Andvari - 01.01.1999, Side 22

20
VÉSTEINN ÓLASON
ANDVARI
þessar ritgerðir hans séu brautryðjandaverk, merkt framlag til fræði-
legrar bókmenntarýni um þetta höfuðskáld.
Ritaskrá Einars Olafs birtir nokkur dæmi um bókmenntagagnrýni
hans í fáeinum tímaritsgreinum frá árunum 1928-30, en einnig sýnir
hún að þá birti hann frumort ljóð. Að þeim verður síðar komið.
II. Einkahagir og embættisferill 1928 til 1962
Þann 6. júlí 1930 gekk Einar Ólafur að eiga Kristjönu Þorsteinsdótt-
ur (f. 1. júlí 1903). Hún var dóttir Þorsteins Sigurðssonar Manbergs
kaupmanns í Reykjavík og konu hans Gabríellu Benediktsdóttur.
Þorsteinn dó ungur, en Gabríella rak eftir það blómabúð. Gabríella
bjó í Brunnhúsum við Tjarnargötu, en fluttist með Kristjönu korn-
unga að Laugavegi 22a. Þar hófu þau Einar og Kristjana búskap og
áttu þar heima til ársins 1948 er þau fluttust í nýtt hús að Oddagötu
6, í svo kölluðu prófessorahverfi sunnan Háskólans, þar sem þau áttu
heimili til æviloka.
Þorsteinn faðir Kristjönu var músíkalskur og lék í lúðrasveit, og
hún hóf snemma nám í píanóleik, lærði fyrst hjá frú Petersen, móður
Helga Pjeturss, og lék sem ung stúlka undir þöglum kvikmyndum í
Fjalakettinum. Eitt ár var Kristjana við nám í Kaupmannahöfn hjá
Haraldi Sigurðssyni prófessor. Elm fyrstu kynni þeirra Einars Ólafs
mun Kristjana hafa sagt: „Ég fór til hans og kynnti mig fyrir honum,“
en þannig stóð á því að hún hafði verið ráðin til að vélrita fyrir hann,
og mun það hafa verið fljótlega eftir að hann kom heim frá námi.6
Kristjana hafði fengið lömunarveiki sem barn, og gat því ekki lært að
ganga fyrr en hún var fjögurra ára, og bjó hún við afleiðingar þessara
veikinda alla ævi. Ekki munu læknar hafa talið áhættulaust fyrir
hana að eiga barn, en hún vildi þó hætta á það, og eignuðust þau
soninn Svein 18. sept. 1934. Marga vini áttu þau hjón, íslenska og er-
lenda, og gestkvæmt var á heimilinu, viðmót húsbænda hlýtt og
elskulegt og veitingar rausnarlegar. Öllum sem þangað komu var
ljóst að mikið ástríki var með þeim. Þá dylst það ekki fyrir þeim sem
lesa formála að bókum Einars að Kristjana hefur verið óþreytandi
að aðstoða hann, bæði með vélritun og prófarkalestri og á annan
hátt. Freistandi er að vitna hér til þeirra orða sem Einar Ólafur hafði