Sjómannablaðið Víkingur - 01.04.1972, Side 46

okkar ágætu frænda, Norðmanna.
Allir tankar, sem gerðir eru fyrir
þessa olíu og aðra feiti, sem
storknar við lítið hitastig, eru út-
búnir með hitaspírölum, sem ekki
þarf annað til að hita en gufu-
leiðslu. Þá skiptir ekki miklu
máli, hvort sú gufa er framleidd
í skipinu sjálfu eða frá öðrum
katli. Þá skiptirhalliskipsins (eða
tankanna) litlu máli, þar eð í öll-
um tilfellum mun nokkuð auðvelt
að komast að hitaleiðslum frá
gufukatli til tanka þannig að
hægt er að tengja hitagrein frá
katli úr öðru skipi (eða úr landi)
inn á þessa lögn, og þar með nýta
sjálfa hitaspíralana, sem í tönk-
um eru til hitunar (óþarft, enda
útíbláinnaðtala um að koma fyr-
ir nýjum hitaspírölum). Þessi að-
ferð, að tengja hitalögn við hita-
spíral olíutanka, er auðveldlega
framkvæmanleg með kafaraað-
gerð án tillits til halla skipsins
eða afstöðu til mannloka.
Dælingin er jafn auðveldlega
framkvæmanleg með tengingu
sogleiðslu í greinikistu á olíu-
leiðslum skipsins.
Þetta hefði allt mátt gera á ca
einum sólarhring með aðstoð lag-
tæks kafara í sambandi við lítið
tankskip með sogleiðslu og smá-
gufuketil.
2. Það er út af fyrir sig mats-
atriði hvort eigendum eða vá-
tryggjendum þessa skips er látið
eftir að fela björgun skipsins inn-
lendum eða erlendum aðilum,
enda alveg óvíst, að togarinn geri
minni skaða þar sem hann nú er,
eða ef hann hefði fengið að
brotna niður á strandstað. En
ferðir þeirra félaga, siglinga-
málastjóra og fuglafræðingsins,
hefðu vissulega átt að verða að
meira gagni en raun ber vitni
um, ef tilgangur þeirra hefði ver-
ið raunhæf hindrun á mengun
eins og greinilega kemur fram í
síðari grein siglingamálastjóra,
þ. e. að fjariægja hina þykku olíu
án tafar og þar með forða frá
mengun og fugladauða við ísa-
fjarðardjúp, en láta eigendur og
vátryggjendur afskiptalausa með
hinar frumstæðu björgunartil-
raunir skipsins. Það eru svo mörg
skipsflök, sem brotnað hafa við
strendur landsins, að eitt í við-
bót skiptir ekki svo miklu máli.
En þessi skipsflök gera e. t. v.
minni skaða við hina klettóttu og
brimasömu strönd landsins eða á
söndum þar sem þau grafast nið-
ur og bíða ókominna kynslóða
heldur en að draga þau að landi
og sökkva þeim á fiskimiðum með
farm, sem getur valdið dauða á
fiskistofni og öðru lífi auk þess
að eyðileggja veiðarfæri fiski-
skipa.
öll þessi saga er með eindæm-
um klaufaleg, og ber með sér
alveg áþreifanlega aðgæzluleysi,
ábyrgðarleysi, barnaskap og ó-
trúlega úrelt og frumstæð vinnu-
brögð og hugsunarhátt.
Reykjavík, 7. ágúst 1971.
Síðan þetta var skrifað hef ég
verið að bíða eftir umsögn mér
færari manna um alla þessa sögu
og þá jafnframt svörum við hin-
um skorinorðu spurningum ríkis-
stjórnarinnar (að tilhlutun sigl-
ingamálastjóra) um ástæður fyr-
ir þessu öllu, afleiðingum o. fl.,
o. fl.
Hér hefur sagan endurtekið
sig:
Stórfrétt - strand - mengun -
fugiadauði - björgun - viðgerð
og dráttur til hafs - og skininu
sökkt skammt frá landi á fiski-
slóð í fylgd varðskips og með
samþykki Siglingamálastofnunar
ríkisins.
Lokaorð: Ýtarleg lýsing á þess-
ari sögu og harðskeyttar spurn-
ingar til brezkra um ástæður fyr-
ir þessum mistökum öllum; svo
ekki söguna meir. Efnið ekki
lengur blaðamatur og ekki
minnzt á það frekar en litla dæg-
urflugu. Að vísu hefur Þórður á
Látrum látið frá sér heyra um
hættur á fugladauða o. fl., en
honum hefur ekki verið anzað, og
engar skýrslur hefur siglinga-
málastjóri gefið um svör við hin-
ar ákveðnu kröfur sínar.
Nóvember 1971
Guðfinnur Þorbjörnsson
Spámaðurinn
sem fyrir
400 árum
sá fyrir bæði
Napoleon
og
Hitler
Þó að nú sé upprunnin loft-
ferðaöld, eru þó margir sem virð-
ast trúa á spámenn og aðra sem
telja sig vita lengra en nef þeirra
nær. Menn sem lesa forlög manna
í lófa, í spilum, kaffikorg eða þá
í kristalkúlum. En því þá að gera
þetta svona flókið allt saman?
Flest vikurit og mörg dagblöð
flytja vikulega stjörnuspár um
slíka hluti, virðist margt fólk
gleypa við þessum fróðleik, eins
og væru það volgar lummur. Já,
mannskepnan vill láta villa um
fyrir sér.
Ert þú ef til vill einn af þeim,
sem hneigist að því, að eitthvað
geti verið að marka spádóma, þá
þekkirðu kannske Nostradamus,
mesta spámann allra alda. Sé
ekki svo, þá væri ekki úr vegi að
kynnast honum dálítið. Æfisaga
hans er að minnsta kosti ekki
leiðinleg.
Læknirinn sem barðist f/er/n drep-
sóttinni.
Nafnið Nostradamus er latínu-
stæling á nafninu Michael de
Nostredam. Hann var fæddur í
Saint Remy í Provence í Suður-
Frakklandi árið 1503. Hann var
af Gyðingaættum, vel greindur
maður. Hann las læknavísindi og
VÍKINGUR
158