Sjómannablaðið Víkingur - 01.12.1946, Síða 17

. Ivýr jfvf

'MMmmk'1;
* t? r K\ i u 3
wW v, gL ; - i ***" ~~ JlbÉII
Hollenzk hvalveiðiskip við Svalbarða á 18. öld.
opinbera studdi veiðarnar með háum styrkjum
eða verðlaunum. Sem dæmi 'um skipafjöldann
skal þes getið, að á tímabilinu 1750—1788 lögðu
samtals 2879 hvalveiðiskip úr enskum höfnum,
eða að meðaltali 74 skip á ári. Hvalveiðaskipum
Englendinga fjölgaði þó enn um aldamótin og á
fyrri hluta 19. aldar. Árin 1810—1818 gengu
100-—157 skip árlega til hvalveiða í norðurhöf.
Fengu þau oft mjög góðan afla og atvinnuveg-
ur þessi stóð í blóma. Um 1820 fór að verða vart
Víð það, að hvölum hafði fækkað. Árið 1830 var
svo^komið, að höfin í nánd við Svalbarða voru
hvallaus með öllu. Minnkaði nú afli hinna brezku
hvalveiðiskipa ár frá ári, unz svo kom, að út-
gerðarfélögin urðu að hætta hvert á fætur öðru.
Þó héldu Bretar úti nokkrum hvalveiðiskipum
alla 19. öldina, en síðari helming aldarinnar
voru hvalveiðar þeirra aðeins svipur hjá sjón,
miðað við það, sem áður var.
Bandaríkin taka forystu um hvalveiðar.
Úti fyrir ströndum Norður-Ameríku hafa
verið hvalamið auðug svo lengi, sem sögur fara
af. Strax og Ameríkuþjóðum óx fiskur um
hrygg tóku þær að hagnýta sér þessi gæði. Tóku
Bandaríkjamenn brátt forystuna. Um aldamótin
1700 er hvalveiðiskipa frá Ameríku farið að
gæta nokkuð, einkum á slóðum búrhvalsins, en
hann var það hvalakyn, sem Amen'kumenn
veiddu langmest. Fyrst fóru veiðar þessar aðal-
lega fram inni á fjörðum og flóum, en um 1750
hófst búrhvalaveiði Bandaríkjanna úti á opnu
hafi, og bar þegar í stað mikinn árangur. Skipin
stækkuðu, og stöðugt var leitað á fjarlægari
slóðir. Hvalveiðiskip Ameríkumanna flengdu
fram og aftur um Atlantshafið. Suður í Mexkó-
flóa og Karabíska hafinu voru þau heldur ekki
óþekkt fyrirbæri.
Árið 1770 áttu Bandaríkjamenn 125 hafskip
Hvalabyssa. — Gömul gerð.
VIKiNGUR
3DS