. Hún var mjög ánægð
með ákvörðun sína og rak heimilið
þar til þrekið fór að minnka og lík-
aminn að bila. Hátt á níræðisaldri
flutti hún aftur á Höfða og fór fljót-
lega á sjúkradeild þar sem hún dvaldi
þar til yfir lauk.
Öll umönnun á Höfða er til mikillar
fyrirmyndar. Starfsfólkið er einstak-
lega ljúft og gott við heimilisfólkið. Ég
er viss um að Laufeyju hefði hvergi
getað liðið betur en þar síðustu æviár-
in.
Laufey mín, ég er sannfærð um að
vel hefur verið tekið á móti þér í nýj-
um heimkynnum, Guð veri með þér.
Ingibjörg Sölva.
Laufey Karlsdóttir
Morgunblaðið birtir minningargreinar
alla útgáfudagana.
Skil | Greinarnar skal senda í gegnum
vefsíðu Morgunblaðsins: mbl.is – smella
á reitinn Senda efni til Morgunblaðsins
– þá birtist valkosturinn Minningar-
greinar ásamt frekari upplýsingum.
Skilafrestur | Ef birta á minningargrein
á útfarardegi verður hún að berast
tveimur virkum dögum fyrr (á föstudegi
ef útför er á mánu-eða þriðjudegi).
Minningargreinar