Sjómannablaðið Víkingur

Ukioqatigiit

Sjómannablaðið Víkingur - 01.12.1946, Qupperneq 87

Sjómannablaðið Víkingur - 01.12.1946, Qupperneq 87
Ævisaga. Matthías Þórðarson frá Blóum er flestum íslending- um kunnur, einkum eldri kynslóðinni. Hann er nú kominn nokkuð yfir sjötugt og hefur dvalizt erlendis um langt skeið. Margt hefur á daga Matthíasar drifið, og er hann nú tekinn að x-ita ævisögu sína. Mun kenna þar mai’gra gi'asa, ef að líkum lætur. Fyrsta bindi ævisögunnar er þegar komið út, prentað í Kaupmanna- höfn. Heitir það Litiö til baka, og er allstór bók, 240 bls. að stærð. Þarna segir höfundur frá ættmönnum sínum, æsku og uppvexti, fyrstu sjóferðum, utanför, námi í siglingafræði og upphafi slcipstjóx’narferils síns. Fjöldi þekkti-a manna kemur við sögu. Er ekki að efa það, að margur hefur gaman af að líta til baka undir handai’jaðrinum á Matthíasi Þórðarsyni. Myndir eru mai-gar í bókinni. Erlend skáldrit. Mikill hluti þeirra bóka, sem út hafa verið gefnar undanfarna mánuði, eru þýdd skáldverk. Kennir þar ýmissa gx-asa, góðra og illra. Mun hér fátt eitt talið. Sigurboginn nefnjst mjög stór skáldsaga eftir þýzka skáldið Erich Maria Remarque, sem lengi hefur dvalizt landflótta í Ameríku. Remarque gat sér heimsfi-ægð fyrir hinar frábæru styi'jaldarsögur sínar, „Tíðinda- laust á vesturvígstöðvunum“ og „Vér héldum heim“. Síðan hefur hann í’itað allmai’gar bækur, sem þótt hafa stói-um rislægri, þótt selzt hafi þær í Vestur- heimi. Síðasta bók hans, Sigurboginn, fjallar um líf og örlög flóttafólks, lýsir rótleysi þess, baráttu við ytri erfiðleika og innri tvístrun. Bókin hefur selzt í geysistórum upplögum vestan hafs, þi'átt fyrir misjafna dóma fagurfræðinga. Hún fjallar um efni, sem mörgum er hugleikið. Höfundur kann „handverkið“, getur lýst fólki af ýmsum toga. Saga þessi er athyglisverð um margt, þótt mjög standi hún styrjaldarsögum höfundar að baki. — íslenzku þýðinguna gei’ði Maja Baldvins. Út- gefandi er Pálmi H. Jónsson. Ormwr rauði, eftir sænska skáldið Frans G. Bengtson hefur þótt mikill bókmenntaviðbui’ður í Skandinavíu. Þetta er skáldsaga í tveim bindum, er gerist á vík- ingaöldinni, og hefur fyrra bindið nú verið íslenzkað. Höfundurinn, sem er ágætt ljóðskáld og þykir rita sænsku mjög vel, virðist hafa tekið upp þann hátt í þessu skáldverki sínu, að stæla íslenzk fornrit, og þá ekki sízt Heimskringlu. Hefur þetta fallið Svíum og Dönum svo vel í geð, að sagan hefur „mokazt út“ í þeim löndum báðum. — Nú er fyrra bindið komið á íslenzku, fremur læsilegt og dável þýtt. En ekki skyldi mig undi-a, þótt hrifning Islendinga yrði minni en Svía og Dana. Við höfum fornritin til samanbux’ðar, stíl þeirra og snilld í samtölum. Vei’ður Oi'mur rauði víða heldur fátæklegur þegar hann er skoðaður í sama ljósi og veginn á svipaða vog. — En allt um það er hér dágóð skáldsaga á ferðinni. Má ætla, að hún sé einkum við hæfi tápmikilla, en nokkuð þroskaðra drengja. — Þýðing bókarinnar er eftir Friðrik Ásmunds- son Brekkan. Útgefandi er Bókfellsútgáfan. Fast þeir sóttu sjóinn, eftir Norðmanninn Lars Han- sen, er ein þeii’ra skáldsagna, sem Víkingi hefur verið send. Lars Hansen gerðist ungur sjómaður, varð síðar skipstjóri, stundaði lengi selveiðar í norðurhöfum, og komst í marga í’aun. Þegar hann var orðinn roskinn, tók hann að rita skáldsögur er herma frá atburðum úr lífi sjómanna í norðlægum höfum og veiðimanna í heimskautalöndum. Hann þekkir út í æsar líf það og baráttu, sem hann lýsir. Bælcur hans eru allar þrótt- miklar lýsingar á lífi hai’ðgerðra og hi’júfra manna. Þar er hvorki víl né vol að finna. Karlmennska og dreng- skapur eru þeir eiginleikar, sem Hansen dáir mest. Hann verður ekki talinn í hópi „stói’u spámannanna“ í bókmenntunum, en skipar jafnan rúm sitt með sæmd. Fast þeir sóttu sjóinn er einhver bezta saga Hansens, fjöi’lega sögð og viðburðarík. Þar er bi’ugðið upp möi’g- um ágætum myndum úr lífi sjómanna. Söguhetjan, Ki’istófer Kalvaag skipstjói’i, verður manni einkar minnisstæður. Er hánn í alla staði vel gerð persóna. — Jón Helgason blaðamaður hefur þýtt sögu þessa á einkar létt og lipurt mál. Útgefandj er Draupnisút- gáfan. Önnur skáldsaga í þýðingu Jóns Helgasonar, á for- lagi Draupnisútgáfunnar, er Dóttir jarðar, eftir enska skáldið A. J. Ci’onin. Ci’onin er í röð fi’emri höfunda og nýtur afar mikillar hylli víða um lönd. Sú bók, sem hér liggur fyrir í íslenzkri þýðingu er ein stytzta, en jafn- framt einhver bezta saga þessa höfundar. SKÁK Frá skákmótinu í Groningen ágúst—september 1946. Fanskt tafl. Hvítt: G. Stollz Svíþjóð. Svart: M. Botvinnik. U.S.S.R. 1. e2—e4 e7—e6 2. Ddl—e2 Tchigorin-afbi-igðið í fi’önsku tafli er fremur sjald- gæft, enda vai’la það bezta. Hið venjulega d4 er bezt. 2. —c7—c5. Talið bezt, en leiðin 2. —”— R—c6! 3. f4. (Ef 3. R_ f3 þá e5!). B—c5. 4. R—f3, d6, 5. R—c3 e5. (5. — Re7 og næst d5 er einnig gott áframhald) 6. R—a4, B— b6, 7. Rx b6, aXbö, 8. d3, R—e2, 9. a3, o—o. Tartakover —Reti Vín 1828, er vel verð athugunar. 3. g2—g3 Rb8—c6 4. Bfl—g2 Rg8—e7 Dr. Tarrach lék í þessari stöðu gegn Tchigorin: 4. —„— R—d4; 5. D—d3, B—e2; 6. R—c3,Bf6;7. R—b5, Rxb5; 8. DXb5; D—b6; 9. D—e2, d6 með góðri stöðu á svart, svo fróðlegt hefði verið að vita hvað Stoltz hafði í hyggju bjóðandi þessa leið. 5. Rbl—c3. Beti’a væi’i hér 5. c3 sem bíður möguleikann d4 síðar meir ef til vill. Með þessum leik fær vart mikil yfix-ráð á d4 reitnum. 5. —g7—gö 6. d2—d3 Bf8—g7 Hér kemur vel tilgreina R—d4, en þó er útspilið meira virði um þessar mundir. 7. Bcl—e3. V í K I N □ U R 375
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68
Qupperneq 69
Qupperneq 70
Qupperneq 71
Qupperneq 72
Qupperneq 73
Qupperneq 74
Qupperneq 75
Qupperneq 76
Qupperneq 77
Qupperneq 78
Qupperneq 79
Qupperneq 80
Qupperneq 81
Qupperneq 82
Qupperneq 83
Qupperneq 84
Qupperneq 85
Qupperneq 86
Qupperneq 87
Qupperneq 88

x

Sjómannablaðið Víkingur

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Sjómannablaðið Víkingur
https://timarit.is/publication/335

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.